Ποτέ άλλοτε στην σύγχρονη Ελληνική ιστορία οι νέοι της χώρας δεν ήταν σε χειρότερη κατάσταση από την σημερινή.
Έχοντας το φαινομενικό πλεονέκτημα των πανεπιστημιακών πτυχίων έναντι των νέων από άλλες εποχές, έχουν εγκλωβισθεί σε ένα μέλλον χωρίς αύριο στέλνοντας καθημερινά αμέτρητα βιογραφικά.
Ποιες είναι οι σημερινές επιλογές τους;
α) Κορυφαία επιλογή για πολλούς το να πάνε στο εξωτερικό, όμως θα πρέπει να ξεγράψουν την οικογένεια τους, τους φίλους τους, τις σχέσεις τους και όλα όσα τους προσφέρει απλόχερα η Ελληνική φύση για να πάνε συνήθως σε χώρες με εντελώς διαφορετικό κλίμα, πολύ κρύο, ή πολύ ζέστη για να καταφέρουν να έχουν πιθανότητες να έχουν καλύτερη τύχη.
β) Να ξεχάσουν τα προσόντα και πτυχία τους και να πάνε να δουλέψουν σε κάποια από τις χιλιάδες καφετέριες ή μπαρ της χώρας, πράγμα που δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά αν γίνει μόνιμο, με τις συνθήκες εργασίας που υπάρχουν στον χώρο, σίγουρα μακροπρόθεσμα θα βγουν χαμένοι.
γ) Να πάνε να δουλέψουν με 280 ευρώ το τετράωρο, σε δουλειές που συχνά είναι η προσπάθεια να εισπράξουν τα χρωστούμενα από τα εκατομμύρια των Ελλήνων που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, κι αυτό δεν είναι κακό, αλλά είναι θέμα χαρακτήρα, δεν είναι εύκολο να προσπαθείς να πιέσεις κάποιους εκπροσωπώντας εκατομμυριούχους, αν όχι δισεκατομμυριούχους.
δ) Να κάθονται σπίτι και να ακούν συνέχεια την γκρίνια των γονιών που τους συντηρούν.
Άμεση προοπτική για αλλαγές σ'αυτήν κατάσταση δεν δείχνει να υπάρχει. Οι πολιτικοί μας τα τελευταία 10 χρόνια φρόντισαν σταδιακά να ενισχύσουν την θέση της εργοδοσίας που σαν βασικό μέλημα έχει την συμπίεση του κόστους προς τα κάτω και την άνοδο των κερδών.
Για τον σκοπό αυτό πιέζουν τα κορυφαία τους στελέχη, που σχεδόν πάντα αμείβονται με δυσανάλογα υψηλούς μισθούς σε σχέση με το υπόλοιπο προσωπικό, να πιέζουν όσο μπορούν τους υφιστάμενους τους, οδηγώντας τους συχνά στην αποχώρηση ή απόλυση, με κύριο σκοπό την πρόσληψη άλλων με χαμηλότερο μισθό.
Η ενίσχυση των κορυφαίων ομίλων της χώρας με τα κονδύλια που εισπράττει η χώρα μέσω ΕΣΠΑ, έχει δημιουργήσει ένα εργατικό τέρας που τρώει όλο και περισσότερο τις προοπτικές για το μέλλον των νέων.
Ποιος εργοδότης θα προσλάβει νέους εκτός των κρατικών προγραμμάτων;, ακόμα και η περίπτωση να εξυπηρετήσουν κάποιον γνωστό, συγγενή ή φίλο τείνει να εκλείψει εντελώς, αφού είναι γνωστό ότι η απληστία είναι ακαταμάχητη.
Εκτός από τους νέους βέβαια, θύματα της νέας κατάστασης, είναι οι ηλικιωμένοι που απολύονται γύρω στην ηλικία των 50 ετών, για να προσληφθούν νεότεροι με σαφώς χαμηλότερες απαιτήσεις.
Τι θα μπορούσε να αλλάξει την παρούσα κατάσταση;, φοβάμαι πως με την υφιστάμενη νομοθεσία τα πράγματα θα χειροτερεύουν όλο και περισσότερο.
Οι περισσότεροι από τους σημερινούς πολιτικούς μας δείχνουν να έχουν συμβιβαστεί με την νέα κατάσταση και δεν αντιδρούν.
Μερικά μικρά κόμματα που προσπαθούν να αντιδράσουν, δεν έχουν την δύναμη και μάλλον ποτέ δεν θα την αποκτήσουν για να αλλάξουν τα πράγματα, κάποιοι φροντίζουν να είναι όλα υπό έλεγχο.
Κώστας Ζουγρής
