Κινηματογραφική Μουσική Εν Έτη 2025

Hans Zimmer @Wikimedia Commons

Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη

Οι πέμπτες δεν είναι μια συνηθισμένη μέρα για τους ακροατές της εκπομπής του διδύμου Γιάννη/Κώστα. Τι και αν έχουν πάψει προ πολλού να είναι θεματικές. Για τους σινεφίλ είναι ένας κώδικας επικοινωνίας σε σημείο ψυχαναγκασμού ίσως. Απαξιωμένο ή όχι «είδος» παραμένει αγαπημένο και το αποτέλεσμα αυτής της εμμονής είναι η σημερινή λίστα. Λέγαμε σε άλλες εποχές «είδα ένα τραγούδι», εδώ ταιριάζει το «άκουσα μια ταινία/σειρά/βιντεοπαιχνίδι»

Video Url

1. «Stand with Maui» – Hans Zimmer, James Everingham, Kau

Το «Stand with Maui» είναι μέρος του σάουντρακ της μίνι σειράς «Chief of War», παραγωγής Apple TV+. Η σειρά έκανε πρεμιέρα το 2024 και αφηγείται την ιστορία του Χαβανέζου αρχηγού Kaiana, ο οποίος έζησε τον 18ο αιώνα και αντιστάθηκε στην αποικιοκρατία, σε μια εποχή που τα νησιά της Χαβάης βρίσκονταν σε πολιτική και στρατιωτική αναταραχή. Η σειρά συνδυάζει ιστορικά γεγονότα με δραματική αφήγηση και έχει ως στόχο να αναδείξει την πολιτισμική ταυτότητα των ιθαγενών Χαβανέζων. Ο Hans Zimmer, γεννημένος το 1957 στη Φρανκφούρτη, είναι ένας από τους πιο καταξιωμένους συνθέτες κινηματογραφικής μουσικής. Έχει συνθέσει μουσική για περισσότερες από 150 ταινίες και σειρές, μεταξύ των οποίων οι «Inception», «Interstellar», «Gladiator», «Dune» και «The Dark Knight». Έχει τιμηθεί με δύο Όσκαρ, πέντε Grammy και τρεις Χρυσές Σφαίρες. Το ύφος του χαρακτηρίζεται από την έντονη χρήση ηλεκτρονικών στοιχείων, συνδυασμένων με συμφωνική ενορχήστρωση. Ο James Everingham είναι Βρετανός συνθέτης, γεννημένος το 1997, και μέλος της ομάδας Bleeding Fingers Music, την οποία ίδρυσε ο Zimmer. Έχει συνθέσει μουσική για ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές παραγωγές όπως «Frozen Planet II» και «The Blue Angels», και έχει αναδειχθεί για την ικανότητά του να συνδυάζει σύγχρονα ηχητικά τοπία με αφηγηματική δομή. Ο Kau είναι Χαβανέζος μουσικός, ο Kaumakaiwa Kanakaole, γνωστός για την ερμηνεία παραδοσιακής μουσικής και ύμνους της Χαβάης. Η συμμετοχή του στο κομμάτι προσδίδει αυθεντικότητα και πολιτισμική ρίζα, ενσωματώνοντας φωνητικά που αντλούν από τελετουργικές παραδόσεις. Το «Stand with Maui» συνδυάζει παραδοσιακά χαβανέζικα στοιχεία με κινηματογραφική ενορχήστρωση. Ξεκινά με τελετουργικά φωνητικά και εξελίσσεται σε μια σύνθεση με έγχορδα, κρουστά και ηλεκτρονικά στρώματα.

2. «Home» – David Fleming

Το «Home» είναι το εναρκτήριο κομμάτι του σάουντρακ της ταινίας «Superman», παραγωγής Warner Bros., που κυκλοφόρησε στις 8 Ιουλίου του 2025. Πρόκειται για μια νέα κινηματογραφική εκδοχή του εμβληματικού ήρωα της DC, σε σκηνοθεσία του James Gunn, με στόχο την ανανέωση του χαρακτήρα στο πλαίσιο του νέου DC Universe. Το σάουντρακ περιλαμβάνει 33 κομμάτια, με συνθέτες τους David Fleming και John Murphy. Ο David Fleming είναι Αμερικανός συνθέτης, γεννημένος στη Νέα Υόρκη. Σπούδασε σύνθεση στο State University of New York at Purchase και ξεκίνησε την καριέρα του γράφοντας μουσική για διαφημίσεις. Το 2012 μετακόμισε στο Λος Άντζελες, όπου εντάχθηκε στην ομάδα Remote Control Productions του Hans Zimmer. Έχει συνεργαστεί σε έργα όπως «Blue Planet II», «Hillbilly Elegy», «Dune», «Top Gun: Maverick» και «The Last of Us», για το οποίο τιμήθηκε με το ASCAP Screen Music Award το 2024. Έχει συνθέσει μουσική για περισσότερες από 30 παραγωγές, κινηματογραφικές και τηλεοπτικές. Το «Home» είναι ένα συμφωνικό κομμάτι που λειτουργεί ως μουσική εισαγωγή στον κόσμο του νέου Superman.

