Φιτζκαράλντο, ο Τυχοδιώκτης του Αμαζονίου είναι κινηματογραφική ταινία του 1982.
Με σκηνοθέτη τον Werner Herzog παίζουν Klaus Kinski, Claudia Cardinale, José Lewgoy και Miguel Ángel Fuentes.
Ο Μπράιαν Σουίνι Φιτζτζέραλντ, μετανάστης στο Περού, έχει βάλει πείσμα στη ζωή του να υλοποιήσει τα σχέδιά του οπωσδήποτε. Θέλει να κτίσει ένα θέατρο όπερας και να προσλάβει τον Καρούζο. Οι συνάνθρωποί του τον φωνάζουν Φιτσγκαράλντο και δεν τον παίρνουν στα σοβαρά. Ο Φιτζγκαράλντο όμως δεν πτοείται. Συνειδητοποιεί ότι πριν κάνει οτιδήποτε, χρειάζεται κεφάλαιο. Και για να το αποκτήσει, αποφασίζει να ασχοληθεί με το προσοδοφόρο εμπόριο του Καουτσούκ.
Επειδή όμως οι εμπορικοί δρόμοι είναι ήδη πιασμένοι, χρειάζεται μια καινοτομία. Χωρίς καθόλου εμπειρία, αλλά με την ατίθαση ιδέα να διαπλεύσει το ένα ποτάμι αντίθετα στο ρεύμα και να διασχίσει με το καράβι το παρθένο δάσος για να βγει στο απέναντι ποτάμι, ξεκινάει την επιχείρησή του. Θα προσλάβει ναύτες και προσωπικό, θα διασχίσει τη ζούγκλα, και θα φτάσει στο σημείο όπου πρέπει να περάσει απέναντι. Η μοίρα όμως του ετοιμάζει ένα νέο εμπόδιο.
Στο σταυροδρόμι των ποταμών είναι ένα βουνό. Ο Φιτζγκαράλντο χωρίς να πτοηθεί διατάζει να βγάλουν το καράβι στη στεριά και να το σύρουν με σχοινιά επάνω από τη βουνοκορφή και μέχρι την άλλη άκρη του βουνού. Και πραγματικά, μπροστά στην ακαταδάμαστη θέληση του φανατικού λάτρη της μουσικής, οι δαίμονες της φύσης εξημερώνονται και τα σχέδια του τρελού Φιτσγκαράλδου πετυχαίνουν.
Η πλοκή του έργου είναι εμπνευσμένη από μια πραγματική προσωπικότητα, κάποιον μεγιστάνα Φέρμιν Φίτσκαραλντ, ο οποίος πραγματικά εμπορευόταν καουτσούκ και μετέφερε το καράβι του επάνω από το βουνό, το οποίο όμως αποσυναρμολογήθηκε για να γίνει η μεταφορά.
Σε αντίθεση με την πλοκή του έργου, ο Φίτσκαραλντ δεν ήταν λάτρης της μουσικής, και δεν έκτισε θέατρο όπερας. Ωστόσο, ο Καρούζο είχε πράγματι πρωταγωνιστήσει στην πρώτη παράσταση που δόθηκε στην εν λόγω όπερα (Όπερα του Μανάος), στις 7 Ιανουαρίου του 1897.
Το έργο θεωρείται αριστούργημα του σύγχρονου κινηματογράφου, τόσο για τη σκηνοθεσία του, όσο και για την υποδυτική απόδοση του Κλάους Κίνσκι. Τιμήθηκε με διάφορα σημαντικά διεθνή βραβεία του κινηματογράφου.
