Εδώ και αρκετά χρόνια οι εκάστοτε κυβερνώντες δείχνουν να είναι απομακρυσμένοι από την καθημερινότητα του πολίτη.
Το μέγεθος της κρίσης μάλιστα τους έσπρωξε ακόμα πιο μακριά και σπάνια συνυπάρχουν σε χώρους όπου βρίσκονται απλοί πολίτες.
Σημαντικό ρόλο έπαιξε σ' αυτό και η συχνά βίαια αντίδραση μερίδας των πολιτών που αισθανόμενοι προδομένοι από τους πολιτικούς, αντιδρούσαν σε κάθε ευκαιρία με όχι συνηθισμένους τρόπους σε πολιτισμένες χώρες.
Αυτό το χάσμα μεταξύ πολιτών και πολιτικών θα κλείσει πολύ δύσκολα αφού ακόμα συντηρείται σε μεγάλο βαθμό και με κάθε ευκαιρία από κάποιους που αρνούνται να συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι οι πολιτικοί είναι ανθρώπινα όντα που πέρα από τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα τους που αλλοιώνεται προς το χειρότερο αφού αισθάνονται σαν βασιλιάδες με τα προνόμια, απαλλαγές και τη διαχείριση τεράστιων όγκων κουτόχορτου που είναι υποχρεωμένοι να ταϊζουν συνέχεια τον Ελληνικό λαό, ανεξάρτητα του κόμματος στο οποίο ανήκουν.
Βοήθεια βέβαια προσφέρουν στους πολιτικούς με την στάση τους όλα σχεδόν τα ΜΜΕ, μια και χάρις σ'αυτούς επιβιώνουν οικονομικά.
Όλοι οι υπουργοί, βουλευτές, πρωθυπουργοί περιτριγυρίζονται από εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες ανθρώπους που εκτός από τις επιδοτήσεις που έπαιρναν και παίρνουν αρκετοί από αυτούς μέσω ΜΚΟ και άλλων τρόπων, είναι κάτοικοι αυτής της πρωτεύουσας που από 4η καλύτερη στον κόσμο, κατάφεραν να την φέρουν στην 87η θέση, ναι καλά διαβάσατε, μερικές θέσεις πιο πάνω από τον πάτο, δηλαδή τις Αφρικάνικες και μερικές Ασιατικές πρωτεύουσες όπως το Καράτσι και η Καμπούλ.
Ανήκω στην ομάδα αυτών που χρησιμοποιούν τις συγκοινωνίες, αλλά αυτό επιφέρει καθημερινά πλήγματα στην ψυχολογία μου από τους δεκάδες φουκαράδες, αλλά συνήθως επαγγελματίες που καταρρακώνουν το ήδη πεσμένο ηθικό μου με ότι ιστορία μπορεί να φαντασθεί κανείς, συνήθως αυτή η ιστορία έχει να κάνει με ανίατες ασθένειες, άρρωστα μωρά, πρόβλημα από τα ναρκωτικά που προσπαθούν να το ξεπεράσουν αυτοί που ζητάνε την βοήθειά μας.
Ο Υπουργός υγείας με ένα θεωρητικά μικρό ποσό, αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν πραγματική ανάγκη, θα μπορούσε να βοηθήσει στην θεραπεία όλων των συγγενών αυτών που επαιτούν, σε κρατικό νοσοκομείο το κόστος θα ήταν μηδαμινό. Σε ηλεκτρικό και προαστιακό δεν ξεπερνούν τους 100-150 αυτοί που ζητάνε βοήθεια.
Αν δεν έχουν πραγματική ανάγκη και απλά συγκεντρώνουν χρήματα για τα αφεντικά τους, ας τους βοηθήσουν να ξεφύγουν από αυτούς.
Η πολιτεία στον τομέα αυτό είναι ανύπαρκτη, και ας μη ξαναμιλήσω για το ασανσέρ στην Νερατζιώτισσα που είναι μήνες ή και χρόνια χαλασμένο, κάποτε βέβαια ήταν χαλασμένο για 2 χρόνια, αλλά οι 300 δεν κυκλοφορούν με ηλεκτρικό ή προαστιακό και εμείς δεν έχουμε υπηρεσιακά αυτοκίνητα.
Αν έστελναν 2 φορές την ημέρα, πρωί κι απόγευμα δύο παιδιά από τα ματ με αρμοδιότητα να τους ελέγξουν, υπόθεση 20΄, 30΄, θα βοηθούσαν να αισθάνεται ο κόσμος καλύτερα, εκτός και αν εγώ έχω γίνει περισσότερο παράξενος και ευαίσθητος απ' ότι πρέπει.
Οι ξένοι μόλις πατήσουν το πόδι τους στη χώρα, σε μεγάλο ποσοστό χρησιμοποιούν τον προαστιακό, αν οι αρμόδιοι υπουργοί πιστεύουν ότι αυτό που βλέπουν στην πρώτη επαφή τους με τη χώρα μας τιμά σαν λαό, τότε συγγνώμη για την ενόχληση.
Κώστας Ζουγρής
