Από τον Κώστα Ζουγρή
Κάθε φορά που συναντώ ομάδες νέων δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό να πιάσω συζήτηση για την μουσική, όχι δεν τους λέω για το Donate, και να προσπαθήσω να μάθω τα ακούσματα τους.
Ενώ σε όλες τις συζητήσεις με νέους που κατοικούν στην Αθήνα η επικράτηση του Χιπ χοπ και ειδικά του Ελληνικού είναι απόλυτη, σε χθεσινή συζήτηση μου με 15 τουλάχιστον νέους γύρω στα 20, όλοι τους από την Βόρεια Ελλάδα, διαπίστωσα ότι όλοι τους χωρίς καμία εξαίρεση δεν είχαν σαν προτεραιότητα το Χιπ χοπ, άκουγαν λίγο, δεν το απορρίπτουν, αλλά ακούνε τους παλαιότερους από την δεκαετία του ΄90.
Εντύπωση μου έκανε η εξαιρετικά καλή σχέση που έχουν με το ροκ κάθε εποχής, αλλά και την θεωρούμενη Ελληνική ποιοτική μουσική, κάτι που δεν συμβαίνει με τους Αθηναίους.
Ειδικά τα παιδιά που ήταν από την Θεσσαλονίκη ήταν αστέρια και ήξεραν τόσα πολλά ώστε να με εντυπωσιάσουν.
Το ότι οι νέοι της επαρχίας είχαν πάντα μια καλή ενημέρωση το είχα διαπιστώσει και από τις επαφές μας στο ραδιόφωνο πριν από μερικά χρόνια.
Τα παιδιά που ακούνε Χιπ χοπ στην Αθήνα, ίσως είναι κυρίως παιδιά από πλούσιες οικογένειες, που ψάχνουν τρόπο να εκδηλώσουν την επαναστατικότητα τους, αφού οι γονείς τους φροντίζουν ώστε να μην τους λείπει τίποτα μια και έχουν την δυνατότητα.
