Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα, (1979), ο Νικολαΐδης πάντα έψαχνε τις αναμνήσεις μας

Μια ταινία που ενδεχομένως θα την δουν και τα παιδιά σου, του Νίκου  Νικολαΐδη

Ο σκηνοθέτης μελέτησε τη μετατροπή των κοινωνικών αξιών, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα μιας ομάδας πέντε φίλων που συναντιούνται μετά από ένα μακροχρόνιο διαχωρισμό και μοιράζονται μεταξύ τους τις λεπτομέρειες της δύσκολης ζωή τους. Η ταινία έγινε το σύμβολο της γενιάς του 1950 και αντανακλούσε τις προσωπικές του απόψεις σχετικά με το πρόβλημα της αλλοτρίωσης στο σύγχρονο κόσμο. Η ταινία γυρίστηκε με ένα σουρεαλιστικό τρόπο με προτίμηση για την αισθητική του Μαρκήσιου Ντε Σαντ. Σε αυτήν την ταινία, για πρώτη φορά στη φιλμογραφία του Νικολαΐδη, μπορεί κανείς να δει τα χαρακτηριστικά στοιχεία του κινηματογραφικού νουάρ που έγιναν μέρος της μοναδικής προσέγγισης του Νικολαϊδη στην πλειοψηφία των ταινιών που ακολούθησαν. Η ταινία ακολουθεί τέσσερις άνδρες που ήταν έφηβοι στη δεκαετία του 1950 και τώρα είναι στα σαράντα τους. Εμφανίζεται επίσης ένα πέμπτο πρόσωπο, μια γυναίκα, η οποία εισέρχεται και εξέρχεται από ψυχιατρικά νοσοκομεία εξαιτίας μη καθορισμένων διαταραχών. 

Άλκης Παναγιωτίδης ως Άλκης
Κωνσταντίνος Τζούμας ως Κωνσταντίνος
Ρίτα Μπενσουσάν ως Ρίτα
Χρήστος Βαλαβανίδης ως Χρήστος
Ντόρα Καλογρίδη ως Ντόρα
Γιούλα Καζόνη ως Κλέφτης
Μαριτίνα Πάσσαρη
Αντιγόνη Αμανίτου ως Κυρία που Φοράει Λευκά Ρούχα
Γιούλα Αναγνώστου
Δημήτρης Πολύτιμος ως Δημήτρης
Όλια Λαζαρίδου ως Βέρα