3. «Red Flag» – Hans Zimmer

Το «Red Flag» είναι μέρος του σάουντρακ «F1: The Album (Cinematic Edition)», που κυκλοφόρησε στις 15 Μαρτίου από την Atlantic Records. Το άλμπουμ συνοδεύει την ταινία «F1», παραγωγής Formula 1 και Apple Studios. Η ταινία, σε σκηνοθεσία του Joseph KosinskiTop Gun: Maverick»), είναι ένα φιλμ υψηλών ταχυτήτων και συναισθηματικής έντασης που εξερευνά τον κόσμο της Formula 1. Ο Brad Pitt υποδύεται τον Sonny Hayes, έναν πρώην θρύλο της F1 που αποσύρθηκε μετά από ένα καταστροφικό ατύχημα στο Grand Prix της Ισπανίας το 1993. Τριάντα χρόνια αργότερα, ζώντας στο περιθώριο, καλείται από τον παλιό του συνεργάτη Ruben Cervantes (Javier Bardem), ο οποίος πλέον είναι ιδιοκτήτης της παραπαίουσας ομάδας APXGP, να επιστρέψει ως οδηγός και μέντορας ενός νεαρού ταλέντου, του Joshua Pearce (Damson Idris).  Το «Red Flag» είναι ένα κομμάτι που αποτυπώνει την ένταση και την αδρεναλίνη της Formula 1. Ο τίτλος παραπέμπει στον κανονισμό της «κόκκινης σημαίας» που σηματοδοτεί τη διακοπή ενός αγώνα λόγω ατυχήματος ή επικίνδυνων συνθηκών. Η μουσική ξεκινά με χαμηλές συγχορδίες και σταδιακά εξελίσσεται σε ένα εκρηκτικό ηχητικό τοπίο, με έντονα κρουστά, ηλεκτρονικά beats και δραματικά έγχορδα. Ο Hans Zimmer έχει συνθέσει μουσική για περισσότερες από 150 ταινίες, διαμορφώνοντας τον ήχο του σύγχρονου κινηματογράφου με τρόπο που λίγοι συνθέτες έχουν καταφέρει. Δοθείσης ευκαιρίας αφού τον ξανασυναντάμε στη λίστα σκέφτηκα ότι αξίζει η αναφορά του σε μερικούς σταθμούς του. Η πορεία του ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν η πρώτη του δουλειά ως βασικός συνθέτης ήταν η ταινία «Terminal Exposure» το 1987. Ωστόσο, η πρώτη του πραγματικά σημαντική αναγνώριση ήρθε μόλις έναν χρόνο αργότερα, με το «Rain Man» του Barry Levinson, όπου η μινιμαλιστική και ηλεκτρονική προσέγγισή του ξεχώρισε και του χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ. Στη δεκαετία του ’90, ο Zimmer καθιερώθηκε ως ένας από τους πιο επιδραστικούς συνθέτες του Χόλιγουντ. Το «The Lion King» του 1994 του χάρισε το πρώτο του Όσκαρ, ενώ η μουσική του για το «The Thin Red Line» το 1998 θεωρείται από τις πιο ποιητικές και εσωτερικές προσεγγίσεις σε πολεμική ταινία. Παράλληλα, το «The Rock» του 1996 έθεσε νέα πρότυπα για τη μουσική δράσης, με έντονα ρυθμικά μοτίβα και ηλεκτρονική ενέργεια. Καθώς περνούσε στη δεκαετία του 2000, ο Zimmer συνέχισε να εξελίσσεται. Το «Gladiator» του 2000, σε συνεργασία με τη Lisa Gerrard, προσέφερε ένα επικό και συναισθηματικό σάουντρακ που έγινε σημείο αναφοράς. Το «The Last Samurai» το 2003 ανέδειξε την ικανότητά του να ενσωματώνει πολιτισμικά στοιχεία στη μουσική του, ενώ το «The Dark Knight» το 2008, σε συνεργασία με τον James Newton Howard, επαναπροσδιόρισε τη μουσική των ταινιών υπερηρώων με σκοτεινή, industrial αισθητική. Η δεκαετία του 2010 ήταν ίσως η πιο πειραματική της καριέρας του. Το «Inception» το 2010 εισήγαγε το εμβληματικό κομμάτι «Time», που έγινε παγκόσμιο φαινόμενο. Το «Interstellar» το 2014 αξιοποίησε εκκλησιαστικό όργανο για να αποδώσει το μεγαλείο και τη μοναξιά του διαστήματος, ενώ το «Dunkirk» το 2017 χρησιμοποίησε την τεχνική του Shepard tone, ένα ηχητικό φαινόμενο που δημιουργεί την ψευδαίσθηση συνεχούς ανόδου της έντασης, για να ενισχύσει την αίσθηση αγωνίας και χρονικής πίεσης. Στη δεκαετία του 2020, ο Zimmer απέδειξε ότι παραμένει στην αιχμή της δημιουργικότητας. Το «Dune» του 2021 του χάρισε το δεύτερο Όσκαρ του. Το «No Time to Die» την ίδια χρονιά έφερε τη δική του υπογραφή στον κόσμο του James Bond.

 

4. «We Have Dragons» – John Powell

Το «We Have Dragons» είναι ένα από τα πιο δυναμικά κομμάτια του σάουντρακ της ταινίας «How to Train Your Dragon» (2025), της πρώτης live-action μεταφοράς του ομώνυμου κινουμένων σχεδίων franchise της DreamWorks. Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Dean DeBlois, δημιουργό και των τριών προηγούμενων animated ταινιών, και πρωταγωνιστούν οι Mason Thames ως Hiccup και Nico Parker ως Astrid. Το σάουντρακ κυκλοφόρησε στις 13 Ιουνίου του ‘25, την ίδια μέρα με την πρεμιέρα της ταινίας. Ο John Powell, βραβευμένος Βρετανός συνθέτης, επιστρέφει για να επαναπροσδιορίσει μουσικά τον κόσμο των δράκων. Με περισσότερες από 70 κινηματογραφικές δουλειές στο ενεργητικό του, έχει συνθέσει μουσική για ταινίες όπως «The Bourne Identity», «Solo: A Star Wars Story», «Happy Feet» και «Shrek». Η μουσική του χαρακτηρίζεται από πλούσια ενορχήστρωση και συναισθηματική ακρίβεια. Στην περίπτωση του «We Have Dragons», ο Powell δεν ανακυκλώνει απλώς τις μελωδίες της animated τριλογίας, αλλά τις επανασχεδιάζει με νέα ενορχήστρωση, αλλαγές σε τέμπο και τονικότητα, ώστε να ταιριάζουν με τη διαφορετική κινηματογραφική γλώσσα της live-action εκδοχής.

