Υπέρμαχοι των μεταρρυθμίσεων δηλώνουν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί της κυβέρνησης αλλά στην πραγματικότητα εφαρμόζουν εύκολες λύσεις. Την μέθοδο που χρησιμοποιούσαν παλαιότερα, και ίσως χρησιμοποιούν ακόμα σε ορισμένες αραβικές χώρες διάλεξε η κυβέρνηση για να πατάξει τη φοροδιαφυγή και να αυξήσει τα έσοδά της.
Όλοι παραδέχονται ότι η κυβέρνηση αδυνατεί και παράλληλα δεν έχει την πρόθεση να ελέγξει κάθε μορφή φοροδιαφυγής.
Τα παραδείγματα είναι πολλά και τα ακούμε στην καθημερινή ειδησεογραφία. Αυτό που ακούμε όμως παράλληλα γύρω μας, είναι η απόγνωση των απλών ανθρώπων που δεν μπορούν πια να ανταπεξέλθουν στην εξοντωτική αύξηση της φορολογίας σε κάθε τομέα, αύξηση με την οποία υπολογίζουν να καλύψουν όλες τις αδυναμίες της κρατικής δυσλειτουργίας και να βγάλουν οικονομικό πλεόνασμα.
Η επαιτεία από ανθρώπους στο κέντρο της Αθήνας που δεν ζητάνε πια χρήματα, αλλά κάτι για να φάνε, έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις.
Στους νευραλγικούς τομείς της παιδείας και της υγείας είναι σε εξέλιξη εβδομάδες με μεγάλες μάχες.
Ειδικά στην υγεία, οι ατασθαλίες των τελευταίων δεκαετιών, προσπαθούν να λυθούν με βίαιο τρόπο από την κυβέρνηση, αφού όντως δεν υπάρχει ανοχή πια από την πλευρά των δανειστών που έχουν διαγνώσει το βαρέλι δίχως πάτο που συντηρούν οι κυβερνήσεις μας εδώ και τουλάχιστον 40 χρόνια με την γιγάντωση των φαινόμενων διαφθοράς.
Ανάλογη είναι βέβαια και η κατάσταση στην παιδεία, όπου όλα τα κόμματα, σε εντυπωσιακή συνεργασία με τους καθηγητές, εδώ και δεκαετίες, ίσως αμέσως μετά την μεταπολίτευση, αδιαφορούν ουσιαστικά για την εκπαίδευση, και ΄παλεύουν΄ για την πολιτική δικαιοσύνη, με ανώδυνες γι' αυτούς οικονομικά απεργίες, καταλήψεις που σε οδηγούν στην σκέψη, ότι ακόμα και τον Απρίλιο να αρχίσουν τα μαθήματα, θα βρεθεί ένας τρόπος να περάσουν το εξάμηνο, αφού αυτό που ενδιαφέρει δεν είναι βέβαια η εκμάθηση, αλλά το πως θα περάσουν οι θέσεις της κάθε προνομιούχας, σε σχέση πια με τους υπόλοιπους Έλληνες, κοινωνικής ομάδας.
Η φορολόγηση στα ακίνητα είναι πια εξοντωτική, κι αυτό γιατί δεν βασίζεται στα πραγματικά εισοδήματα των φορολογουμένων, αλλά στις ανάγκες του κράτους, όπως αυτό έχει μάθει να λειτουργεί.
Στα αυτοκίνητα, υπάρχει σχέδιο να αυξηθεί η φορολογία από τα 1500/1600 κυβικά, ίσως μελλοντικά να αρχίσουμε να κυκλοφορούμε πάλι με πατίνια, όπως στη δεκαετία του ΄50.
Οι ασφαλιστικές εισφορές αυξάνονται συνεχώς, γιατί κι εδώ έχουμε ένα ακόμα τομέα στον οποίο το κράτος αδυνατεί να ελέγξει και να εισπράξει.
Στην φορολογία εισοδήματος, οι συντελεστές, είναι μεγαλύτεροι από εύρωστες οικονομικά χώρες με την λογική, ότι αφού δεν μπορούμε να πιάσουμε αυτούς που φοροδιαφεύγουν, ας τα πάρουμε από αυτούς που πιστεύουμε ότι ακόμα μπορούν αν πληρώσουν.
Μια εικονική πραγματικότητα τίνει να δημιουργηθεί στη χώρα, όπου οι αριθμοί θα ευημερούν και οι άνθρωποι πραγματικά θα πεθαίνουν, όχι υποθετικά, και αυτό θα πάρει έντονες διαστάσεις στο χειμώνα που έρχεται.
Ίσως είναι μία κρυφή συνεργασία κυβέρνησης και εκκλησίας για να επιστρέψει ο κόσμος στη βοήθεια του Θεού, μια και το μόνο που θα μένει στον κόσμο θα είναι η ευσπλαχνία αυτών που το παίζουν Θεοί, αλλά και της πραγματικής άγνωστης δύναμης που μας δημιούργησε σαν ανθρώπινα όντα.
Κώστας Ζουγρής
