Μου κάνει εντύπωση ο φανατισμός φίλων της μουσικής για απλά θέματα γνώμης αν μας αρέσει το ένα ή το άλλο συγκρότημα παίρνοντας αφορμή τα σχόλια που διάβασα για Queen και Roxy Music.
Αν το δει κανείς από μία πλευρά, αυτό έχει ενδιαφέρον και δείχνει πόσο σπουδαία ήταν εκείνη η εποχή ώστε να φανατίζει τόσο τους οπαδούς των τότε συγκροτημάτων, πράγμα που δεν συμβαίνει σήμερα γιατί δεν υπάρχουν και συγκροτήματα του μεγέθους εκείνων των χρόνων.
Νομίζω ότι έχω το δικαίωμα να μ'αρέσουν περισσότερο οι Roxy Music και να ψηφίζω στο Rock and Roll Hall Of Fame τους Steely Dan αντί των Queen που ήμουν σίγουρος ότι είχαν περισσότερους οπαδούς.
Ο καθένας έχει την άποψη του, το ποιοι είναι καλύτεροι είναι προσωπικό θέμα του καθενός.
Δηλαδή τι να κάνω να μην πω ότι για μένα προσωπικά οι Who δεν έχουν σχέση με δεκάδες άλλα γκρουπ που αρέσουν στην χώρα μας από τον χώρο του ροκ.
Εγώ τους θεωρώ στους 5 κορυφαίους όλων των εποχών, στην Ελλάδα, μια και γνωρίζω τις πωλήσεις τους, είναι σχεδόν εξαφανισμένοι, μπορώ να σας δώσω μια λίστα με 100 ροκ συγκροτήματα που έχουν υψηλότερες πωλήσεις στην χώρα μας, από τους Pavolvs Dog μέχρι τους City.
Θεωρώ πολύ πιο σπουδαίους τους Black Sabbath από τους Deep Purle, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μ'αρέσουν οι Deep Purple, αλλά οι Black Sabbath με τα 4 πρώτα άλμπουμ τους καθόρισαν περισσότερο, για μένα τον χώρο του Heavy Metal/Hard Rock, απ' ότι οι Dep Purple της ίδιας εποχής.
Επιτρέψτε μου λοιπόν να έχω την άποψη μου και ας μην συμφωνείτε με αυτήν, όπως εγώ δεν συμφωνώ με την άποψη εκείνου που έγραψε σε Αμερικάνικο site ότι οι Queen είναι το δεύτερο χειρότερο συγκρότημα που μπήκε στο Rock 'N' Roll Hall Of Fame.
Για τους φανατικούς, που ότι και να γράψουμε στο site μας καταφέρονται εναντίον του Χιπ χοπ, έχω να πω ότι το Billboard προσπαθεί να προσαρμοσθεί στην δημιουργία του τσαρτ ανάλογα με την κάθε εποχή.
Στις αρχές του περασμένου αιώνα μετρούσε τις παρτιτούρες όταν δεν υπήρχε μεγάλη αγορά πωλήσεων στις 78' στροφές, αργότερα τα παιξίματα στα Juke Box, τα παιξίματα στα ραδιόφωνα και τις πωλήσεις, για να ακολουθήσει η χρυσή εποχή '60, '70, '80, '90, όπου κυρίως οι πωλήσεις έπαιζαν σημαντικό ρόλο.
Τι να κάνει στην εποχή του διαδικτύου, όταν έχουν κλείσει σχεδόν όλα τα καταστήματα δίσκων και οι πωλήσεις είναι ελάχιστες και αφορούν κυρίως τους παλιούς καλλιτέχνες.
Αυτοί που είναι πάνω από 40, ας αποδεχτούν ότι ο μόνος τρόπος μέτρησης της απήχησης των τραγουδιών είναι τα Streaming και όχι οι πωλήσεις σήμερα.
Ποτέ δεν έχουμε πει ότι η εποχή που ζούμε έχει την καλύτερη μουσική, πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι οι νέοι δημιουργούν τα κινήματα.
17 ετών ήταν οι οπαδοί του Sinatra το 1940, ίδια ηλικία είχαν οι οπαδοί του Elvis το ΄50, των Beatles το '60, των Led Zeppelin το '70, των Smiths το '80, των Pearl Jam το '90, του Eminem το 2000, του Kendrick Lamar και των άλλων του χιπ χοπ το 2010.
Το αν είναι τραγούδια αυτά που ακούγονται σήμερα, δεν θα το κρίνουν οι 40+ γιατί το ίδιο έλεγαν το '68 για το ροκ και την ψυχεδέλεια οι 40ρηδες τότε οπαδοί του Perry Como και της Ella Fitzgerald.
Τα δώρα μας για τις γιορτές τα 5 από τα 6 βιβλία των Γιάννη Πετρίδη και Κώστα Ζουγρή σε έντυπη μορφή