5. «We’re Running Out Of Time» – Alan Silvestri

Το «We’re Running Out Of Time» είναι ένα κομμάτι από το σάουντρακ της ταινίας «The Electric State» (2025), παραγωγής Netflix, σε σκηνοθεσία των Anthony και Joe Russo. Η ταινία βασίζεται στο εικονογραφημένο μυθιστόρημα του Simon Stålenhag και αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής κοπέλας που ταξιδεύει μέσα σε μια μετα-αποκαλυπτική Αμερική, συνοδευόμενη από ένα ρομπότ και έναν μυστηριώδη συνοδοιπόρο, αναζητώντας τον χαμένο αδερφό της. Το κομμάτι «Were Running Out Of Time» συνοδεύει μια από τις πιο φορτισμένες σκηνές της ταινίας, όπου η ηρωίδα συνειδητοποιεί πως ο χρόνος, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά, εξαντλείται. Ο Alan Silvestri, γεννημένος το 1950 στη Νέα Υόρκη, είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς Αμερικανούς συνθέτες κινηματογραφικής μουσικής, με περισσότερες από 120 ταινίες στο ενεργητικό του. Η καριέρα του ξεκίνησε το 1972 με την ταινία «The Doberman Gang», ενώ από το 1978 έως το 1983 συνέθετε μουσική για τη σειρά «CHiPs». Η συνεργασία του με τον Robert Zemeckis ξεκίνησε με το «Romancing the Stone» (1984) και εξελίχθηκε σε μία από τις πιο μακροχρόνιες και δημιουργικές σχέσεις στον κινηματογράφο, με σταθμούς όπως «Back to the Future» (1985–1990), «Who Framed Roger Rabbit» (1988), «Forrest Gump» (1994), «Cast Away» (2000), «The Polar Express» (2004) και «Flight» (2012). Παράλληλα, έχει συνθέσει για ταινίες όπως «Predator» (1987), «The Abyss» (1989), «The Bodyguard» (1992), «Night at the Museum» (2006–2014), και φυσικά για το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel, με έργα όπως «Captain America: The First Avenger» (2011), «The Avengers» (2012), «Avengers: Infinity War» (2018) και «Avengers: Endgame» (2019). Ο Silvestri έχει τιμηθεί με δύο βραβεία Grammy. Έχει επίσης κερδίσει δύο βραβεία Emmy, και συγκεκριμένα για τη μουσική του στη σειρά «Cosmos: A Spacetime Odyssey». Ήταν υποψήφιος για Όσκαρ, για τις συνθέσεις του στα «Forrest Gump» και «The Polar Express». Έχει επίσης υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες, που απονέμονται από την Ένωση Ξένων Ανταποκριτών του Χόλιγουντ, και βραβεία Saturn, τα οποία τιμούν τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας, φαντασίας και τρόμου. Επιπλέον, έχει λάβει πολλαπλά ASCAP και BMI βραβεία, που απονέμονται από τις αντίστοιχες ενώσεις συνθετών και εκδοτών μουσικής για την εμπορική επιτυχία και τη συχνότητα χρήσης των έργων του σε ταινίες και τηλεόραση. Στο «Were Running Out Of Time», ο Silvestri επιλέγει μια σκοτεινή, σχεδόν απελπισμένη ενορχήστρωση. Το κομμάτι ξεκινά με χαμηλές νότες εγχόρδων και ηλεκτρονικά στοιχεία που δημιουργούν αίσθηση τεχνολογικής αποξένωσης. Στη συνέχεια, η μουσική ανεβαίνει σταδιακά σε ένταση, με χρήση χάλκινων και κρουστών, αποτυπώνοντας την εσωτερική αγωνία της ηρωίδας.

6. «Dino Spectacle» – Alexandre Desplat

Το «Dino Spectacle» είναι το πρώτο κομμάτι που υπογράφει ο Alexandre Desplat για τη σειρά ταινιών του Jurassic World και αποτελεί μέρος του σάουντρακ της ταινίας «Jurassic World: Rebirth» (2025). Η ταινία είναι μια νέα αρχή για το σύμπαν των δεινοσαύρων, με πιο ανθρωποκεντρική και συναισθηματική προσέγγιση, καθώς εστιάζει περισσότερο στους χαρακτήρες παρά στην καθαρή δράση. Το κομμάτι συνοδεύει μια σκηνή που παρουσιάζει τους δεινοσαύρους όχι ως απειλή, αλλά ως ζωντανό μνημείο της φυσικής ιστορίας, μέσα από την επίσκεψη σε ένα μουσείο, μια στιγμή που συνδυάζει θαυμασμό, νοσταλγία και επιστημονική περιέργεια. Ο Alexandre Desplat, γεννημένος το 1961 στο Παρίσι, είναι ένας από τους πιο πολυβραβευμένους συνθέτες κινηματογραφικής μουσικής της εποχής μας. Έχει συνθέσει για περισσότερες από εκατό ταινίες, με χαρακτηριστικά έργα όπως «The Grand Budapest Hotel», «The Shape of Water», «The King's Speech», «Harry Potter and the Deathly Hallows» και «The Curious Case of Benjamin Button». Έχει τιμηθεί με δύο Όσκαρ για τις ταινίες «The Grand Budapest Hotel» και «The Shape of Water», δύο BAFTA για τις ίδιες ταινίες, καθώς και Χρυσή Σφαίρα για το «The Painted Veil». Επιπλέον, έχει κερδίσει Grammy για το «The King's Speech» και έχει λάβει πάνω από δέκα υποψηφιότητες για Όσκαρ, γεγονός που τον καθιστά έναν από τους πιο αναγνωρισμένους Ευρωπαίους συνθέτες στο Χόλιγουντ. Το «Dino Spectacle» είναι το σημείο όπου ο Desplat αποτίει φόρο τιμής στο εμβληματικό θέμα του John Williams από το «Jurassic Park», ενσωματώνοντάς το με σεβασμό και λεπτότητα μέσα στη δική του ενορχήστρωση. Το κομμάτι ξεκινά με μια καθαρή, σχεδόν τελετουργική παρουσίαση του θέματος του Williams, το οποίο σταδιακά εμπλουτίζεται με τις δικές του αρμονικές επεμβάσεις. Αντί για επική κορύφωση, ο Desplat επιλέγει μια πιο στοχαστική και συναισθηματική προσέγγιση, με έμφαση στην ορχηστρική διαύγεια και την μελωδική ισορροπία. Η χρήση της London Symphony Orchestra προσδίδει βάθος και μεγαλοπρέπεια, χωρίς να καταφεύγει σε υπερβολές. Η μουσική λειτουργεί ως γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν της σειράς ταινιών, ενσωματώνοντας το θρυλικό μουσικό DNA του Williams με τη λεπτότητα και την ευρωπαϊκή αισθητική του Desplat.

 

7. «Airplane Crash #1» – Alexandre Desplat

Το κομμάτι «Airplane Crash #1» του Alexandre Desplat ανήκει στο πρωτότυπο σάουντρακ της ταινίας «The Phoenician Scheme» (2025), σε σκηνοθεσία του Wes Anderson. Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Zsa-Zsa Korda (Benicio del Toro), ενός από τους πλουσιότερους άνδρες της Ευρώπης, ο οποίος, μετά από άλλη μία αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας, ξεκινά μια σειρά αποστολών με στόχο την «εκμετάλλευση μιας γεωγραφικής περιοχής με τεράστιες δυνατότητες». Η περιοχή αυτή, αν και φέρει το ιστορικό όνομα Φοινίκη, είναι φανταστική, όπως η Ζουμπρόβκα στο «The Grand Budapest Hotel». Η ταινία, με φόντο τη δεκαετία του 1950, συνδυάζει στοιχεία κατασκοπευτικού θρίλερ και περιπέτειας, ενώ εξερευνά τις οικογενειακές σχέσεις μέσα από τη δυναμική του Korda με την κόρη του Liesl (Mia Threapleton), η οποία θέλει απλώς να γίνει μοναχή. Το σενάριο συνυπογράφεται από τον Wes Anderson και τον Roman Coppola, συνεχίζοντας τη δημιουργική τους συνεργασία από ταινίες όπως «Asteroid City» (2023) και «Isle of Dogs» (2018). Το «Airplane Crash #1» συνοδεύει μία από τις πιο κρίσιμες σκηνές της ταινίας, σχετιζόμενη με τις απόπειρες δολοφονίας και με την εσωτερική ρήξη ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές. Ο Alexandre Desplat, σταθερός συνεργάτης του Wes Anderson, είναι γνωστός για την ικανότητά του να δημιουργεί μουσικά τοπία που ενισχύουν την αφήγηση χωρίς να την επισκιάζουν. Στο «Airplane Crash #1», η προσέγγισή του φαίνεται να είναι μινιμαλιστική, χρήση επαναληπτικών μοτίβων και λιτών ενορχηστρώσεων, εσωστρεφής, η ένταση χτίζεται εσωτερικά, χωρίς δραματικές κορυφώσεις και σαφώς αφηγηματικά ενταγμένη, με τη μουσική να λειτουργεί ως παλμός της σκηνής, όχι ως σχόλιο.

