Δύσκολες μέρες για το 2019 - Μουσική και τραγούδια που μυρίζουν Γιορτή

Δύσκολες μέρες για το 2019 - Μουσική και τραγούδια που μυρίζουν Γιορτή

 

Το τέλος του χρόνου πάντα με κάνει ανήσυχο και πάντα με μπερδεύει, γιατί μέσα μου πρέπει ν’ διαλέξω τι δώρα θ’ αφήσω στον παλιό χρόνο και τι δώρα θα πάρω για τον καινούργιο. Το 2019 ήταν μια χρονιά που κυριάρχησαν γεγονότα που επισκίασαν την όποια μουσική δημιουργία (κλιματική αλλαγή, ατυχήματα, τρομοκρατία, εξοπλισμοί κλπ). Έτσι είπα, να φτιάξω μια αντισυστημική μουσική συνταγή για το εορταστικό 2019-2020 τραπέζι.

Καθίστε λοιπόν μαζί μου και δοκιμάστε ότι σας αρέσει, αλλά και ότι δεν σας αρέσει κρατήστε το στην άκρη, γιατί σ’ αυτή την ζωή, ποτέ μην λεν ποτέ.

1α)Paul Mercer –Kobotten –(Sep 2019) & 1β) Paul Mercer -The Whispering in the Wood –(Dec 2019)

Paul Mercer Kobotten

Ο Paul Mercer είναι ένας βιρτουόζος βιολονίστας από την Ατλάντα της Γεωργίας των ΗΠΑ με νεοκλασικές μουσικές τάσεις, κάτι σαν Nigel Kennedy αλλά με σκοτεινές γωνίες. Μέσα στο 2019 βγάζει δύο δίσκους το «σκοτεινό» Kobotten που κυριολεκτικά γίνεται ακόμη πιο σκοτεινό, καθώς έχει ηχογραφηθεί στα σκοτεινά υπόγεια και τις σπηλιές του μεσαιωνικού κάστρου Cottenau κοντά στην Νυρεμβέργη και αυτό το κάνει να ακούγεται σαν ένα υβρίδιο των Tuxedo Moon που τζαμάρουν μαζί με τους Dead Can Dance. Από την άλλη πριν από λίγες ημέρες κυκλοφορεί το “The Whispering in the Wood” που ακολουθεί άλλους δρόμους πιο φωτεινούς, φθινοπωρινούς και μελαγχολικούς και αποτελεί το τρεμάμενο φως του χειμώνα του 2019 που φεύγει ήσυχα-ήσυχα προς το 2020.

https://paulmercer.bandcamp.com/album/kobolten

2) Stephan Micus – White Night (Apr-2019)

2 Stephan Micus White Night Apr 2019

O πολυοργανίστας, πολυπράγμων και κοσμογυρισμένος Stephan Micus δεν νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις αφού έχει περάσει εκτός των άλλων και από την Ελλάδα. Η ταυτότητα ethnic music μάλλον τον αδικεί, γιατί είναι μια κατηγορία μόνος του. Στο τελευταίο έργο “White night” στην ECM είναι αυτό που φαίνεται στο εξώφυλλο τους δίσκου σκοτεινό και ψυχρό, αλλά μοναδικό. Τα υπόλοιπα αφήνονται στην ακρόαση της ψυχής.

 

 

3) R. Armando Morabito -Under the stars –(single Dec 2019)

2504580943584390

Ως γνωστόν βαδίζουμε σταθερά προς την επικράτηση τραγουδιών με το «κομμάτι». Μπορεί να μην αρέσει σ’ εμάς τους «παλιούς» αλλά οι καιροί αλλάζουν γρήγορα. Ο R. Armando Morabito είναι μουσικός παραγωγός και συνθέτης που επενδύει με την μουσική του από ταινίες μέχρι… ανέκδοτα. Το “Under the stars” το τελευταίο κομμάτι για το 2019 μπορεί να επενδύσει μέχρι και …όνειρα. Εσείς διαλέγετε.

https://rarmandomorabito.bandcamp.com/track/under-the-stars-single-feat-lisbeth-scott-claudio-pietronik

4) OST - Jung Jaeil –Parasite (Oct-2019)

R. Armando Morabito Under the stars single Dec 2019

Πάντα «ξεχνάμε» την εκπληκτική μουσική που γράφεται για να επενδύσει ταινίες και που πολλές φορές στέκεται από μόνη της και χωρίς την ταινία την ίδια. Στην ταινία του Κορεάτη Bong Joon Ho που πήρε φέτος τον χρυσό φοίνικα στις Κάννες ο συμπατριώτης του Jung Jaeil έγραψε την μουσική για τα «Παράσιτα», που είναι από μόνο του αυθύπαρκτο έργο.

