Βινύλιο, μιλάμε για έρωτα

Βινύλιο, μιλάμε για έρωτα

Είναι μοιραίο μια χώρα που έχει αποκοπεί από ότι συμβαίνει στον χώρο της μουσικής και έχει γυρίσει σε συνθήκες που επικρατούσαν στην δεκαετία του '50 να μην μπορούν οι κάτοικοι της να συνειδητοποιήσουν το τι συμβαίνει σήμερα στην μουσική.

Το μεγαλύτερο κομμάτι αυτών που ασχολούνται με την μουσική έχει μείνει σε ονόματα που στο εξωτερικό απασχολούν μόνο τους αναγνώστες περιοδικών όπως τα Mojo και Uncut και αποτελεί σπάνια εξαίρεση να τα διαβάζει κάποιος που να διανύει την 5η δεκαετία της ζωής του, συνήθως τα διαβάζουν οι 50+.

Αυτό βέβαια δεν είναι αρνητικό, απλά ενδεικτικό των αλλαγών που φέρνει το πέρασμα του χρόνου.

Το χιπ χοπ αποτελεί αιχμή αντίδρασης για Έλληνες φίλους του ροκ που δεν μπορούν λέει να παρακολουθήσουν ή δεν τους ενδιαφέρει η θεματολογία που έχουν τα τραγούδια του.

Ο Kendrick Lamar πέρασε τα 30 και μετά από 1-2 άλμπουμ λογικά θα παραχωρήσει την θέση του σε κάποιον νεότερο χωρίς να προλάβει να κάνει επιτυχία στην Ελλάδα.

Θα μου πεις γιατί να κάνει, κάνουν τα τραγούδια του επιτυχία σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες; αναζητείστε την θέση που κατάλαβε το πρόσφατο άλμπουμ του και θα καταλάβετε.

Αντιδράσεις και για τα βινύλια με αμφισβήτηση για το αν έχουν καλύτερη ηχητική απόδοση σε σχέση με την ψηφιακή μουσική, αυτό βέβαια είναι υποκειμενικό και πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας μας, όμως οι ειδικοί του ήχου δεν έχουν καμία αμφιβολία για την υπεροχή του βινυλίου.

Δεν μιλάμε βέβαια για μία πραγματική επιστροφή των δίσκων, αυτό πάει πέρασε, αλλά όπως τα χειρόγραφα γράμματα θα υπερέχουν πάντα σε σχέση με τα e-mail, έτσι και το βινύλιο θα έχει άλλη αίσθηση που θα απολαμβάνουν, μέχρι να υποχωρήσει ξανά, όσοι το επιθυμούν.

Οι νεότεροι έχουν αρχίσει και προσαρμόζονται στην νέα πραγματικότητα με την μουσική μετριότητα, αυτό συμβαίνει και στην οικονομία της χώρας και την πολιτική, όλοι αργά ή γρήγορα συνηθίζουν, το σύστημα το ξέρει καλά αυτό, εκεί ποντάρει.

Όμως, ειδικά στην μουσική, η επικράτηση σου ποτέ δεν μπορεί να είναι απόλυτη, μπορεί να διαθέτουν τα μέσα προώθησης των διάφορων talent show, αλλά αυτά ποτέ δεν σηαμτοδοτούσαν μουσικές εξελίξεις, ούτε αυτό θα συμβεί στο μέλλον, απλά αποτελούν εφήμερη ψυχαγωγία για μερίδα του κοινού.

Τέλος παραθέτω σχόλιο της Χαρούλας Νικολαΐδου που αποτέλεσε αφορμή για να γραφτούν αυτές οι γραμμές και εμπνεύστηκε ο τίτλος.

'Μαγεία, μια κατάσταση όταν δημιουργείται μια πολύ προσωπική σύνδεση με κάτι άλλο, όπως ένας άνθρωπος με τη μουσική. Η μαγική - ευλαβική σχέση με το βινύλιο , καθαρά προσωπική, το έξοδο , το εξώφυλλο, το άλμπουμ το ολοκληρωμένο, η μυστική και περισσότερο προσωπική σχέση σου με αυτό που ακούς από τα ηχεία , αυτά έχει η ακρόαση ενός βινυλίου. Μιλάμε για έρωτα . Επίσης, η διαδικασία από μόνη της σε " αναγκάζει " να ακούσεις όλο τον δίσκο.

Αυτό που έχει χαθεί, είναι ο χρόνος για αυτές τις σχέσεις.

'Οπως και ο τρόπος ζωής που έχει αλλάξει , διότι , στην μουσική ( για αυτήν μιλάμε εδώ ) είναι όλα εύκολα προσβάσιμα . Αυτή η σχέση λοιπόν είναι που έχει χαθεί. Κάποιοι αφιερώνουν ακόμα χρόνο. Κάποιοι δεν θα το μάθουν ποτέ και άλλοι ελίσσονται με όλους τους τρόπους.'

Κώστας Ζουγρής

Διαγωνισμός για βινύλια Rory Gallagher

https://www.apotis4stis5.com/news-f/30729-3-rory-gallagher