Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για τον John Lennon, ξέρουμε τα πάντα για την ζωή του, δεν νομίζω ότι κανείς από εμάς θα μπορούσε να προσθέσει κάτι, όμως ξαφνικά χθες σκέφτηκα κάτι που με προβλημάτισε και μου προξένησε θλίψη.

Η δολοφονία του πριν από 40 χρόνια κατέστρεψε στην κυριολεξία μία οικογένεια, τα δύο παιδιά του δεν παντρεύτηκαν ποτέ και μέχρι τώρα τουλάχιστον δεν έχουν κάνει παιδιά, αν και ο Sean έχει μία σχέση εδώ και χρόνια.

Αυτά τα δύο παιδιά κληρονόμησαν τα πάντα, όμως δεν μπόρεσαν να έχουν την αγάπη του πατέρα τους όπως συμβαίνει στους περισσότερους.

Ο Γιάννης Πετρίδης τους έχει γνωρίσει και τους δύο, ο Sean μάλιστα του πρότεινε να ακούσει τους Βραζιλιάνους Os Mutantes.

O Lennon δεν νομίζω να έδινε και ιδιαίτερη σημασία στην επιτυχία, τουλάχιστον από το 76 και μετά, πιο πολύ έδειχνε έναν άνθρωπο που ήθελε να αποτραβηχτεί από την επικαιρότητα και τον σκότωσε ο άλλος για να γίνει γνωστός, τελικά ο άνθρωπος είναι παράξενο πλάσμα.

Εγώ από μικρός ήμουν πιο κοντά στον Lennon γιατί ουσιαστικά αυτός έφτιαξε το συγκρότημα, τώρα το αν ο McCartney εξελίχθηκε σε ισάξιο και ίσως ανώτερο του, αυτό είναι άλλο θέμα.

O συμπαθής Paul πεθαίνει για αναγνώριση, ο θάνατος του Lennon του στέρησε αυτήν την ευκαιρία, θα το κατάφερνε μέσα στην πάροδο του χρόνου με τον άλλο αδρανή και να βγάζει ένα άλμπουμ κάθε 5 χρόνια και αυτό συνήθως όχι κανονικό, ότι μάζευε από εδώ και από εκεί.

Το τελευταίο κανονικό άλμπουμ για μένα ήταν Walls and Bridges που το θεωρώ και το καλύτερο του.

Πέρασαν 80 χρόνια, ένα πραγματικό παραμύθι.

Κώστας Ζουγρής