 

 

5) Patrick Watson - Wave –(Oct 2019)

Patrick Watson Wave Oct 2019

O Καναδός Patrick Watson είναι από τις πολύ προσωπικές μου συμπάθειες, αυτού του ευαίσθητου τραγουδοποιού που σέβεται απόλυτα αυτό που δημιουργεί. Πέρυσι είχα περιλάβει στην λίστα το κομμάτι του “Melody noir”. Φέτος που έβγαλε ολόκληρο τον δίσκο με τα δέκα κομμάτια θεωρώ ότι πρέπει να βρίσκεται εδώ. Τα συμπεράσματα δικά σας

 

 

6) Suzanne Ciani - Flowers Of Evil – (1969 & Jan 2019)

Suzanne Ciani Flowers Of Evil 1969 Jan 2019

Ας κάνουμε όμως ένα μεγάλο άλμα στο παρελθόν, που πιστεύω πάντα διδάσκει και μας μαθαίνει πολλά. Άνθρωποι και έργα που δεν βρήκαν τον τρόπο ή την κατάλληλη στιγμή ν’ ακουστούν, προσφέρονται ξανά σε δεύτερο αλλά όχι άκαιρο χρόνο. Η Suzanne Cianni είναι μια Αμερικανίδα μουσικός και «σχεδιάστρια» ήχων της ηλεκτρονικής μουσικής που τ’ όνομα της δεν ακούστηκε πάρα πολύ. Στο έργο της του 1969 “Flowers of evil” που είναι η δική της ηλεκτρονική άποψη πάνω στα ποιήματα του Μπωντλαίρ «Τα άνθη του κακού». Εδώ ακούμε αυτά τα λουλούδια ν’ αποκτούν ψυχή και λόγο. Η επανέκδοση αυτή μας δίνει την ευκαιρία να βρούμε «χαμένους» συνδετικούς κρίκους της ηλεκτρονικής σκηνής των αρχών του ’70 και μετέπειτα.

 

 

7) Vampire Rodents - Cut To The Chase –(Nov 2019)

Vampire Rodents Cut To The Chase Nov 2019

Ούτε οι Vampire Rodents είναι μια εύκολη περίπτωση, αλλά ούτε και μια μπάντα που την προσπερνάς χωρίς ερωτηματικά, προβληματισμό κι επαναλήψεις. Με έδρα το Φοίνιξ της Αριζόνα είναι ένα συγκρότημα που χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες των σύγχρονων στούντιο «ανακατεύουν» τις ιδέες τους με όργανα και ηχητικά κολάζ και στην συνέχεια «επιτίθενται» σε δικά τους παλιά και νέα κομμάτια αλλά και σε κομμάτια «φιλικών» συγκροτημάτων και γαία πυρί μιχθήτω. Οι Vampire Rodents ακούγονται σαν μια εξελεγκτική μορφή του Jim Thirlwell “foetus”, οι συγκρίσεις και οι τοποθετήσεις σας όλες δεκτές.

 

 

8) One man left - Rally Riot Revolt –(Dec 2019)

One man left Rally Riot Revolt Dec 2019

Οι “One Man Left” είναι ένα συγκρότημα που αν μιλούσαμε για τα τέλη του ’70 αρχές ’80 δεν θα αισθάνονταν μόνοι τους να υπερασπίζονται δικαιώματα, ιδέες και αρχές. Τότε υπήρχαν οι Crass και η κολεκτίβα τους, υπήρχαν οι Astronauts του Mark Wilkins, o Billy Bragg και ο «ξεχασμένος» Patrick Fitzgerald αλλά και πολλοί άλλοι. Από μόνο του το εξώφυλλο και ο τίτλος του νέου τους ΕΡ τα λέει όλα. Σε μας μένει να σκεφτούμε ποιες αξίες πρέπει να περιφρουρήσουμε και με τι τίμημα.

 

 

9) Yak –Pursuit of momentary happiness –(Feb 2019)

 

Yak Pursuit of momentary happiness Feb 2019

Το βρετανικό τρίο των Yak στο δεύτερο δίσκο τους ψάχνουν αυτό που αναζητούμε όλοι πλέον σήμερα, την στιγμιαία ευτυχία “momentary happiness “. Αφού βρέθηκαν support των Last shadow puppets, των Arctic Monkeys και άλλων, μάλλον έχουν βρει τον «εναλλακτικό» ροκ που τους ταιριάζει και ταιριάζει και σε μας που τους ακούμε.

 

 

 

 

10) Sarathy Korwar – More arriving –(July 2019)

 

Sarathy Korwar More arriving July 2019

Κι ένα άλμπουμ από τις μακρινές Ινδίες το δεύτερο του Sarathy Korwar. Ένα άλμπουμ «επαναστατικό» και φρέσκο, που συνδυάζει την Jazz με το Funky στοιχείο, το Hip-Hop με την Folk, την electronica με την world music και άλλα που αφήνεται σε μας να τα φανταστούμε. Ο Ινδός σαν σύγχρονο παιδί του σήμερα έχει πολλά να δώσει ακόμη. Αναμένουμε.

 

 

11α) Korni Ozer – Roots of Lakes –(Dec 2019) & 11β) Korni Ozer – Shaman’s Dream –(Feb 2019)

 

Korni Ozer Roots of Lakes Dec 2019 11β Korni Ozer Shamans Dream Feb 2019

 

Τελευταίους αφήνω τους ρώσους “Korni Ozer” που συνδυάζουν την μουσική παράδοση της Σιβηρικής τούνδρας με το φλάουτο του Ian Anderson των Jethro Tull, την «σκοτεινή» παράδοση της 4AD και τις φόλκ αποχρώσεις τόπων και χώρων απομακρυσμένων από τον πολιτισμό. Δύο άλμπουμ μέσα στο 2019 και τα δύο διαφορετικά. Καλή ακρόαση

https://korniozer.bandcamp.com/track/korni-ozer

Δείτε ακόμη:

>>

>>

>> Μέρος 'Α

>>

>>

>>

>>

>>

>>

>>

>>