Η απόλυτη επικράτηση του χιπ χοπ στους καταλόγους επιτυχιών θυμίζει την προσπάθεια που έκανε το Billboard πριν από μερικά χρόνια να αποκλείσει τους παλιούς καλλιτέχνες βάζοντας περιορισμούς στα τσαρτ των άλμπουμ όπου δεν μπορούσε να επανέλθει ένας παλιός δίσκος, ανεξάρτητα του ύψους των πωλήσεων, με πρόθεση να ενισχύσει τους νέους καλλιτέχνες.

Αυτό έγινε βέβαια σε συνεργασία με τις εταιρείες, όπως και όλες οι αλλαγές που γίνονται κατά καιρούς στα τσαρτ.

Ο θάνατος του Michael Jackson και αντίκτυπος που είχε τότε στις πωλήσεις των δίσκων του οδήγησε στην επαναφορά του παλιού συστήματος και ουσιαστική αδρανοποίηση του τσαρτ καταλόγου.

Σήμερα οι εταιρείες έχουν διάφορους λόγους να προωθούν τραγούδια νέων καλλιτεχνών ενθαρρύνοντας το streaming που τους αποφέρει σημαντικά κέρδη με ελάχιστα έξοδα.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι καλλιτέχνες που έχουν απήχηση στα Streaming δεν ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τους ακροατές του ραδιοφώνου, εκτός ειδικών περιπτώσεων που με διάφορους τρόπους καταφέρνουν να παραμένουν πολλές εβδομάδες στην κορυφή προκαλώντας λογικά το ενδιαφέρον του κοινού.

Και πάλι όμως μπορεί οι καλλιτέχνες να μένουν 6 μήνες στο Νο 1, όμως δεν προκαλούν το ενδιαφέρον του κοινού να παρακολουθήσει κάποια συναυλία τους ή να αγοράσει τα άλμπουμ τους, έστω και σε ψηφιακή μορφή.

Το ραδιόφωνο, κυρίως στην Αγγλία που δίνει και μία κατεύθυνση στην παγκόσμια αγορά προσπαθεί να 'ανακατέψει την τράπουλα' έτσι οι ροκ σταθμοί παίζουν ντίσκο και σόουλ από το παρελθόν μαζί με ροκ σύγχρονα τραγούδια και οι ποπ σταθμοί έκαναν άνοιγμα στο ροκ από το παρελθόν, ενώ παίζουν και μερικά ροκ της εποχής μας τα οποία μέχρι πέρυσι δεν είχαν θέση στο playlist τους.

Το ενδιαφέρον στην φυσική μορφή προϊόντος παραμένει υψηλό και σύντομα πιστεύω ότι θα αυξηθεί και το ενδιαφέρον για τα cd.

Πιστεύω ότι αν οι εταιρείες δεν βρουν κάποιον άλλο τρόπο εκμετάλλευσης της μουσικής, τα έσοδα τους θα μειωθούν αισθητά, γι' αυτό και οι 2 από τις 3 μεγάλες ψάχνουν να πωλήσουν μερίδιο τους.

Για όσους έχουν περάσει τα 45-50 οι αλλαγές που γίνονται δεν θα είναι ιδιαίτερα αισθητές αφού θα συνεχίσουν να ακούν αυτά που αγαπούσαν σαν νέοι, αλλά οι νεότεροι δεν θα έχουν το πλήθος των αξιόλογων επιλογών που είχαν οι μεγαλύτεροι.

Βέβαια αυτές οι σκέψεις ίσως είναι υποκειμενικές λόγω της ηλικίας μου, εγώ δεν πιστεύω κάτι τέτοιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να είμαι λάθος. Θα δείξει ο χρόνος, η μουσική πάντα θα υπάρχει, το θέμα είναι τι απήχηση θα έχει.

Κώστας Ζουγρής

Γίνε μέλος στην παρέα μας