«Jeanne Dielman, 23, quai du commerce, 1080 Bruxelles»
5/10
Η σκηνοθέτις και σεναριογράφος Chantal Akerman γυρίζει το 1975 (στα 25 της) ένα φιλμ για την καθημερινή ρουτίνα μίας νοικοκυράς. Το 200’ διάρκειας έργο καταγράφει τρεις συνεχόμενες μέρες της ζωής της χήρας. Η πρώτη μέρα διαρκεί 45’. Η δεύτερη μέρα καταλαμβάνει 75’. Η τρίτη μέρα καταλαμβάνει τα τελευταία 80’ της ταινίας. Η αίσθηση, όταν βλέπεις την ηρωίδα να κάνει τις δουλειές της, είναι ότι όλα γίνονται σε πραγματικό χρόνο. Θα τη δεις να μαγειρεύει, να αερίζει το σπίτι, να χτενίζεται, να σερβίρει το φαγητό για αυτήν και το γιο της, να ψωνίζει στην αγορά, να πλένει τα πιάτα, να ράβει, να κάνει babysitting….να δέχεται άρρενες πελάτες στο σπίτι για σεξ επί πληρωμή, προκειμένου να καταφέρει να τα βγάλει πέρα οικονομικά…
Όλα αυτά γίνονται με την Jeanne Dielman (η Delphine Seyrig) να κυκλοφορεί, διατηρώντας κοινωνικά έναν αέρα κανονικότητας, ενώ η ψυχή της ουρλιάζει. Η δημιουργός επιθυμεί να αναδείξει τη βασανιστική καθημερινότητα αυτής της γυναίκας, που κάποια στιγμή δεν αντέχει και λυγίζει. Ο τρόπος που το κάνει όμως, καθιστά το φιλμ μη παρακολουθήσιμο. Θα εύχεσαι να έχεις τη δυνατότητα να πατάς ένα κουμπί forward. Η προσέγγιση του θέματος από την Akerman είναι εξεζητημένη και απωθεί το σινεφίλ. Για αυτό και η ερμηνεία της πρωταγωνίστριας δεν θυμίζει ηθοποιό, αλλά εκτελεστικό όργανο. Ψυχρότητα και απάθεια από την αρχή μέχρι το τέλος. Απορίας άξιο γιατί πρόσφατα μία ομάδα κριτικών ανέδειξε το έργο ως το καλύτερο όλων των εποχών…
Trivia: - Η καταθλιπτική σκηνοθέτις αυτοκτόνησε το 2015.
- Ακούγεται το τραγούδι Le pot-pourri d’ Alain Gerbault (1931) με τη φωνή της Yvonne Printemps (1894-1977). Ο Alain Gerbault (1893-1941) υπήρξε Γάλλος ιστιοπλόος, που έκανε μόνος τον περίπλου του κόσμου (1923-1929).
Το φιλμ κυκλοφορεί στις 29 Ιουνίου 2023 από τη Weird Wave.
Trailer:
