Ο Ελληνικός τύπος ποτέ άλλοτε δεν ήταν πιο απομακρυσμένος από την διεθνή μουσική σκηνή

Πραγματικά είναι για κλάματα η αντιμετώπιση του σύνολου σχεδόν του Ελληνικού τύπου για τις διεθνείς μουσικές εξελίξεις.

Το ίδιο σε μικρότερο βαθμό συμβαίνει και με το Ελληνικό ραδιόφωνο, όπου όμως υπάρχουν μερικοί σταθμοί που τους ακούς και ξεχνάς ότι ζεις στην Ελλάδα, στην χώρα όπου βασιλεύουν οι συντεχνίες και όλοι σχεδόν αδιαφορούν για το τι συμβαίνει όχι μόνο σε άλλες χώρες, αλλά και στον διπλανό τους.

Η μόνη επαφή των ΜΜΕ με την μουσική είναι η συχνή αναφορά των δεινοσαύρων συνήθως της μουσικής που έρχονται για ένα καλό μεροκάματο αρκετά συχνά στην χώρα μας.

Οι περισσότεροι από αυτούς είναι σχεδόν απίθανο να μπορούσαν μόνοι τους να μαζέψουν στις χώρες τους περισσότερα από 2000 άτομα.

Υποπτεύομαι ότι αυτή η προβολή γίνεται με σκοπό μόνο την εξασφάλιση μερικών προσκλήσεων, βλέπεις οι κυκλοφορίες των δίσκων δεν μπορούν πια να τους προσφέρουν τίποτα.

Αν δει κανείς τα τοπ 20 Αμερικής και Αγγλίας και αναζητήσει να βρει μία αναφορά γι' αυτούς στα Ελληνικά ΜΜΕ σίγουρα θα απογοητευτεί.

Μέχρι τώρα οι μόνοι που έγραφαν για τις μουσικές εξελίξεις ήταν οι όμιλοι που εκπροσωπούσαν κάποια ξένη εταιρεία και προωθούσαν το ρεπερτόριο της στα ΜΜΕ που είχαν υπό τον έλεγχο τους.

Για να συνειδητοποιήσετε το μέγεθος της απαξίωσης, είναι η πρώτη φορά από το 1975 και δεκάδες άλμπουμ, που δεν κυκλοφορεί το νέο άλμπουμ του Bruce Springsteen, θα κυκλοφορήσει μάλλον στο μέλλον, όταν θα αλλάξει η αντιπροσωπεία.

Κώστας Ζουγρής