Νοιώθω μα απέραντη θλίψη όταν ακούω Ελληνικό ραδιόφωνο και παρακολουθώ τα δελτία ειδήσεων στην τηλεόραση.
Μου προκαλούν ένα συναίσθημα σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος πολλά χρόνια πίσω αφού όλοι αρνούνται πεισματικά να συμβαδίσουν με τις διεθνείς εξελίξεις όχι μόνο στην μουσική, αλλά και στην πολιτική ειδησεογραφία.
Στο ραδιόφωνο, όλοι οι σταθμοί πλην 2-3 παραγωγών ίσως σε όλη την Ελλάδα, επιμένουν να παίζουν τραγούδια που κουβαλούν πάνω τους αρκετές δεκαετίες.
Δεν είναι βέβαια κακό αυτό, αλλά αν το κάνουν όλοι παύει να υπάρχει ενημέρωση για τις τρέχουσες κυκλοφορίες και γενικά τις μουσικές εξελίξεις.
Η αλήθεια είναι ότι τα μόνα καινούργια που μπορεί να δει ή να ακούσει κάποιος, τα βλέπει από τα δύο μουσικά μας κανάλια όταν παρουσιάζουν τις λίστες με τις επιτυχίες, ή σε άλλα είδη μουσικής, σε Αγγλία και Αμερική.
Μπορεί η μουσική στις μέρες μας να μην έχει την δύναμη που είχε στο μακρινό παρελθόν, όμως κυκλοφορούν αρκετά αξιόλογα πράγματα σε όλους τους χώρους της μουσικής και είναι υποχρέωση των παραγωγών και των ιδιοκτητών των ραδιοφωνικών σταθμών, να ενημερώνουν το κοινό με τις εξελίξεις, πράγμα που δεν το κάνουν.
Οι νέες κυκλοφορίες σε γενικές γραμμές έρχονται στην χώρα μας, αλλά απ' ότι μαθαίνω τα ελάχιστα καταστήματα δίσκων που υπάρχουν ακόμα, δεν θέλουν να προμηθεύονται αρκετά από τα νέα άλμπουμ αφού δεν τα ξέρουν.
Κανονικά στα καταστήματα αυτά έπρεπε να είναι υπεύθυνοι νέοι, μέχρι 30-35 ετών το πολύ και γνώστες των εξελίξεων.
Για ρωτήστε σε κάποιο κατάστημα για καινούργια ονόματα, να δούμε τα ξέρουνε?, η μουσική δεν είναι μόνο η Lady Gaga, η Beyonce ή ο Springsteen.
Υπάρχουν σταθμοί που αφιερώνουν το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός τους σε διασκευές γνωστών τραγουδιών παραπλανώντας μεγάλο κομμάτι της νεολαίας.
Στην τηλεόραση, αλλά και πολλές εφημερίδες πολλά ΜΜΕ αφιερώνουν μεγάλο μέρος του δελτίου τους ή της ύλης τους, στις ανακοινώσεις της τρομοκρατίας.
Αυτό δεν γίνεται σε καμία μεγάλη Ευρωπαϊκή, αλλά πιστεύω ούτε Ασιατική ή Αραβική χώρα και εκεί υπάρχουν τρομοκράτες, αλλά τα ΜΜΕ δεν γίνονται δελτία τύπου των τρομοκρατών.
Ένας ξένος που θα άκουγε για πρώτη φορά τα Ελληνικά ΜΜΕ ή θα διάβαζε μεγάλο μέρος των Ελληνικών ΜΜΕ θα πίστευε ότι αυτά είναι ιδιοκτησία οργανώσεων ακτιβιστών.
Ωραία όλα αυτά, αλλά στην πραγματικότητα, όλοι αποκρύπτουν τα πραγματικά προβλήματα του λαού και, το έχω ξαναγράψει, λειτουργούν όπως η ενημέρωση στην ταινία Total Recall
Ο καθένας επιλέγει τον τρόπο που θα εκφράσει τα πολιτικά του αισθήματα, αλλά τα ΜΜΕ δεν είναι οι μεταφορείς των ιδεών τους.
Δίνουν βήμα σε επαγγελματίες που διαμαρτύρονται για τα μέτρα που παίρνουν οι αρχές για την μη καταβολή ΦΠΑ λέγοντας ότι πως να πληρώσουμε αφού δεν έχουμε δουλειά, μα νομίζω ότι ΦΠΑ αποδίδει μόνο όποιος εισπράττει, οπότε που είναι το πρόβλημα?, αν δεν εισπράττουν δεν πληρώνουν.
Δηλαδή αμφιβάλλει κανείς ότι αν δεν είχαν πρόσβαση στα ΜΜΕ οι τρομοκράτες δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης αφού κανείς δεν θα μάθαινε για τις δραστηριότητές τους, άλλωστε ευτυχώς δεν έχουμε σχέση με το είδος της τρομοκρατίας που επικρατεί σε άλλες χώρες, αλλά τα πάντα μπορούν να αλλάξουν από την μία στιγμή στην άλλη, δείτε τι γίνεται στην Ουκρανία όπου και τα δύο μέρη πεισματικά αρνούνται να συνεργασθούν για να βρούνε λύση.
Ποτέ άλλοτε τα τελευταία 50 χρόνια η Ελλάδα δεν ήταν τόσο μακριά από την υπόλοιπη Ευρώπη σε πολιτική, οικονομία και ενημέρωση στην τέχνη, ειδικά στην μουσική.
Κώστας Ζουγρής
