Για τον όγκο της πληροφορίας:
Συμφωνώ για την υπερπροσφορά που είναι κάτι το καταπληκτικό.
Οι δυνατότητες απεριόριστες. Η πρόσβαση σε παλιούς κριμένους θησαυρούς ευκολότερη από ποτέ. Σπάνιες εκτελέσεις, κρυμμένες κυκλοφορίες, καλλιτέχνες που δισκογραφικά δεν ερχόντουσαν στην Ελλάδα γιατί η αγορά ήταν ανέκαθεν περιορισμένη (Καλά να είναι τύποι σαν τον Γιάννη που κρατούσαν ισορροπίες εμπορικού με εναλλακτικό / νέο / μικρού "ενδιαφέροντος"στις εταιρείες τους και η Ελλάδα έγινε για κάποιο διάστημα σύγχρονος κοινωνός των διεθνών μουσικών εξελίξεων). Δισκογραφίες αγαπημένων καλλιτεχνών έτοιμες να ανοίξουν τα μυστικά τους.
Δεν υπάρχει πλέον για τους πολλούς λάτρεις της μουσικής κάτι μή προσβάσιμο. Μπορείς να έχεις ότι επιθυμούσες να αποκτήσεις και δεν υπήρχε παρά μόνο η θέληση και όχι το χρήμα (ο χρόνος παραμένει ένα ζητούμενο ακόμα στο ακέραιο).
Μπορείς να έχεις προσωπική άποψη για ότι μόνο διάβαζες αλλά όχι ο ίδιος/α να άκουγες ή να έβλεπες (πόσες ζωντανές εμφανίσεις που έχουν πάρει μυθικές διαστάσεις στο μυαλό σου μπορείς να τις ζήσεις επιτέλους).
Έχεις όμως επιπλέον σήμερα τη δυνατότητα να αποκαθηλώσεις τις εμμονές κουλτουριάρικων πενών που καπηλευόντουσαν τα μέσα που τους πρόσφεραν φωνή, κρυμμένοι από το δυσπρόσιτο για τους πολλούς καλλιτεχνικό έργο, που διατυμπανούσαν στο απυρόβλητο συνοδεύοντάς το με όποια μπαρούφα ήθελαν. Ήταν τόσο έντονο δε μερικές φορές που σχεδόν ένιωθες ενοχές που δεν είχες ιδία αντίληψη για το τι στο καλό έλεγαν. Πόσες φορές ένιωθες μικρός όταν διάβαζες την πρόταση "κάθε λάτρης της καλής μουσικής ΠΡΕΠΕΙ να το έχει στη δισκοθήκη του".
Ζώντας σε μικρή πόλη κοντά στη Θεσσαλονίκη να σας μεταφέρω και μια άλλη διάσταση του θέματος, που σίγουρα έχει τύχει και αλλού. Πόσες φορές άκουγες κάποιες κυκλοφορίες σε περιορισμένα αντίτυπα που τα καπηλευόντουσαν οι μέσα στα κόλπα σταθμοί και ελάχιστοι παραγωγοί. Αξιόλογα κομμάτια που έτρωγες πόρτα στα δισκάδικα όταν τα έψαχνες. Έπρεπε να έδινες και το αίμα σου για χρόνια για να μπορεί να ανοίξει μια χαραμάδα για να έχεις και εσύ σαν αποπαίδι μια ελεγχόμενη και πάλι μικρή πρόσβαση... Προσωπικά μου έτυχε αμέτρητες φορές. Παρελθόν ΕΥΤΥΧΩΣ και αυτό.
Τώρα ο ψαγμένος σταθμός μπορεί να κάνει πρώτη μετάδοση κάτι που έχεις ανακαλύψει μήνες πριν. Η εκδίκηση είναι πραγματικά πιο γλυκιά όταν είναι κρύα. Γελάω τώρα ακούγοντας παρωχημένες δήθεν νέες ανακαλύψεις γκουρού. Άντε να σας δω τώρα που πρέπει να αποδεικνύετε τον εαυτό σας "ψαγμένοι" djs, καθημερινά...
Για την ποιότητα της πληροφορίας:
Επίσης εκεί όπου οι μετρημένες ενοποιημένες κολοσσοί - δισκογραφικές δεν έχουν αρχίσει να οσμίζονται χρήματα υπάρχουν αμέτρητα εκκολαπτόμενα μουσικά Ελντοράντο με ανέλπιστες ώρες ακουστικής απόλαυσης. Βέβαια όταν οι μικροί καλλιτέχνες πάρουν έναν όγκο θαυμαστών, τα πράγματα μοιραία παίρνουν το γνωστό δρόμο. Οι περισσότεροι ανεξάρτητοι καλλιτέχνες μπαίνουν στο παιχνίδι με τους ήδη υπάρχοντες κανόνες και λίγοι θα είναι αυτοί που θα βάλουν την τέχνη σε προτεραιότητα. Οπότε κάποια πράγματα αλλάζουν και κάποια μένουν ίδια.Το σύστημα που στηρίζει μια πετυχημένη καριέρα δε θα αλλάξει. Θέλει τις ευλογίες του συστήματος η αξία του καλλιτέχνη για να φτάσει σε μια κρίσιμη μάζα παραέξω που θα του δώσει το πασπαρτού για να εκφράζει και τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες. Έτσι ήταν έτσι θα είναι ανεξάρτητα με το μέσω που φτάνει η μουσική στον τελικό καταναλωτή.
