Διαβάζουμε στον χθεσινό τύπο, στοπ στην προνομιακή εισαγωγή των παιδιών πολυτέκνων στα πανεπιστήμια.
Σύμφωνα με το συμβούλιο της επικρατείας η προνομιακή εισαγωγή των υποψηφίων πολυτέκνων οικογενειών συνιστά παραβίαση των συνταγματικών αρχών της ισότητας και της αξιοκρατίας.
Η δικαστική αυτή απόφαση βέβαια δεν μας λέει ότι οι πολύτεκνοι θα έχουν δικαίωμα να παίρνουν τα παιδιά τους μεταγραφή από την σχολή που πέρασαν για την πόλη της κατοικίας τους.
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να παίρνονται τέτοιες αποφάσεις από την δικαστική εξουσία που συνήθως θεωρεί αντισυνταγματικό ότι θίγει τον κλάδο τους και τους περισσότερους τομείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Θα ήταν σημαντικό να καταργούσε ή να έδινε τις ίδιες δυνατότητες πολλαπλών συνταξιοδοτήσεων στους απλούς πολίτες, όπως κάνει με τους δικηγόρους, βουλευτές και άλλα ευγενή ταμεία.
Θα τους χειροκροτούσαμε αν θεωρούσαν αντισυνταγματικές τις μειώσεις μισθών και συντάξεων στον ιδιωτικό τομέα και τους συνταξιούχους όπως κάνουν για πολλούς άλλους κλάδους.
Το σύνταγμα λέει ότι όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι απέναντί του, αλλά το αν αυτό ισχύει το ζούμε καθημερινά.
Η χώρα έχει πρόβλημα υπογεννητικότητας και σε μερικά χρόνια, σε συνδυασμό με τη μετανάστευση, θα ψάχνουμε Έλληνες με τα κιάλια.
Εντάξει να μην γίνονται κατ' εξαίρεση εισαγωγές, αλλά να επιδοτούνται οι οικογένειες πολυτέκνων για τα παιδιά τους και να μην φορολογούνται περισσότερο από τους άτεκνους, γιατί αυτό συμβαίνει τώρα στη χώρα της παράνοιας.
Όλα τα παιδιά μου πέρασαν με το σπαθί τους στις εξετάσεις, αλλά στην πλειοψηφία τους εκτός Αθηνών, πώς θα μπορούσα να συντηρήσω 5 σπίτια χωρίς να είμαι ....δικαστικός?
Δεν θέλω να μπω στα καθημερινά έξοδα που απαιτούνται για να μεγαλώσουν τα παιδιά μιας πολύτεκνης οικογένειας, αυτό μπορεί να το φανταστεί εύκολα κανείς
Αν δεν λάβουμε υπ' όψιν τη θέση μερικών συνανθρώπων μας που λένε και τι με νοιάζει εμένα για τα παιδιά των άλλων, το να μεγαλώνεις 3-4 παιδιά, και δυστυχώς τώρα πια και 1 είναι δύσκολο και πρέπει να έχει τη βοήθεια της πολιτείας.
Πάνω απ' όλα ισότητα για όλους και όλα σε όλους τους τομείς και όχι μεροληπτικές δικαστικές αποφάσεις υπέρ συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει να ισχύει η δυνατότητα μεταγραφής στον τόπο κατοικίας των παιδιών πολυτέκνων, αυτό θα ήταν κοινωνικά δίκαιο και δεν γίνεται σε βάρος των άλλων παιδιών.
Κώστας Ζουγρής
