Σχόλια για την εκπομπή του Γ. Πετρίδη στο Α' Πρόγραμμα.
Το θέμα αφορά την συναρπαστική καθηλωτική τηλεοπτική neo noir σειρά “ Ripley”… την οποια άκουσα για πρώτη φορά από σενα στην εκπομπη της 5/4 να την αναφέρεις και ενθουσιάστηκα. Αν και είναι αμερικανική σειρά, δεν είχα προλάβει να ενημερωθώ νωρίτερα απ τα εδώ media. Εγώ βέβαια δεν καταφερα να δω συνεχόμενα ολα τα επεισόδια …όπως εσυ, όσο κι αν το καταπληκτικό suspense σε προκαλούσε να τα δεις ολα μεχρι τέλους απνευστί... Συνηθως ξεκινάω αρκετά αργα το βράδυ να βλέπω ταινιες. Γυρω στις 10:30 με 11:00. Όποτε πόσο ν αντέξω… όταν μάλιστα ξυπνάω πάντα αρκετά νωρις το πρωι… ομως έστω και «σε 4 δόσεις» … 2 επεισόδια τη φορά, μου άρεσε … γιατί κρατούσα την αγωνια μέσα μου … και ανυπομονουσα τοσο πολύ να δω τη συνέχεια... Χθες βράδυ την τελείωσα.
Για αμερικανική παραγωγή την θεωρώ αριστούργημα. Απ το πρώτο επεισόδιο οπως εσύ, μαγεύτηκα ! Σε θυμηθηκα … ιδιαιτερα όταν είδα τη «μετενσάρκωση» της Μίνα να με συναρπάζει, τραγουδώντας αυτο το υπέροχο κομμάτι που έπαιξες και στην εκπομπή ! Κι επειδή ειμαι λάτρης του παλαιού ιταλικού ασπρόμαυρου κινηματογράφου με κορυφή τον Φελίνι, αλλά και τον Βισκοντι, Αντονιόνι και πολλους ακόμα, ενω παραλληλα ειμαι άκρως φανατική των ταινιών του Χιτσκοκ, συμφώνησα απολυτα μαζί σου, πως αυτή η ταινια θύμισε αυτους τους σκηνοθετες. Η καταπληκτική σκηνοθεσία του Zaillian, το υφος, η φωτογραφία, οι ερμηνειες όλων όσων παίζουν και οι σχεσεις μεταξύ τους που μεταβάλλονται διαρκώς, θύμισαν ταινιες Φελινι και ισως περισσοτερο Χιτσκοκ λόγω της αριστουργηματικά δοσμένης εκδοχής του πρωτότυπου σεναρίου του βιβλίου. Επισης να πω πως δεν γνώριζα ότι έχει γυριστεί παλιά ταινία για τον Ripley με τον Αλαίν Ντελον. Πολύ ενδιαφέρον. Στο διαδίκτυο την εντοπισα με τον τίτλο “Purple Noon”. Μακάρι να μπορώ να την βρω διαθέσιμη σε κάποια τηλεοπτική πλατφόρμα. Αν και δύσκολο στην Αμερική. Την μόνη που ξερω είναι αυτή του 1999 με τον Matt Damon, την οποια ομως για καποιο λογο δεν έχω δει. Και ο Damon δεν μου ειναι τοσο συμπαθής ως ηθοποιός και φυσιογνωμία. Ο Andrew Scott ομως με κέρδισε αμεσως με την ερμηνεία του. Καταπληκτικος ως Tom Ripley! Οπότε όλο αυτό που ειδα, ήταν ενα ολοκαίνουργιο για μένα αριστουργημα από καθε άποψη. Εξαιρετικό ως διασκευασμένο σενάριο, ερμηνειες και ολα τα αλλα που προανέφερα. Νασαι καλά Γιάννη που μας ενημερώνεις πρώτος για ολα αυτά τα τοσο σημαντικα. Ειτε μουσικα, ειτε κινηματογραφικά. Ευχαριστώ! Και συγγνώμη αν σε κουρασα με την φλυαρία μου. Κι αυτό οφείλεται κυριως στην εντονη επιθυμία μου να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου!
Μαρία Mενδρινού