8. «The Fantastic Four: First Steps March» – Michael Giacchino

Το κομμάτι «The Fantastic Four: First Steps March» του Michael Giacchino προέρχεται από την ταινία «The Fantastic Four: First Steps» (2025), σε σκηνοθεσία του Matt Shakman. Η ταινία αποτελεί την 37η παραγωγή του Marvel Cinematic Universe και τοποθετεί τους τέσσερις ήρωες, Reed Richards, Sue Storm, Johnny Storm και Ben Grimm, σε μια εναλλακτική εκδοχή της Γης, εμπνευσμένη από τη δεκαετία του 1960. Η αισθητική της ταινίας είναι ρετρο-φουτουριστική, με επιρροές από την εποχή της διαστημικής αισιοδοξίας και της ψυχροπολεμικής τεχνολογίας. Το κομμάτι συνοδεύει τις πρώτες σκηνές συγκρότησης της ομάδας, αποτυπώνοντας μουσικά την αίσθηση του ξεκινήματος, της αποστολής και της συλλογικής ταυτότητας. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 21 Ιουλίου 2025 και κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις 25 Ιουλίου, ανοίγοντας επίσημα τη Φάση Έξι του MCU. Η «Φάση Έξι» του Marvel Cinematic Universe (MCU) αποτελεί το τελικό μέρος της λεγόμενης «Multiverse Saga», η οποία περιλαμβάνει τις Φάσεις Τέσσερα, Πέντε και Έξι. Σύμφωνα με τις επίσημες πηγές, η Φάση Έξι ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2025 με την ταινία «The Fantastic Four: First Steps» και θα ολοκληρωθεί τον Δεκέμβριο του 2027 με το «Avengers: Secret Wars». Ο Michael Giacchino, βραβευμένος με Όσκαρ για τη μουσική του στην ταινία «Up», έχει συνθέσει για πλήθος παραγωγών όπως «The Incredibles», «Spider-Man: Homecoming», «Rogue One» και «The Batman». Στο «First Steps March» αξιοποιεί την εμπειρία του στη δράση και την περιπέτεια για να δημιουργήσει ένα ηχητικό σύνολο που συνδυάζει επική ενορχήστρωση με χορωδιακά στοιχεία. Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε στα Abbey Road Studios με πάνω από 100 φωνές, δημιουργώντας ένα φαντασμαγορικό ηχητικό αποτέλεσμα που αποδίδει την αίσθηση του ηρωισμού με παιχνιδιάρικη ενέργεια. Ο Giacchino επιλέγει μια μουσική γραφή γεμάτη αισιοδοξία, ρυθμική κίνηση και θεματική σαφήνεια.

 

9. «A Light We Cannot See» – Max Aruj, Alfie Godfrey

Το κομμάτι «A Light We Cannot See» των Max Aruj και Alfie Godfrey προέρχεται από την ταινία «Mission: Impossible – The Final Reckoning» (2025), σε σκηνοθεσία του Christopher McQuarrie. Η ταινία αποτελεί το έβδομο μέρος της σειράς και ακολουθεί τον Ethan Hunt (Tom Cruise) καθώς επιχειρεί να αποτρέψει μια παγκόσμια σύρραξη που ξεκινά από ένα δίκτυο τυφλών πρακτόρων, οι οποίοι επικοινωνούν μέσω κώδικα φωτός. Το κομμάτι συνοδεύει μια σκηνή στο Βερολίνο, όπου ο Hunt και η ομάδα του προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν ένα μήνυμα που εκπέμπεται από έναν φάρο μέσα στην ομίχλη. Η μουσική λειτουργεί ως ηχητική αναπαράσταση της αβεβαιότητας, της σιωπής και της εσωτερικής έντασης που κυριαρχεί στη σκηνή, αποτυπώνοντας την αίσθηση του κινδύνου που δεν φαίνεται αλλά πλησιάζει. Ο Max Aruj, πιανίστας από το Λος Άντζελες, ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός του Lorne Balfe, συμμετέχοντας σε έργα όπως «Mission: Impossible, Dead Reckoning» και «Black Widow». Έχει γράψει μουσική για ταινίες δράσης και θρίλερ, με έμφαση στην ατμόσφαιρα και την εσωτερική ένταση. Ο Alfie Godfrey, γεννημένος στο Λονδίνο, εργάστηκε επίσης υπό την καθοδήγηση των Lorne Balfe και Hans Zimmer στο στούντιο 14th Street Music. Έχει συμμετάσχει σε παραγωγές όπως «Top Gun: Maverick», «Rebuilding Paradise» και «Life on Our Planet», και έγινε ο νεότερος συνθέτης στην ιστορία του franchise «Mission: Impossible». Οι δυο τους συνεργάστηκαν στενά σε αυτό το έργο, αξιοποιώντας κοινές τεχνικές και αισθητικές προσεγγίσεις, δημιουργώντας ένα κομμάτι που συνδυάζει ambient υφές με υποβλητική ενορχήστρωση, χάρη κυρίως στον μινιμαλιστικό πέρασμα του πιάνου, αποφεύγοντας τις δραματικές κορυφώσεις και επιλέγοντας μια μουσική γραφή που λειτουργεί περισσότερο ως ψυχολογική ατμόσφαιρα παρά ως αφηγηματικό σχόλιο.

