Η άρνηση των Ελληνικών τραπεζών να ακολουθήσουν την τακτική των επιτοκίων στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες είναι ένας παράγοντας που δυσκολεύει την ζωή των πολιτών εδώ και χρόνια και κρατάει αιχμάλωτο ένα μεγάλο κομμάτι της ανάπτυξης που δεν βρίσκει πόρους για να απλωθεί.
Όταν τα επιτόκια δανεισμού είναι τόσο υψηλά και αυτά των καταθέσεων φλερτάρουν με το μηδέν, απλά θέλεις να συντηρήσεις τους υψηλούς μισθούς των τοποθετημένων στις θέσεις που ελέγχουν την κατάσταση, δίνοντας παράλληλα το φιλί της ζωής σε επιχειρήσεις που έχουν τον τρόπο τους να αντλούν κεφάλαια και να τα στερούν από νέους ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να κάνουν μία νέα επιχείρηση ή να αγοράσουν ή να κτίσουν μία νέα στέγη.
Συχνά βλέπουμε συμβιβασμούς που αφορούν μεγάλα ποσά για επώνυμους επιχειρηματίες οι οποίοι κανονικά θα έπρεπε να δουν να κατάσχονται όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία και να πάνε φυλακή.
Πάντα βέβαια αυτοί επικαλούνται τις απολύσεις των εργαζομένων, δηλαδή για να μην απολυθούν 500 άτομα θα πρέπει να πληρώνει όλος ο Ελληνικός λαός της διακοπές της οικογένειας του επιχειρηματία στην Μαγιόρκα ή τις ΗΠΑ .
Δυστυχώς αυτή είναι η τακτική όλων των κυβερνήσεων και στις τράπεζες αρέσει ο ρόλος τους αφού πάντα ότι και να κάνουν μένουν στο απυρόβλητο.