Οι Τσε ΓκεΒάρα του πενταγράμμου έχουν φάει τις καρπαζιές τους και το έχουν μάθει με τον δύσκολο τρόπο (πχ είτε λόγο άγνοιας οι φολκ καλλιτέχνες που παλεύουν να ξεχωρίσει στο ωκεανό της υπερπροσφοράς η δουλειά τους είτε καταξιωμένοι όπως ο συγχωρεμένος Prince για παράδειγμα...)
Για να μην τα ισοπεδώνουμε και όλα όμως, οι τεράστιες εμπειρίες του ανθρώπινου δυναμικού που υπάρχουν στο παλμαρέ των δισκογραφικών εταιρειών είναι κάτι που θα έπρεπε να το εποφθαλμιούν όλοι οι μουσικοί που ενδιαφέρονται για την ποιότητά της ουσίας του έργου τους αλλά και της τελικής απόλαυσης από τον ακροατή. Δεν μπορεί ο κάθε ένας να νομίζει ότι μπορεί να δημιουργήσει ένα SPLHCB ή Wall στο σπίτι του μόνος του, με πενιχρά μέσα, χωρίς εμπειρία, μόνο και μόνο επειδή είναι στο μυαλό του αυτοπροσδιορίζεται ως ότι καλύτερο έχει να επιδείξει ο κόσμος της μουσικής τα τελευταία 100 χρόνια...απορώντας ίσως πως δεν έχουν σκεφτεί άλλοι σύγχρονοι ή παλιότεροι του τη σύνθεση του, τον τρόπο παιξίματος του, ή τον τρόπο που ηχογραφεί!
Και μιλάω φυσικά για παραγωγούς, μουσικούς, μηχανικούς ήχου, ηχολήπτες, αλλά έως ακόμη και A & R, και όχι για τους λογιστές που διευθύνουν.
Για τον λόγο ύπαρξης σημείων πώλησης / ραδιοφώνων / παραγωγών
θα διαφωνήσω κάθετα με το λόγο ύπαρξης δισκάδικων ή ραδιοφώνων.
Είναι τώρα που περισσότερο από κάθε φορά έχουμε ανάγκη από την ύπαρξή τους.
Είναι σήμερα που περισσότερο από κάθε φορά θέλει και χρειάζεται ο ακροατής την καθοδήγηση. Η διαφορά είναι ότι τώρα ο χρόνος που πρέπει να αφιερώσουν πραγματικά αυτά τα ενδιάμεσα σημεία μεταξύ της δημιουργίας και της κατανάλωσης είναι τεράστιος. Αυτό το φίλτρο που πρέπει να υπάρχει για ξεδιαλύνεται η ήρα από το σιτάρι πρέπει να έχει ένα πραγματικά τεράστιο μουσικό υπόβαθρο. Αν έχει κάποια σημασία η ταπεινή μου γνώμη θέλει μια απίστευτη εξειδίκευση, περισσότερο από ποτέ. Δεν μπορεί πλέον το δισκάδικο και ο σταθμός που θέλει να έχει θέση και πρόταση και άρα και λόγο ύπαρξης να συναγωνίζεται στο ίδιο του το γήπεδο αυτό που φωνάζουν και πουλούν σε τεράστιος αριθμούς οι streamming πλατφόρμες και τα γενικής φύσεως μαγαζιά τύπου amazon.
Σήμερα θέλεις να ξυπνάς και να κοιμάσαι αγκαλιά με τη μουσική. Να φτιάχνεις τόσο δυνατές μουσικές προτάσεις που θα αντέχουν και θα επαληθεύονται στον χρόνο, οδηγώντας έτσι στη δημιουργία κύκλου φανατικά ταγμένων υπερασπιστών. Πρέπει να έχουν προσωπικό εκείνου του μετάλλου που να θεωρείται και να επαληθεύεται η άποψη τους καθημερινά. Πρέπει οι τύποι αυτοί να θέλουν πρώτα και να γνωρίζουν συνεπώς καλύτερα και από τον εαυτό τους αν μου επιτρέπεται η υπερβολή αυτό που πουλάνε.
Όποιος έχει δει τις προτάσεις χωρίς φαντασία και συχνά πυκνά άστοχες, του amazon, τις ελλιπείς προτάσεις των λογισμικών των streaming υπηρεσιών και έχει λυπηθεί για το χάσιμο χρόνου στο οποίο ανάγκασε τον εαυτό του ψάχνοντας το σωστό διαδικτυακό ραδιόφωνο που θα του κάνει κλικ επιτέλους, τα οποία και φυσικά υπάρχουν, καταλαβαίνει ότι υπάρχει πεδίο δράσης, ίσως όχι λαμπρό αλλά τουλάχιστον βιοποριστικό, για μαγαζιά και ραδιόφωνα τέτοιου τύπου. Δεν έχει θέση πλέον ο γνωστός του γνωστού, αλλά ο γνώστης για να επιζήσουν προσφέροντας έργο αυτές οι δουλειές/ λειτουργήματα κατ' εμέ.
Ευχαριστώ τον αρχαίο βασιλιά για την αφορμή
Θοδωρής Φαχουρίδης
ΥΓ. και ένα γεγονός σε γνωστή πλατφόρμα streaming που μου έτυχε πριν από λίγο καιρό και αφορά γνωστό ραπ γκρουπ... Μέχρι και λάθος τους τίτλους του φηφιοποιημένου δίσκου του είχαν, χωρίς δυνατότητα feedback για να διορθωθούν τέτοια λάθη. Και για να μη θεωρηθεί μαύρη διαφήμιση εσκεμμένα δεν αναφέρω το όνομά της. Τελικά "αναγκάστηκα" να επικοινωνήσω με τον μάνατζερ του συγκροτήματος υποδεικνύοντας το λάθος, κρατώντας την αλληλογραφία ως πιεστήριο του "εγκλήματος"