10. «My Hus band» – Danny Elfman

Το κομμάτι «My Hus band» του Danny Elfman ακούγεται στην ταινία «Dracula» (2025), σε σκηνοθεσία του Guillermo del Toro. Αποτελεί μια νέα κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Bram Stoker, με τον Javier Bardem στον ρόλο του Κόμη Δράκουλα και την Jessie Buckley ως Mina Harker. Η αισθητική της ταινίας είναι σκοτεινή, γοτθική και ονειρική, με έμφαση στην ψυχολογική διάσταση του τρόμου. Το κομμάτι «My Hus band» συνοδεύει μια σκηνή αποκάλυψης, όπου η Mina ανακαλύπτει την αληθινή φύση του συζύγου της, ο οποίος έχει ήδη υποκύψει στην επιρροή του Δράκουλα. Η μουσική λειτουργεί ως συναισθηματικός καταλύτης, αποτυπώνοντας την ένταση ανάμεσα στην αγάπη και τον τρόμο. Ο εβδομηνταδυάχρονος καλιφορνέζος, Daniel Robert Elfman, ξεκίνησε ως τραγουδιστής και βασικός συνθέτης του new wave συγκροτήματος Oingo Boingo τη δεκαετία του 1980 ενώ έγινε γνωστός για τη μακρόχρονη συνεργασία του με τον Tim Burton, έχει συνθέσει μουσική για ταινίες όπως «Edward Scissorhands», «Batman», «The Nightmare Before Christmas» και «Big Fish». Συνολικά έχει γράψει μουσική για πάνω από 100 ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραγωγές, συμπεριλαμβανομένων των The Simpsons, Desperate Housewives, Men in Black, Spider-Man, και Doctor Strange in the Multiverse of Madness.  Μέχρι στιγμής μετρά τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ ενώ έχει στην κατοχή του 3 βραβεία Emmy, 1 Grammy, Disney Legend Award (2015) και δύο Max Steiner Film Music Achievement Award για τα «The Nightmare Before Christmas» και «Batman».

 

11. «Live Gloriously – (Main Theme)» – Christopher Tin

Το κομμάτι «Live Gloriously» του επίσης καλιφορνέζου, με ρίζες από το Χονγκ Κονγκ, 49 χρονου Christopher Tin αποτελεί το κεντρικό μουσικό θέμα του βιντεοπαιχνιδιού «Sid Meiers Civilization VII», το οποίο κυκλοφόρησε το Φεβρουάρίου του 2025. Το παιχνίδι συνεχίζει την παράδοση της σειράς, καλώντας τον παίκτη να χτίσει έναν πολιτισμό που θα αντέξει στον χρόνο. Το «Live Gloriously» ακούγεται στο κύριο μενού και συνοδεύει την εμπειρία του παίκτη με ένα ηχητικό ταξίδι που αντλεί έμπνευση από τέσσερα εμβληματικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας: την «Ιλιάδα» του Ομήρου, το «Beowulf», το «Popol Vuh» των Μάγια και τη «Ραμαγιάνα». Οι στίχοι του κομματιού αναφέρονται στην επιθυμία του ανθρώπου να αφήσει πίσω του κάτι αξιόλογο πριν τον θάνατο, ενισχύοντας το κεντρικό θέμα του παιχνιδιού: «Build a civilization that will stand the test of time». Ο Christopher Tin, βραβευμένος με Grammy για το «Baba Yetu» (το θέμα του Civilization IV και το πρώτο από βιντεοπαιχνίδι που έχει βραβευτεί), έχει καθιερωθεί ως ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες στον χώρο της συμφωνικής μουσικής για video games. Έχει σπουδάσει στο Stanford και στο Royal College of Music, και η δουλειά του χαρακτηρίζεται από πολυγλωσσική προσέγγιση, ιστορική αναφορά και συμφωνική μεγαλοπρέπεια. Στο «Live Gloriously» συνεργάζεται με τη Crouch End Festival Chorus και τη FILMHarmonic Orchestra, ηχογραφώντας σε στούντιο όπως το AIR Studios στο Λονδίνο και το Rudolfinum στην Πράγα. Η σύνθεση συνδυάζει χορωδιακή δύναμη σε αρχαίες γλώσσες (αρχαία ελληνικά, παλιά αγγλική διάλεκτο, K’iche’ (Μάγια) και σανσκριτικά), δημιουργώντας ένα κομμάτι που δεν είναι απλώς μουσική επένδυση, αλλά πολιτισμική δήλωση. Ο Tin συνεχίζει εδώ την αισθητική του «Sogno di Volare» από το Civilization VI, προσφέροντας μια νέα εκδοχή του ηρωικού ιδεώδους μέσα από παγκόσμια φωνή. Για την ιστορία το απόσπασμα από την Ιλιάδα είναι από τα πιο χαρακτηριστικά της, καθώς συνοψίζει την αρχαιοελληνική ιδέα της αθανασίας ειπωμένη από τον Σαρπηδόνα: «μὴ μὰν ἀσπουδεί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην, μέγα ῥέξας τι καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι (Ας μη χαθώ άδοξα και χωρίς αγώνα, αλλά πρώτα ας πράξω κάτι μεγάλο που θα το θυμούνται οι επόμενοι)».

 

12. «Always Bring Cake» – Thomas Newman

Το κομμάτι «Always Bring Cake» του Thomas Newman προέρχεται από την φετινή ταινία «The Thursday Murder Case», σε σκηνοθεσία της Greta Gerwig. Η ταινία είναι μια μαύρη κωμωδία μυστηρίου που διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη της Νέας Αγγλίας, όπου μια ομάδα ηλικιωμένων ερασιτεχνών ντετέκτιβ προσπαθεί να λύσει μια σειρά από ανεξήγητους φόνους που συμβαίνουν κάθε Πέμπτη. Το κομμάτι ακούγεται σε μια σκηνή όπου οι χαρακτήρες συγκεντρώνονται για την εβδομαδιαία τους συνάντηση, φέρνοντας γλυκά, καφέ και θεωρίες συνωμοσίας. Η μουσική λειτουργεί ως ειρωνικό σχόλιο στην αθώα επιφάνεια της κοινότητας, υπονοώντας την σκοτεινή αλήθεια που κρύβεται από κάτω. Ο Thomas Newman, ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους συνθέτες κινηματογραφικής μουσικής, ξεκίνησε γράφοντας μουσική για θεατρικές παραγωγές και τηλεοπτικές σειρές, όπως το The «Paper Chase» του 1978.  Η πρώτη του κινηματογραφική δουλειά ήταν για την ταινία «Reckless»  του 1984, ενώ έχει γράψει για ταινίες όπως «American Beauty», «The Shawshank Redemption», «Finding Nemo» και «Skyfall». Στο παλμαρέ του βρίσκονται 15 υποψηφιότητες για Όσκαρ, χωρίς να έχει κερδίσει ακόμη, 6 βραβεία Grammy, 2 BAFTA και 1 Emmy. Στο «Always Bring Cake» χρησιμοποιεί παιγνιώδη μοτίβα με πιάνο, ξυλόφωνα και διακριτικά ηλεκτρονικά στοιχεία, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που είναι ταυτόχρονα ανάλαφρη αλλά και εδώ είναι το ενδιαφέρον και υποδόρια ανησυχητική.

