Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που το παιδικό μου όνειρο και χόμπυ για την μουσική μου χάρισε μια υπέροχη ζωή που ξεπέρασε τα όρια της φαντασίας.
Εύχομαι πολλοί από εσάς να έζησαν στην ζωή τους αυτά που επιθυμούσαν από μικροί και έτσι θα μπορούν να με καταλάβουν.
Έχω παρακολουθήσει εκατοντάδες συναυλίες. Ελάχιστες φορές πήγα κάπου μόνο για τον χαβαλέ ή για να περάσω απλά την ώρα μου πίνοντας ένα ποτό.
Το θεωρούσα χαμένο χρόνο που θα μπορούσα να τον αξιοποιήσω με κάτι πιο ενδιαφέρον. Παρ' όλα αυτά έχω δει πολλές συναυλίες που θα μπορούσα να αποφύγω.
Oι U2 στο Μαϊάμι
Ήταν αρχές Μαϊου του 1981 και βρισκόμουν σε ένα από ταξίδια μου στην Αμερική στο Μαϊάμι, μια μάλλον βαρετή περιοχή γεμάτη συνταξιούχους υπήρχαν όμως και τα κλαμπ με το latin να συναγωνίζεται το New Wave που μόλις είχε σκάσει στην Αμερική.
Είχα κάνει την βόλτα μου στην 461 Ocean Boulevard για να δω το εξώφυλλο του αγαπημένου τότε δίσκου του Eric Clapton και είχα περάσει ένα πρωινό στο στούντιο όπου οι Bee Gees είχαν ηχογραφήσει το Saturday Night Fever και ο Stephen Stills τα προσωπικά του άλμπουμ.
Εκείνο το βράδυ έπαιζαν κάπου στην περιοχή οι Lynyrd Skynyrd ή οι Allman Brothers δεν μπορώ να θυμηθώ, μάλλον ήταν οι Allman γιατί ήθελα πολύ να τους δω και όχι οι Lynyrd Skynyrd που τους είχα δει 6 χρόνια πριν στα ντουζένια τους στο Odeon Hammersmith.
Ένας αδελφικός μου φίλος όμως μου πρότεινε να πάμε στο .Hallandale Beach όπου σε ένα μικρό κλαμπ 150-200 ατόμων έπαιζαν οι άγνωστοι U2 στην περιοδεία του Boy.
Παρ'όλο που τους U2 τους είδα αργότερα και άλλες φορές, αυτή είναι η συναυλία τους που θυμάμαι περισσότερο 6 σχεδόν μέτρα από το τραπέζι που καθόμασταν πίνοντας τις μπύρες μας.
Η εμφάνιση τους με είχε ενθουσιάσει τόσο πολύ ώστε γυρίζοντας στην Αθήνα τους έπαιζα όσο μπορούσα περισσότερο στο πρόγραμμα μου.
Το βίντεο δεν είναι από το κλαμπ, αλλά είναι από την ίδια εποχή.
Γιάννης Πετρίδης
