Κριτική της ευρωπαϊκής συμπαραγωγής «Η χώρα του Θεού / Godland» 

«Η χώρα του Θεού / Godland» 
4/10

Ένας απαίδευτος, Δανός παπάς αναλαμβάνει στα τέλη του 19ου αιώνα να ταξιδέψει στην - αποικία της πατρίδας του - Ισλανδία, για να χτίσει ένα ναό και να φωτογραφίσει τους ντόπιους. Από θέση ισχύος νομίζει ότι όλοι θα τον προσκυνήσουν. Επειδή φορά ράσο, νομίζει ότι έχει να διδάξει, παρά να διδαχθεί. Δεν γνωρίζει όμως ότι ο τόπος, που επισκέπτεται είναι άγριος, όπως και οι κάτοικοί του. Έτσι ο κουτοπόνηρος ιερέας Lucas (Elliott Crosset Hove) τα βρίσκει σκούρα, όσο και αν το παίζει ανώτερος, αρνούμενος να μιλήσει τη γλώσσα της αποικίας. Ο αρνητισμός του φτάνει στο απόγειο, όταν η κρυφή του αμαρτία χάνεται στο καραβάνι, του οποίου ηγείται.

Ο Ισλανδός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Hlynur Palmason συγκεντρώνει ένα ενδιαφέρον καστ – Ingvar Sigurdsson (Everest, Lamb, The Northman), Jacob Lohmann (Shorta), Elliott Crosset Hove (The Chestnut Man) – αλλά παρασύρεται από τη φύση της Ισλανδίας. Έτσι η ταινία ξεπερνά τα 140’, λόγω μακρόσυρτων πλάνων. Η κάμερα του δημιουργού ξεχνιέται στις εικόνες, που συνέλαβε η έμπνευση του Palmason. Είναι σαν ο σεναριογράφος να χαζεύει τη σύλληψή του.

Σαν να αυτοθαυμάζεται και να υποσκελίζει το μοντάζ. Και μπορεί ο ίδιος να αφαιρείται από τη μαγεία των σκηνών, ο θεατής όμως βαριέται. Βαριέται πολύ. Κρίμα, γιατί το σχόλιο πάνω στις συνέπειες που υφίσταται ένας άνθρωπος όταν μισεί τον εαυτό του, θα μπορούσε να είναι μια κινηματογραφική απόλαυση. 

Το φιλμ κυκλοφορεί στις 26 Ιανουαρίου 2023 από την One From The Heart. 

Trailer:

Video Url