 

13. «A Hand Meets A Hand» – Rachel Zegler, Andrew Burnap

Το κομμάτι «A Hand Meets A Hand» από την ταινία «Snow White» (2025) αποτελεί ένα από τα πιο συναισθηματικά σημεία του νέου μουσικού παραμυθιού της Disney, σε σκηνοθεσία της Greta Gerwig. Το «Lady Bird» (2017) ήταν η πρώτη της σκηνοθετική δουλειά, με πρωταγωνίστρια τη Saoirse Ronan. Έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Πρωτότυπου Σεναρίου. Δύο χρόνια αργότερα μας έδωσε το «Little Women», τη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Louisa May Alcott. Η Gerwig απέδωσε με φρέσκια ματιά τις ζωές των τεσσάρων αδελφών March, εστιάζοντας στη γυναικεία δημιουργικότητα και ανεξαρτησία. Ήταν υποψήφια για Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου. Το 2023 έρχεται η «Barbie» (2023), η πιο εμπορική της ταινία, με πρωταγωνιστές τους Margot Robbie και Ryan Gosling. Παρότι βασίζεται στη διάσημη κούκλα, η Gerwig δημιούργησε μια φεμινιστική αλληγορία για την ταυτότητα, την κοινωνική πίεση και την αυτοπραγμάτωση. Η ταινία έγινε παγκόσμιο φαινόμενο και σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη ποπ κουλτούρα. Στο σήμερα συναντάμε μια επανερμηνεία του κλασικού παραμυθιού της Χιονάτης, με έμφαση στη συναισθηματική ωρίμανση της ηρωίδας και τη σχέση της με τον Jonathan, έναν νέο χαρακτήρα που αντικαθιστά τον παραδοσιακό πρίγκιπα. Το τραγούδι της λίστας ακούγεται σε μια σκηνή όπου οι δύο χαρακτήρες μοιράζονται μια στιγμή αμοιβαίας κατανόησης, μέσα σε ένα δάσος που άλλοτε φάνταζε απειλητικό αλλά τώρα μοιάζει φωτεινό. Η μουσική και οι στίχοι αποτυπώνουν την ιδέα ότι η αληθινή αλλαγή ξεκινά όταν δύο άνθρωποι συναντηθούν με ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη. Ο Rachel Zegler και ο Andrew Burnap, που ερμηνεύουν το τραγούδι, είναι και οι πρωταγωνιστές της ταινίας. Η Zegler, γνωστή από τον ρόλο της ως Maria στο «West Side Story» του Steven Spielberg, διαθέτει φωνή με θεατρική καθαρότητα και συναισθηματικό εύρος. Ο Burnap, βραβευμένος με Tony για την ερμηνεία του στο «The Inheritance», φέρνει μια εσωτερική ευαισθησία στον ρόλο του Jonathan. Τη μουσική υπογράφουν οι Benj Pasek και Justin Paul, το δίδυμο πίσω από τα «La La Land» και «The Greatest Showman», γνωστοί για την ικανότητά τους να συνδυάζουν μοντέρνα θεατρική γραφή με κλασική μελωδικότητα.

 

14. «Gowanus» – Will Bates

Το κομμάτι «Gowanus» του συνθέτη Will Bates αποτελεί μέρος του επίσημου σάουντρακ της ταινίας του Netflix «The Life List», που κυκλοφόρησε στις 28 Μαρτίου με σκηνοθέτη μια νέα σχετικά παρουσία, την Sophie Brooks. Η ταινία αφηγείται την ιστορία της Alex Rose, μιας νεαρής γυναίκας που καλείται να εκπληρώσει τη λίστα με τις παιδικές της επιθυμίες, όπως την είχε γράψει η μητέρα της. Το ταξίδι αυτό την οδηγεί σε ανακαλύψεις για την οικογένειά της, τον εαυτό της και την αγάπη. Ο Will Bates είναι Βρετανός συνθέτης, πολυοργανίστας και παραγωγός, με ιδιαίτερη φήμη στον χώρο της κινηματογραφικής και τηλεοπτικής μουσικής. Γεννήθηκε στο Λονδίνο και σπούδασε στο University of London, ενώ αργότερα μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής Fall On Your Sword, ένα στούντιο που συνδυάζει μουσική σύνθεση, ηχητικό σχεδιασμό και πολυμέσα. Έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως ο Mike Cahill (Another Earth, I Origins), ο Alex Gibney (Going Clear, Zero Days), και η Ry Russo-Young (Nobody Walks), ενώ έχει γράψει μουσική για σειρές όπως: «Unbelievable» (Netflix), υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και Emmy, «The Magicians», «The Path», «Chance, Away», «Nightflyers», «Sweetbitter», «The Looming Tower», παραγωγές που καλύπτουν από ψυχολογικό δράμα μέχρι επιστημονική φαντασία. Ως μουσικός, έχει περιοδεύσει με το post-punk συγκρότημά του The Rinse, και έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως η Lulu, οι Pussy Riot, ο Roy Ayers, και η Skye Edwards των Morcheeba.

 

15. «The Old New West» – David Fleming

Το υποβλητικό κομμάτι «The Old New West» του David Fleming, η δεύτερη παρουσία του στη σημερινή λίστα, αποτελεί το εναρκτήριο θέμα της ταινίας «Americana» (2025), ένα νεο-γουέστερν δράμα σε σκηνοθεσία του James Mangold («Cop Land» (1997), «Identity» (2003), «Walk the Line» (2005), «Ford v Ferrari» (2019), «A Complete Unknown» (2024)). Η ταινία εξερευνά την παρακμή του αμερικανικού μύθου μέσα από την ιστορία ενός πρώην σερίφη που επιστρέφει στο Τέξας για να αντιμετωπίσει το παρελθόν του, σε μια κοινότητα που έχει αλλάξει ανεπιστρεπτί. Το κομμάτι ακούγεται στους τίτλους αρχής αλλά στοιχειώνει και την υπόλοιπη δουλειά ως ένα μοτίφ που σέβεται τον εαυτό του, συνοδεύοντας πλάνα από έρημους δρόμους, εγκαταλελειμμένα βενζινάδικα και σκιές από παλιές αφίσες του νόμου. Η μουσική λειτουργεί ως ηχητική εισαγωγή σε έναν κόσμο όπου το παλιό δυτικό ιδεώδες συγκρούεται με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Ο David Fleming, συνεργάτης του Hans Zimmer και μέλος της ομάδας Remote Control Productions, έχει συνθέσει μουσική για ταινίες όπως «Dune», «The Last of Us», «Hillbilly Elegy» και «Blue Planet II». Η γραφή του χαρακτηρίζεται από την ικανότητα να συνδυάζει κινηματογραφική μεγαλοπρέπεια με εσωτερική ένταση. Το κομμάτι αποτυπώνει την αίσθηση ενός κόσμου που δεν έχει πια ήρωες, μόνο μνήμες και σκόνη. Ο Fleming καταφέρνει να αποδώσει την ψυχολογική διάσταση του δυτικού μύθου με μουσικά μέσα που υπαινίσσονται περισσότερο απ’ ό,τι δηλώνουν, κάνοντας το «The Old New West» μια σύγχρονη μπαλάντα για έναν κόσμο που χάνεται.

