Κριτική του ριμέικ «Scrooge: A Christmas Carol»

Credit: Netflix

 

«Scrooge: A Christmas Carol / Σκρουτζ: Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» 
6/10

Η ταινία του Βρετανού σκηνοθέτη και σεναριογράφου Stephen Donnelly αποτελεί χαλαρό ριμέικ του φιλμ του 1970 Scrooge, το οποίο είναι μεταφορά στο σινεμά της νουβέλας (1843) του Charles Dickens (1812-1870). Η δημιουργία διασώζεται από τη διατήρηση του μουσικού χαρακτήρα της αρχικής ταινίας και των τραγουδιών του - δις βραβευμένου με Όσκαρ - Βρετανού συνθέτη Leslie Bricusse (1931-2021). Τα ερμηνεύουν δε ηθοποιοί με ταλέντο στη φωνή όπως ο Luke Evans (Ebenezer Scrooge), η Jessie Buckley (Isabel Fezziwig), ο Fra Fee (Harry Huffman), ο Trevor Dion Nicholas (Ghost of Christmas Present), ο Johnny Flynn (Bob Cratchit), ο Giles Terera (Tom Jenkins), που τραγουδά το υποψήφιο για βραβείο Oscar «Thank you very much», και η Jemima Lucy Newman (Jen Scrooge).

Το φιλμ ως animation δεν είναι απόλυτα πιστό στην ταινία του 1970 και στην ιστορία του Dickens (υπάρχει λ.χ. η προσθήκη ενός χαρακτήρα σκύλου), δεν διαπνέεται από την ισχύ του μηνύματός της και για αυτό δε σε συγκινεί. Όλα κυλούν ρολόι, αλλά στο τέλος δεν έχει κατορθώσει να σε αγγίξει. Μακάρι οι νεότεροι θεατές να το δουν με καλύτερο μάτι. 

Ο ρόλος της Olivia Colman ως Φάντασμα των Χριστουγέννων του Παρελθόντος διαρκεί 25’, αλλά αρκεί, για να καταφέρει η ηθοποιός να ξεχωρίσει. Όπως κάνει και ο Jonathan Pryce (ως Jacob Marley). Ο Pryce φέτος εμφανίζεται σε όλες σχεδόν τις πλατφόρμες [The Crown (Netflix) 8,5/10, Slow Horses (Apple TV+) 7/10, και All the Old Knives (Prime Video) 6/10], απόδειξη ότι ηθοποιοί της γενιάς του βρίσκουν δουλειά κάθε χρόνο στην τηλεόραση σε αντίθεση με το σινεμά.

Το φιλμ παίζεται στο Netflix.

Video Url