Γιάννης Πετρίδης: Οι συναυλίες που σημάδεψαν την ζωή μου: Who

Γιάννης Πετρίδης: Οι  συναυλίες που σημάδεψαν την ζωή μου: Who

 

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που το παιδικό μου όνειρο και χόμπυ για την μουσική μου χάρισε μια υπέροχη ζωή που ξεπέρασε τα όρια της φαντασίας.

 

Εύχομαι πολλοί από εσάς να έζησαν στην ζωή τους αυτά που επιθυμούσαν από μικροί και έτσι θα μπορούν να με καταλάβουν.

 

Έχω παρακολουθήσει εκατοντάδες συναυλίες. Ελάχιστες φορές πήγα κάπου μόνο για τον χαβαλέ ή για να περάσω απλά την ώρα μου πίνοντας ένα ποτό.

 

 

Το θεωρούσα χαμένο χρόνο που θα μπορούσα να τον αξιοποιήσω με κάτι πιο ενδιαφέρον. Παρ' όλα αυτά έχω δει πολλές συναυλίες που θα μπορούσα να αποφύγω.

 

Αποτέλεσμα εικόνας για put the boot in 1976

Οι συναυλίες που ακολουθούν δεν σημαίνει ότι είναι οι καλύτερες που έχω δει στην ζωή μου, κάποιες είναι, αλλά την κάθε μία την θυμάμαι για διαφορετικό λόγο.

 

Στο γήπεδο της Charlton είδα τους Who

 

 

 

Μόνο όσοι έχουν δει τους Who εκείνη την εποχή μπορούν να καταλάβουν γιατί τους τοποθετούν οι ιστορικοί του ροκ στα 5 μεγαλύτερα συγκροτήματα.

 

 

 

Δυστυχώς οι Who στην χώρα μας δεν απέκτησαν την φήμη και την αγάπη που θα ταίριαζε σε ένα τέτοιο συγκρότημα.

 

Λυπάμαι γιατί πολλά άλλα γκρουπ κατώτερης αξίας έχουν αγαπηθεί περισσότερο στην χώρα μας.

 

Ήμουν τυχερός που βρέθηκα στο γήπεδο της Charlton στις 31 Μαϊου του 1976 και είδα μία από τις καλύτερες συναυλίες στην ζωή μου.

 

 

 

Βίντεο από το ίδιο στάδιο, 2 χρόνια νωρίτερα, το 1974.

 

 

 

 

Οι Who είχαν ήδη κυκλοφορήσει όλα τα αριστουργήματα τους, Tommy, Quadrophenia, Who's Next, Live At Leeds (από τα κορυφαία live άλμπουμ όλων των εποχών), και βέβαια όλα εκείνα τα ασύγκριτα σινγκλς της δεκαετίας του '60 που έδωσαν νέα κατεύθυνση στο ροκ.

 

Δεν περιγράφεται η σκηνική τους παρουσία, ιδιαίτερα εκείνα τα χρόνια, όταν ο Roger Daltrey σαν ημίθεος παρέσερνε τον κόσμο και δικαίως τον θεωρούσαν κορυφαίο περφόμερ δίπλα στον Plant και τον Jagger.

 

Ούτε υπάρχουν λόγια για τον ιδιοφυή Pete Townshend, τον εκρηκτικό Keith Moon και τον σπουδαίο John Entwistle.

 

Αλήθεια σκέπτομαι ποιο από τα σημερινά συγκροτήματα έχει καταφέρει, μετά το 2000 οι οπαδοί τους να είναι τόσο συνδεδεμένοι με το γκρουπ, ώστε να προβάλλονται τα μέλη τους με τον τρόπο που το είχαν καταφέρει τα συγκροτήματα από το '60 μέχρι το '90.

 

Εκείνο που μπορώ σας πω είναι ότι στην σκηνή τα τραγούδια των Who είναι καλύτερα από ότι τα ακούμε στους δίσκους, κάτι που λίγα συγκροτήματα μπορούν να το πετύχουν.

 

Εκείνη την ημέρα, στην συναυλία που άρχισε από νωρίς το απόγευμα έπαιξαν πριν από τους Who άλλα μεγάλα 'τέρατα' της δεκαετίας του '70: Little Feat, Streetwalkers, θέλω να σταθώ σ'αυτούς γιατί είναι ένα συγκρότημα που ελάχιστοι νομίζω γνωρίζουν. Για να καταλάβετε, τι σημαίνει Streetwalkers, διαβάστε κάποια από τα μέλη τους, Roger Chapman φοβερή φωνή-Family, Charlie Whitney-Family, Bob Tench-Humble Pie, Jeff Beck Group, Nicko McBrain-Iron Maiden, έπαιξαν επίσης οι Outlaws, The Sensational Alex Harvey Band.