 

16. «Nasha» – Jung Jaeil

Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε σε τρεις τοποθεσίες, στα Abbey Road Studios (Λονδίνο), Teldex Studio (Βερολίνο) και Rottenbiller Studio (Βουδαπέστη). Ο Νοτιοκορεάτης Jung Jaeil είναι ένας από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους Κορεάτες συνθέτες, γνωστός διεθνώς για τη μουσική του στις ταινίες «Parasite» και «Squid Game». Η ταινία «Mickey 17» είναι η νέα επιστημονικής φαντασίας παραγωγή του Bong Joon-ho, σκηνοθέτη του βραβευμένου με Όσκαρ «Parasite». Κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 2025 στη Νότια Κορέα και τον Μάρτιο του 2025 παγκοσμίως. Η ιστορία εκτυλίσσεται στο έτος 2054, σε μια αποστολή αποικισμού του παγωμένου πλανήτη Nilfheim. Ο Mickey Barnes είναι ένας «αναλώσιμος» υπάλληλος: κάθε φορά που πεθαίνει σε επικίνδυνη αποστολή, αναδημιουργείται μέσω κλωνοποίησης. Όταν όμως ο Mickey 17 επιβιώνει και η εταιρεία δημιουργεί τον Mickey 18, ξεκινά μια σύγκρουση ταυτότητας, ηθικής και επιβίωσης. Ο τίτλος «Nasha» είναι ιδιαίτερα φορτισμένος και πολυεπίπεδος. Η λέξη προέρχεται από γλώσσες της Νότιας Ασίας , κυρίως από τα Χίντι, Ουρντού και Περσικά και σημαίνει μέθη, έκσταση, ή κατάσταση απορρόφησης που συχνά χρησιμοποιείται για να περιγράψει πνευματική ή συναισθηματική μέθη, μια κατάσταση υπέρβασης του εαυτού. Ακούγεται στην ταινία, σε μια σκηνή που σηματοδοτεί την πρώτη ψυχολογική αποσταθεροποίηση του πρωταγωνιστή, καθώς αρχίζει να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα της αποστολής του και την ύπαρξη των πολλαπλών κλώνων του.

 

17. «Aftermath» - Laura Karpman

Η Laura Karpman είναι μια από τις πιο επιδραστικές και πολυβραβευμένες Αμερικανίδες συνθέτριες της εποχής μας, με έργο που εκτείνεται σε κινηματογράφο, τηλεόραση, video games, θέατρο και συμφωνική μουσική. Η συνθέτρια έχει αφήσει έντονο αποτύπωμα στον χώρο της κινηματογραφικής και τηλεοπτικής μουσικής, με έργο που εκτείνεται από το Χόλιγουντ ως τις συμφωνικές αίθουσες. Στον κινηματογράφο, έχει υπογράψει τη μουσική για την υποψήφια για Όσκαρ ταινία «American Fiction» (2023), καθώς και για την υπερηρωική παραγωγή του MCU «The Marvels» (2023). Στην τηλεόραση, η μουσική της έχει ακουστεί σε σειρές όπως «What If...?» και «Ms. Marvel» της Marvel Studios, καθώς και στο «Lovecraft Country» του HBO. Στον χώρο των video games, έχει εργαστεί για τίτλους όπως «EverQuest II» και έχει προσφέρει συμπληρωματικό μουσικό υλικό για το «Halo 3». Στο συμφωνικό πεδίο, ξεχωρίζει το έργο της «Ask Your Mama», βασισμένο στην ποίηση του Langston Hughes, το οποίο παρουσιάστηκε στο Carnegie Hall με τη συμμετοχή της Jessye Norman και του συγκροτήματος The Roots, συνδυάζοντας λόγια ποίηση με συμφωνική και σύγχρονη μουσική. Έχει τιμηθεί με 5 βραβεία Emmy, Grammy Award για το «Ask Your Mama», και IFMCA Award για τη μουσική της στο «American Fiction». Είναι Πρόεδρος του Μουσικού Τμήματος της Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, και ιδρύτρια του Alliance for Women Film Composers, οργανισμού που προωθεί την ισότητα και την εκπροσώπηση των γυναικών στον χώρο της κινηματογραφικής σύνθεσης. Το «Aftermath» της είναι ένα από τα πιο δυναμικά και συναισθηματικά φορτισμένα κομμάτια από το επίσημο σάουντρακ της ταινίας «Captain America: Brave New World» (2025), παραγωγής Marvel Studios.

 

18. «Magic What We Do» - Ludwig Göransson / Miles Caton

Η ταινία «Sinners» (2025), είναι ένα φιλόδοξο και πολυεπίπεδο υπερφυσικό θρίλερ σε σκηνοθεσία του Ryan Coogler, με πρωταγωνιστή τον Michael B. Jordan σε διπλό ρόλο. Αποτελεί μία από τις πιο πολυσυζητημένες παραγωγές της χρονιάς, με εμπορική επιτυχία, περίπου 330 εκατομμύρια παγκοσμίως και έντονη καλλιτεχνική ταυτότητα. Η ταινία ακολουθεί δύο δίδυμους αδελφούς που επιστρέφουν τη δεκαετία του ’30 στην πατρίδα τους για να ξεφύγουν από το παρελθόν, μόνο για να βρεθούν αντιμέτωποι με μια αρχαία και σκοτεινή δύναμη που κατοικεί στην κοινότητα. Ο Ludwig Göransson είναι Σουηδός συνθέτης, μουσικός παραγωγός και ενορχηστρωτής, γνωστός για τη δουλειά του στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και τη δισκογραφία. Έχει βραβευτεί με Όσκαρ («Black Panther» (2018), «Oppenheimer» (2023)), Grammy Black Panther») και Emmy  («The Mandalorian» (Disney+)). Εδώ τον συναντάμε καθώς δημιουργεί ένα σάουντρακ που συνδυάζει: Blues, gospel, και ηλεκτρονικά στοιχεία, που ενισχύουν το υπερφυσικό στοιχείο με το κομμάτι «Magic What We Do» να ξεχωρίζει ως μουσική κορύφωση της ταινίας. Ένα από τα καλύτερα όχι μόνο του είδους για το ’25 αλλά και της χρονιάς συνολικά.

