Από τον Φαχουρίδη Θεόδωρο
…How a GIANT works..
1. Brian Eno & David Byrne – Regiment (1981)
(cd : My Life in the Bush of Ghosts)
Τι κοινό έχουν ένας ράδιο ευαγγελιστής, ένας πολιτικός, δύο τραγουδιστές από τον Λίβανο και ένας εξορκιστής; …μα όλοι συμμετείχαν (μεταξύ άλλων) στο ίδιο δίσκο! Ήταν πριν 36 χρόνια όταν το sampling για πρώτη φορά αντικατέστησε τον τραγουδιστή. Το μουσικό χαλί ένα ψυχεδελικού ηλεκτροφανκ, με πολύ δόση αφρικάνικών επιρροών. Ακόμη και τίποτα άλλο να μην είχαν κυκλοφορήσει, αυτός ο δίσκος έφτανε για να μπουν στο πάνθεον των πιο πρωτοποριακών μουσικών δημιουργών.
2. Main Title Theme (The Last Emperor) (1987)
(cd: The Last Emperor)
Ο Byrne δημιούργησε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μουσικά θέματα κινηματογραφικών ταινιών των τελευταίων 40 ετών. Δικαίως στην 60η απονομή των βραβείων όσκαρ, σε μια άκρως πετυχημένη βραδιά για την ταινία του Bertolucci, απονεμήθηκε σε αυτόν και στην ομάδα που επιμελήθηκε την μουσική επένδυση της, το αντίστοιχο όσκαρ.
3. The Call of the Wild (Merengue) (1989)
(cd : Rei Momo)
Ένα χρόνο ακριβώς πριν κυκλοφορήσει ο Paul Simon τον ρυθμό των αγίων, ο Byrne μας έδωσε την πρώτη εξολοκλήρου προσωπική του δουλειά, με μουσικές της Λατινικής Αμερικής και με την πιο βελούδινη ερμηνεία του μέχρι τότε.
4. Seaside Smokes (2003)
(cd: Lead Us Not into Temptation)
Η μουσική της ταινίας «Young Adam», μια αποκλειστικά σκοτσέζικη παραγωγή, από το έργο, στο οποίο βασίστηκε, τους ηθοποιούς μέχρι το σκηνοθέτη, και τους μουσικούς. Ο Byrne επέστρεψε στη γενέτειρά του, αφήνει πίσω τις μουσικές του κόσμου και δημιουργεί, από τις σπάνιες ευτυχείς φορές που συμβαίνει κάτι ανάλογο, ένα σάουντρακ που στέκεται και ως αυτόνομο έργο. Ταυτόχρονα παρήγαγε μια από τις καλύτερες στιγμές του.
5. X-Press 2 Ft. David Byrne – Lazy (2004)
(cd : Grown Backwards)
Στα 52 του κυκλοφόρησε έναν από τους καλύτερους δίσκους της καριέρας του. Ένας δίσκος που τα έχει όλα, υπέροχα έγχορδα, τη ρυθμική βάση που λατρεύει όπως και όσοι είμαστε θαυμαστές του, με τα μουσικά είδη να αναμιγνύονται με τον πλέον σαγηνευτικό τρόπο. Όσο για τους στίχους οξυδερκείς, γεμάτοι μεταφορές και κάποιες φορές κυνικοί και άκρως ενδιαφέροντες για μια ακόμη φορά. Πραγματικά δεν υπάρχουν πολλοί που να μπορούν να παρουσιάζουν πειστικά, αβίαστα και ως κάτι απόλυτα φυσιολογικό, κλαμπ ήχους και Guiseppe Verdi, στην ίδια δισκογραφική δουλειά.
6. David Byrne & Brian Eno – Home (2008)
(cd: Everything That Happens Will Happen Today)
27 χρόνια μετά συναντήθηκαν για έναν ακόμη δίσκο που ο Byrne τον χαρακτήρισε ως folk electronic gospel. Στιχουργικά αποπνέει μια αισιοδοξία που όπως έγραφε και ο ίδιος στις σημειώσεις του δίσκου «…είναι να απορείς από πού προέρχεται με την εποχή Bush να μην ήταν αρκετά αισιόδοξη για πολλούς από εμάς…». Ίσως όμως γιατί σε 5 μήνες από την κυκλοφορία του άλμπουμ αυτή η «περίεργη» περίοδος θα τελείωνε…
7. David Byrne & Fatboy Slim - Every Drop of Rain (feat. Candie Payne, St. Vincent) (2010)
( cd: Here Lies Love)
Ένας concept δίσκος σε μορφή ροκ όπερας, για τη ζωή της Ιμέλντα Μάρκος, πακεταρισμένο σε κλαμπ ήχους, Πώς είπατε αδύνατο; Και όμως έγινε πραγματικότητα…
8. David Byrne & St. Vincent - Weekend In The Dust (2012)
(cd: Love This Giant)
Το 1984 ο Byrne είχε γράψει τη μουσική για το ένα από τα έξη μέρη της όπερας, The Civil Wars: A Tree Is Best Measured When It Is Down, με αφορμή τους ολυμπιακούς αγώνες του Λος Άντζελες. Χρειάστηκαν 23 χρόνια για να κυκλοφορήσει το έργο σε cd και με επιπλέον μάλιστα κομμάτια για να έχουμε την ευκαιρία η περισσότεροι από εμάς να ακούσουμε την ενδιαφέρουσα εκείνη δουλειά του. Ο ήχος της βασιζόταν κυρίως στα πνευστά και στους ήχους της Νέας Ορλεάνης. Πέντε χρόνια αργότερα σε ένα γαϊτανάκι δημιουργικότητας, βασισμένο σε μια ιδέα της Annie Clark, να φτιαχτεί μουσική με πρώτο ρόλο τα πνευστά ξανά αλλά σε ποπ φόρμες κυκλοφορεί η αγάπη για τον γίγαντα.. . Από εκεί και πέρα σαν ο ένας καλλιτέχνης να οδηγεί τον άλλον σε μέρη που δεν είχε πάει ποτέ έως τότε. Μια υπέροχη συνεργασία με συνεργιστικό αποτέλεσμα.
9. De La Soul - Snoopies (feat. David Byrne) (2016)
(cd: and the Anonymous Nobody...)
Και η αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο, η συμμετοχή του D.B. στην επιστροφή των De la soul! Σε μια από τις καλύτερες στιγμές της καινούργιας τους δουλειάς. Ένας ακόμη σταθμός στην αυθεντικότητα και την πρωτοτυπία που πάντα ιντρικάριζε τον κύριο Byrne!
Για επίλογο αντί για κάποιο δίσκο…
Ένας οδηγός για να βοηθηθεί κάποιος να «διαβάσει» και ως αποτέλεσμα να απολαύσει στον μέγιστο βαθμό την ιδιοφυία που λέγεται David Byrne και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται και δημιουργεί, είναι το βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2012 . Γραμμένο φιλόδοξα από τον ίδιο, προσεγγίζει τη μουσική με αυτοβιογραφικό, επιστημονικό και ανθρωπολογικό τρόπο.
