Αρκετά τα θέματα που μας απασχόλησαν τις τελευταίες μέρες και όπως είναι φυσικό υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για τις οποίες εμείς μπορεί να μην συμφωνούμε, αλλά είναι σεβαστές αφού είναι αδύνατον να συμφωνήσουν όλοι σε όλα.
Την περασμένη Κυριακή έγραψα ότι Ο μεγάλος ερωτικός του Μάνου Χατζιδάκι είναι ένα κλασικό έργο και θα μπορούσε στο μέλλον να ενταχθεί στην κλασική μουσική, αρκετοί ήταν αυτοί που το αποδέχθηκαν αναφέροντας μάλιστα και παλαιότερες δηλώσεις του Μάνου για το ότι η μουσική είναι μία και δεν πρέπει να υπάρχουν διαχωρισμοί.
Εντάξει, μπορεί η μουσική να είναι μία, η καλή και η κακή όπως λένε κάποιοι, όμως υπάρχουν τα διάφορα είδη που έχουν αρκετές διαφορές μεταξύ τους.
Κάποιοι που είχαν αντίρρηση για την σκέψη μου, όσον αφορά το έργο του Μάνου, έγραψαν 'μπορεί να μπουν τα έργα των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη στην κλασική μουσική. Εδώ είναι το μυστικό, εγώ δεν έγραψα για το σύνολο των καλών Ελληνικών δίσκων, αλλά για το συγκεκριμένο άλμπουμ.
Ρώτησα, κάποιον από το περιβάλλον μου, όχι τον Γιάννη, πιστεύεις ότι το Dark Side Of The Moon δεν είναι πια κλασική μουσική;, και βέβαια δεν είναι μου απάντησε.
Εγώ εδώ και χρόνια το θεωρώ κλασικό έργο και τελευταία το Billboard στην στήλη που έχει με τα δημοφιλέστερα έργα στην κλασική μουσική, άρχισε να βάζει ανάλογα άλμπουμ.
Οι δογματικοί Έλληνες φίλοι της κλασικής μουσικής θα πουν, χαζοαμερικάνοι, τι ξέρουν αυτοί για την κλασική μουσική;. έλα όμως που ανάλογες τακτικές υιοθετούνται πια από Γερμανούς, Άγγλους, λογικά και Ιταλούς που είναι αυτοί που δημιούργησαν σε μεγάλο βαθμό την μουσική που ξέρουμε σαν κλασική.
Ας αφήσουμε λοιπόν τον χρόνο να κρίνει και ας αφήσουμε τους αφορισμούς.
Κάπου αλλού τόλμησα να βάλω ένα ωραίο βίντεο του Παύλου Σιδηρόπουλου, από τις πρώτες παρουσίες του με τους Απροσάρμοστους σε μία σελίδα που ασχολείται με το New Wave.
Άρχισαν οι ειδικοί να γράφουν με στόμφο ότι δεν είναι New Wave και μπλα μπλα.
Δεν θέλω να κάνω τον έξυπνο, αλλά ποιος τους έμαθε το New Wave στην Ελλάδα, ήξερε κανείς το New Wave από το σπίτι της μάνας του;, υπήρχε άλλη εκπομπή στα 70's που να έπαιζε New Wave, υπήρχε άλλο έντυπο εκτός του Ποπ & Ροκ που να έγραφε για το New Wave.
Και βέβαια ο Παύλος δεν ήταν New wave, ο ήχος όμως αρκετών τραγουδιών του είχε σχέση με αυτό. Όμως ακόμα και νεκρό δεν τον συγχωρούν που κατάφερε να γίνει γνωστός και δεν είναι σαν τα διάφορα, αρκετά καλά είναι η αλήθεια γκρουπ του '80 που παρέμειναν αγαπητά μόνο σε συγκεκριμένο κοινό.
Και έρχομαι στο τελευταίο επίκαιρο θέμα, την εμφάνιση της Lady Gaga στα Grammy.
Αυτή η γυναίκα έχει τσαγανό, είναι φωνάρα, έχει υποκριτικές ικανότητες και όσο και να μην την χωνεύουν κάποιοι, δεν θα γλυτώσουν εύκολα από αυτήν. έχει βέβαια τις παραξενιές της, όπως πολλοί καλλιτέχνες, μήπως όμως ανάλογα πράγματα δεν έκαναν στα 70's o κορυφαίος καλλιτέχνης της δεκαετίας Elton John και ο David Bowie;.
Είναι αρκετά ξύπνια, βλέπει ότι πράγμα πάει αλλού και δεν κυνηγάει πια τα τοπ 10, δηλαδή είναι βλάκες οι διοργανωτές των όσκαρ, γκράμμυ και άλλων εκδηλώσεων που την προσκαλούν;, η γυναίκα είναι πολυτάλαντη έχει αποδείξει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα, τι πρέπει να κάνει δηλαδή για να πείσει τους λίγους που δεν την χωνεύουν και δεν χάνουν ευκαιρία να γράψουν εναντίον της.
Τέλος είναι αξιοπρόσεκτη η εμμονή κάποιων να κριτικάρουν τις διάφορες λίστες μας, όπως αυτή του Ορέστη Πέτικου με τους καλύτερους ντράμερ, υπάρχει και μία δικιά μας λίστα με περισσότερους ντράμερ, αν το ψάξετε, το αστείο είναι ότι αν ψάξει κανείς τις διάφορες παρεμβάσεις στο site, στα Facebook και λοιπά μέσα θα βρει προτάσεις για 70 τουλάχιστον άλλους ντράμερ που έπρεπε να είναι στους 10, πόσους να έχει πια αυτή η λίστα.....
Κώστας Ζουγρής