Διαβάζοντας μερικά από τα σχόλια επισκεπτών μας στις διαδικτυακές μας σελίδες πραγματικά νιώθω άβολα με τις κατηγορίες και τον χλευασμό που απευθύνουν σε διάφορους καλλιτέχνες.
Η ανωνυμία, όχι πάντα, στο διαδίκτυο, δίνει την δυνατότητα να εκφράζουν κάποιοι τα πιο σκληρά τους συναισθήματα ξεχνώντας ότι και οι καλλιτέχνες είναι άνθρωποι που έχουν την προσωπική τους ζωή, τις οικογένειες τους και τις ευαισθησίες τους.
Το ίδιο βέβαια κάνει 'ο αφέντης' θεατής και στα σπορ όπου συχνά επιτίθεται στον παίκτη που κάνει μια λανθασμένη κίνηση ή τον προπονητή πιστεύοντας ότι οι παίκτες είναι Θεοί και αλάνθαστοι.
Η κριτική στο διαδίκτυο είναι ανεξέλεγκτη και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο όσους έχουν μία ευαισθησία και δεν μπορούν να συμβαδίσουν μ'αυτή, όταν λέμε κριτική ξέρουμε βέβαια όλοι τι εννοούμε.
Γυναίκες όπως η Sinead O' Connor μη νομίζετε ότι διαφέρουν πάντα από την γυναίκα της διπλανής πόρτας. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια παρουσιάζονται και σε απλούς ανθρώπους, όχι μόνο σε καλλιτέχνες.
Χυδαίες επιθέσεις δέχεται στο διαδίκτυο και το Despacito που είναι ένα απλό τραγούδι με το οποίο διασκεδάζουν δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη και ένας από τους ερμηνευτές του, ο Daddy Yankee είναι από τους δημοφιλέστερους στην Νότια Αμερική με γνωστές πολιτικές ευαισθησίες.
Πολλοί βρίσκουν την ευκαιρία όμως να εκφράσουν τα πιο σκληρά τους ένστικτα για ένα τραγούδι στοχοποιώντας το λες και φταίει αυτό για όλα τους τα δεινά.
Ο Σαββόπουλος είναι ένας άλλος στόχος μικρού αριθμού επισκεπτών που τον βλέπουν μάλλον κάτι σαν ένα Έλληνα Σόιμπλε που τους έκλεψε την ζωή που είχαν πριν από μερικά χρόνια.
Υπάρχουν 2-3 που δεν χάνουν ευκαιρία να βρίζουν τον Liam Gallagher και τους Oasis τους οποίους θεωρούν σχεδόν ένα τίποτα, δηλαδή μιλάμε για αστείες καταστάσεις.
Μπορεί οι αδελφοί Gallagher να έχουν τις παραξενιές τους, να έχουν επηρεασθεί από τους Beatles και δεν είναι βέβαια οι μόνοι, αλλά δεν παύουν να είναι ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα των τελευταίων 25 ετών, για πολλούς ειδικά στην Ευρώπη, το μεγαλύτερο μαζί με τους Radiohead, οι Blur για μένα δεν είναι αυτού του μεγέθους.
Οι πρόσφατες αυτοκτονίες των Chester Bennington, που είχε δεχθεί κριτική ότι οι Linkin Park έκαναν στροφή προς την ποπ και του Chris Cornell των Soundgarden μας θύμισαν ότι είναι και οι καλλιτέχνες άνθρωποι, έχουν τα προβλήματα και τις ευαισθησίες τους, ανεξάρτητα από την επιτυχία.
Νέοι άνθρωποι όπως οι Jim Morrison, Kurt Cobain, Jimi Hendrix, Amy Winehouse και δεκάδες άλλοι επώνυμοι καλλιτέχνες έχασαν την ζωή τους από την αδυναμία τους να αντεπεξέλθουν σε συγκεκριμένες δυσκολίες της, ας μην γινόμαστε σκληροί και άκαρδοι εκδηλώνοντας συναισθήματα που δεν θα εκφράζαμε για ένα απλό άνθρωπο.
Σχετικά πρόσφατα παραδείγματα και οι θάνατοι των Prince και George Michael που παρά την πετυχημένη μουσικά ιστορία τους, είχαν τις αδυναμίες τους, ενώ μέλος των Αrcade Fire και ο Ed Sheeran έκλεισαν τους λογαριασμούς τους στο Twitter επειδή δεν τους άρεσαν οι απόψεις κάποιων από αυτούς που τους ακολουθούσαν.
Κώστας Ζουγρής
