Πρέπει η χώρα να βγει από τον λήθαργο

Πρέπει η χώρα να βγει από τον λήθαργο

Πριν από μερικές μέρες μια οικογένεια έριξε στο δρόμο τα παιδιά της για να γλυτώσουν από την πυρκαϊά που είχε ξεσπάσει στο κτίριο τους.

Στην Ελλάδα από την αρχή της κρίσης, σε μόνιμη βάση οι κυβερνήσεις μας θυσιάζουν κάθε μερικούς μήνες και ένα σημαντικό αριθμό Ελλήνων που αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα.

Μαθηματικά, θα φτάσει μια μέρα που όλοι θα έχουν πρόβλημα, η ανεργία θα είναι καθολική, αφού σήμερα στην πραγματικότητα είναι σχεδόν 50% στον ιδιωτικό τομέα, γιατί τα στοιχεία που βγάζουν οι αρμόδιες υπηρεσίες μετράνε σαν ποσοστό και τους εργαζόμενους στο δημόσιο, που είναι αμετακίνητοι.

Είναι σαν να βγάζουν τον μέσο όρο εισοδήματος μετρώντας τα έσοδα ενός μεγιστάνα με έναν με μηδενικό εισόδημα.

Όλα δείχνουν ότι οι Ευρωπαίοι το έχουν πάρει εκδικητικά και θέλουν να μας οδηγήσουν στην πλήρη εξαθλίωση και μέσω αυτής να διορθώσουν όλα τα στραβά που υπήρχαν στην χώρα εδώ και δεκαετίες, ίσως και αιώνες.

Εντάξει, έχουν πολλά δίκια και το ξέρουν αρκετοί από εμάς, αλλά έκαναν το ίδιο στην Γερμανία μετά τους δύο πολέμους;.

Οι Γερμανοί, σαν πραγματικοί γενίτσαροι από θαυμαστές της χώρας μας, έχουν καταντήσει οι πιο φανατικοί πολέμιοι. Γιατί δεν κάνουν περικοπές σε μισθούς και συντάξεις της Γερμανικής οικονομίας για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα της;, πώς επιτρέπουν στις αμέτρητες Γερμανικές εταιρίες να πουλάνε τα προϊόντα τους στις ίδιες τουλάχιστον, αν όχι υψηλότερες τιμές στην Ελλάδα, μια χώρα που οι πολίτες της έχουν υποστεί τόσες μεγάλες μειώσεις αμοιβών, με την Γερμανία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.

Είναι γελασμένος όποιος νομίζει ότι θα γλυτώσει, ίσως πρέπει να το παραδεχθούν στην κυβέρνηση ότι δεν υπάρχει ελπίδα και να αλλάξουν πολιτική παίζοντας το χαρτί που είχαν επιλέξει από την αρχή και μετά υποχώρησαν.

Θα πει κάποιος, τώρα, τώρα που ξεβράκωσαν την χώρα και τους πολίτες εντελώς με τα νέα μέτρα;, ναι τώρα, πάντα υπάρχουν περιθώρια πραγματικού εκβιασμού της Ευρώπης σε κάθε επίπεδο.

Αυτό όμως προϋποθέτει πολύ μεγαλύτερες θυσίες από αυτές που ζήσαμε μέχρι τώρα, αλήθεια είναι ευχαριστημένοι σήμερα οι αγανακτισμένοι, αυτοί που έχουν συμμετοχή στην διάλυση της χώρας που είναι σήμερα;, δυστυχώς η στάση τους σήμερα μετά την εξαφάνιση τους φαντάζει ύποπτη.

Γράφω συχνά, ότι γαβγίζει είναι σκύλος, τα πράγματα θα χειροτερεύουν συνέχεια. Δεν προτείνω επάνοδο της προηγούμενης διακυβέρνησης, αφού κι αυτοί στο ίδιο παιχνίδι έπαιζαν, ούτε λύσεις μέσα από τα υπόλοιπα σημερινά κόμματα/

Προτείνω μια εθνική συστράτευση όλων των ανθρώπων που μπορούν να βοηθήσουν, πολιτικών, επιχειρηματιών και πολιτών, ανεξαρτήτως του σε ποιο κόμμα πιστεύουν.

Δικαίως ίσως θα πουν κάποιοι, άσε μας ρε Ζουγρή, όλες τις ίδιες μπούρδες μας γράφεις, μακάρι να έχω άδικο και να είμαι ένας φοβισμένος βλάκας, όμως τα ίδια έγραφαν στην αρχή της κρίσης κάποιοι και τους κορόιδευα και βλέπω ότι συνέχεια δικαιώνονται.

Δεν έχουν αλλάξει καθόλου τα σχέδια στο αρχικό πλάνο, όλα επιδεινώνονται σταδιακά και το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο αν δεν βρούμε τρόπο να αντιδράσουμε.

Ο Τσίπρας έχει πια αρκετές αντιπάθειες, ο κόσμος όμως σε σημαντικό ποσοστό στρέφετε προς τα αριστερά και όχι προς άλλες επιλογές, γιατί εξακολουθεί να πιστεύει ότι υπάρχει διέξοδος και όλα θα γίνουν όπως πρώτα, δεν προβληματίζετε με το ότι δεν υπάρχει πια παγκόσμιο προηγούμενο σε Δημοκρατική χώρα με αυτό που ζούμε στην Ελλάδα, νομίζουν ότι βλέπουν ταινία, ακόμα δεν έχουν εφαρμοστεί τα περισσότερα μέτρα, ΕΝΦΙΑ κλπ και έχουμε σαλτάρει, να δούμε πως θα είναι το τέλος της....

Κώστας Ζουγρής