Άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους αυτοί οι οποίοι προσπαθούν εδώ και χρόνια να μας επαναφέρουν στη δραχμή.
Συμπτωματικά (;) όλες οι αμφισβητήσεις ξεκινούν από περιθωριακά κανάλια και ανάλογα έντυπα που λόγω της θεωρίας περί συνωμοσίας που με κυριεύει, όπως τους περισσότερους Έλληνες, πιστεύω ότι ελέγχονται από συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης.
Κατ' αρχήν πέρα από τις όποιες αντιρρήσεις έχει κάποιος για τον τρόπο εφαρμογής του μνημονίου, θα πρέπει να είναι παρανοϊκός να θέλει να επιστρέψουμε στη δραχμή μετά από 5 χρόνια λιτότητας.
Ενδεχομένως να υπήρχαν οφέλη για την οικονομία μας, αν αυτό γινόταν από την τότε κυβέρνηση σαν μοχλός πίεσης στην Ευρωπαϊκή ένωση, η οποία προφανώς δεν θα ήθελε να προκαλέσει κίνδυνο μεγάλης κρίσης για ποσά που θα ήταν αναγκαία για να ξεπερασθεί η ελληνική κρίση.
Οι ενέργειες της τότε κυβέρνησης θα κριθούν από την ιστορία και όσοι ζουν θα μάθουν για ποιο λόγο επέλεξε την τακτική που ακολούθησε.
Επιστροφή στη δραχμή σήμερα, θα μπορούσε να αξιολογηθεί μόνο μετά από ΄νεκροψία΄ του Ελληνικού λαού αφού δεν θα επιζήσει κανείς από μια τέτοια ενέργεια.
Δεν είναι τυχαίο, το ότι όλοι οι λαοί του κόσμου προσπαθούν να ενταχθούν σε κάποια οικονομική ένωση, είτε αυτή είναι η Ευρωπαϊκή, Ασιατική, Αμερικάνικη ή Αφρικάνικη ένωση. Αυτοί λοιπόν που κόπτωνται γαι αποχώρηση, προφανώς έχουν τους λόγους τους.
Αντί να μας πουν ή να μας γράψουν για τον περιορισμό των προνομίων των πατρόνων τους, μόλις βρίσκουν πρόσφερο έδαφος, αρχίζουν να προπαγανδίζουν εναντίον του μνημονίου.
Όποιος θέτει θέμα επιστροφής στη δραχμή και αποδεδειγμένα έχει λίγο μυαλό, σίγουρα το κάνει για κάποιο δικό του λόγο.
Δεν είμαι οικονομολόγος, η μόνη μου σχέση με την οικονομία είναι ότι η κόρη μου η Λουίζα τελείωσε την ΑΣΟΕΕ, αλλά επιστροφή στη δραχμή, θα σημάνει ταυτόχρονα έξοδο από την Ευρωπαϊκή ένωση, με ότι συνεπάγεται αυτό, επιστροφή στις καθημερινές πιέσεις από Τουρκία και ίσως άλλους γειτόνους μας και πολλά ακόμη που κάνουν πως τα αγνοούν.
Κώστας Ζουγρής