 

19. «The Long Walk» - Jeremiah Fraites

Το τραγούδι «The Long Walk» από την ομώνυμη ταινία «The Long Walk» (2025) σε σκηνοθεσία Francis Lawrence, «I Am Legend», «Constantine» και τη σειρά «The Hunger Games», αποτελεί το κεντρικό μουσικό θέμα της κινηματογραφικής μεταφοράς του πρώτου μυθιστορήματος του Στίβεν Κινγκ. Η σύνθεση ανήκει στον Jeremiah Fraites, συνιδρυτή των The Lumineers, ο οποίος εδώ κάνει το ντεμπούτο του ως συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής, υπογράφοντας το άλμπουμ. Ο Fraites, γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1986 στο Ramsey του Νιου Τζέρσεϊ, είναι πολυοργανίστας, συνθέτης και στιχουργός. Παίζει ντραμς, πιάνο, κιθάρα, μαντολίνο και μπάσο, ενώ έχει συνεργαστεί με τον James Newton Howard για το τραγούδι «The Hanging Tree» στην ταινία «The Hunger Games: Mockingjay – Part 1». Το 2021 κυκλοφόρησε το πρώτο του σόλο άλμπουμ με τίτλο «Piano Piano», μια συλλογή ορχηστρικών κομματιών για πιάνο.  Η ταινία «The Long Walk», αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας εφήβων που συμμετέχουν σε έναν φρικιαστικό διαγωνισμό αντοχής, όπου η πτώση ισοδυναμεί με θάνατο. Το τραγούδι «The Long Walk» ακούγεται στην τελική σκηνή της ταινίας, όταν ο πρωταγωνιστής Cooper Hoffman (στον ρόλο του Ray Garraty) συνεχίζει να περπατά μόνος του, έχοντας επιβιώσει από την πορεία αλλά χάσει κάθε αίσθηση του εαυτού του. Ο ίδιος ο Jeremiah Fraites, σε συνέντευξή του στο IndieWire, ανέφερε πως το «The Long Walk» ήταν το πρώτο κομμάτι που συνέθεσε για την ταινία και ότι προσπάθησε να αποδώσει μουσικά την ιδέα της αργής διάλυσης της προσωπικότητας μέσα από την επανάληψη και την απλότητα. Η ερμηνεία του Cooper Hoffman ενισχύεται από τη μουσική, καθώς το «The Long Walk» λειτουργεί όχι μόνο ως ηχητικό φόντο αλλά ως συναισθηματικός καθρέφτης της κατάστασης του ήρωα.

20. «13 Hours» - Flying Lotus

Το κομμάτι ανήκει στο επίσημο σάουντρακ της ταινίας «Ash» (2025), ένα φιλόδοξο και ατμοσφαιρικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας με έντονες υπαρξιακές και ψυχολογικές αποχρώσεις. Η ταινία ξεχωρίζει όχι μόνο για την αισθητική της αλλά και για το γεγονός ότι ο ίδιος ο Flying Lotus υπογράφει τόσο τη μουσική όσο και τη σκηνοθεσία.  Έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ SXSW στις 11 Μαρτίου και κυκλοφόρησε στις αίθουσες των ΗΠΑ στις 21 Μαρτίου. Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε έναν μυστηριώδη πλανήτη, όπου μια γυναίκα ξυπνά και βρίσκει το πλήρωμά της σφαγιασμένο. Όταν εμφανίζεται ένας άντρας για να τη σώσει, οι δυο τους πρέπει να αποφασίσουν αν μπορούν να εμπιστευτούν ο ένας τον άλλον για να επιβιώσουν. Το σενάριο υπογράφει ο Jonni Remmler, ενώ στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Eiza González, Aaron Paul, Iko Uwais, Kate Elliott, Beulah Koale και ο ίδιος ο Flying Lotus. Ο Flying Lotus, κατά κόσμον Steven Ellison, είναι ένας πολυδιάστατος καλλιτέχνης με πορεία στη μουσική, τον κινηματογράφο και την παραγωγή. Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Kendrick Lamar, Thundercat και David Lynch, ενώ έχει υπογράψει μουσική για σειρές όπως το «Yasuke» και ταινίες όπως το «Imperial Dreams».

21. L’incanto Sospeso (Pt. I) - Paolo Buonvino

Η σειρά του Netflix «Il Gattopardo» (Ο Γατόπαρδος), που έκανε πρεμιέρα στις 5 Μαρτίου 2025, αποτελεί μια σύγχρονη τηλεοπτική μεταφορά του εμβληματικού μυθιστορήματος του Giuseppe Tomasi di Lampedusa. Η ιστορία εκτυλίσσεται στη Σικελία του 19ου αιώνα, κατά την περίοδο της ενοποίησης της Ιταλίας, και ακολουθεί την αριστοκρατική οικογένεια των Corbera, καθώς ο κόσμος γύρω τους αλλάζει ριζικά. Ο πρίγκιπας Fabrizio, εμβληματική μορφή της παλιάς τάξης, βλέπει την εξουσία του να φθίνει, ενώ ο ανιψιός του Tancredi προσαρμόζεται στις νέες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες. Η σκηνοθεσία της σειράς φέρει την υπογραφή των Tom Shankland, Giuseppe Capotondi και Laura Luchetti, ενώ το σενάριο επιμελήθηκε ο Richard Warlow. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε ιστορικές τοποθεσίες της Ιταλίας, όπως Παλέρμο, Συρακούσες, Κατάνια, Ρώμη και Τορίνο. Την εκπληκτική μουσική της σειράς σε έναν από τους καλύτερους δίσκους του είδους για το 2025 υπογράφει ο διακεκριμένος Ιταλός συνθέτης Paolo Buonvino, ο οποίος καταφέρνει να αποδώσει με ευαισθησία και βάθος την ατμόσφαιρα της εποχής. Ο Buonvino γεννήθηκε το 1968 στη Scordia της Σικελίας και σπούδασε πιάνο στο Conservatorio F. Cilea και μουσικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Ξεκίνησε την καριέρα του ως συνεργάτης του Franco Battiato και εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους συνθέτες για κινηματογράφο και τηλεόραση.