Η είδηση του θανάτου του Λάκη Παππά, όπου έπαιξε στα τηλεοπτικά μας κανάλια, έπαιξε τελευταία λίγο πριν τα αθλητικά και τον καιρό, σε μερικά βέβαια όπως είναι λογικό σύμφωνα με την φιλοσοφία τους μετά την είδηση του Έλληνα μάγειρα της Madonna που την έχει τρελάνει με τα.... σουτζουκάκια του.
Ο Λάκης δεν ήταν βέβαια αυτό που αποκαλούμε superstar, δεν είχε προκαλέσει ποτέ τα μέσα με οποιαδήποτε είδηση για το τραγούδι του ή την προσωπική του ζωή, ήταν ίσως μια Ελληνική εκδοχή του τραγουδιστή που χρησιμοποίησαν σαν πρότυπο οι αδελφοί Coen για να γυρίσουν την ταινία τους Inside Llewyn Davis.
Η διαφορά μας με τους άλλους πολιτισμένους λαούς, είναι το ότι αυτοί, έδωσαν μεγάλη έκταση στην ιστορία ενός τραγουδιστή που στην πραγματικότητα κανείς δεν ξέρει ποιος ήταν, ενώ εμείς αφιερώσαμε 5 γραμμές για ένα τραγουδιστή που το είδος που τραγουδούσε ανήκε στην δυτική κουλτούρα, αλλά τραγουδούσε Ελληνικά και δεν είχε καμία σχέση με τα χαζοχαρούμενα στην πλειοψηφία τους σύγχρονα λαϊκά τραγούδια ή την αγγλόφωνη ροκ Ελληνική σκηνή.
Μεταφέρω από το βιβλίο που γράψαμε με τον Γιάννη, Τα τραγούδια των Ελλήνων: O Γιώργος Φούντας και η Χρυσούλα Ζώκα ήταν αυτοί που παρακολούθησαν τον Λάκη Παππά να παρουσιάζει τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι από τον κύκλο Παραμύθι Χωρίς όνομα και του μετέφεραν τις εντυπώσεις τους.
Αυτά τα τραγούδια είχαν γραφτεί το 1957 για την ομώνυμη θεατρική παράσταση του Ιάκωβου Καμπανέλλη και είχαν ξεχαστεί από τον συνθέτη. Τον Ιανουάριο του 1962, ο Μάνος Χατζιδάκις κάλεσε στο σπίτι του τον Λάκη Παππά και του ζήτησε να τραγουδήσει τα εννέα τραγούδια από το έργο του γιατί ο Μάνος δεν είχε φυλάξει τις παρτιτούρες. Από την συνάντηση αυτή προέκυψε η συνεργασία τους στην Οδό Ονείρων και τρία χρόνια αργότερα η εγγραφή των τραγουδιών από το Παραμύθι χωρίς όνομα σε δίσκο.
Ο Χατζιδάκις είχε γράψει τα τραγούδια για το Παραμύθι χωρίς όνομα που στην παράσταση του 1957 τραγουδούσε ο Θύμιος Μηλιαρόπουλος, για 8000 δρχ, δηλαδή για κάτι λιγότερο από 23 ευρώ.
Ο Λάκης υπήρχε πριν από το Νέο Κύμα και η ευαίσθητη τρυφερή φωνή του επηρέασε όχι μόνο τραγουδιστές της εποχής, αλλά και τραγουδίστριες που μιμήθηκαν το ύφος της ερμηνείας του.
Είναι περιττό να πούμε ότι η Ελλάδα που ξέραμε καλλιτεχνικά αλλάζει, ναι αλλάζει, αλλά απομακρύνεται όλο και πιο πολύ από τις ευαισθησίες που νιώθει ο σύγχρονος άνθρωπος του πλανήτη μας.
Σ' αυτό βέβαια έχουν τεράστια ευθύνη οι περισσότεροι από τους κατά καιρούς υπουργοί πολιτισμού.
Κώστας Ζουγρής
