Να συνεισφέρω άν μπορώ , στήν συζήτηση με μιά βαθιά επιστημονική , τεκμηριωμένη και εμπεριστατωμένη άποψη . Ο Collins είναι αντιπαθητικός , χλεχλές καί σάλιας , ενώ ο Gabriel είναι συμπαθητικό χαμογελαστό τίμιο καλό παιδί . Λύθηκε το ζήτημα , απλά καί όμορφα .

Τώρα σοβαρά , όσο γίνεται τέλος πάντων , μιά και αναφέρθηκε η πόπ . Αν αφήσουμε παράμερα τήν υπερβολική κατηγοριοποίηση τών ειδών και μείνουμε γιά λίγο στα βασικά , άσπρος , μαύρος , βλάχος , πόπ , σκουπίδια . Ακούγοντας κάποιο τραγούδι , ο καθένας κάπου θα το κατατάξει εύκολα , στήν πόπ όμως έρχεται μιά δυσκολία νομίζω . Αν κάτι δέν κατατάσσεται εύκολα αλλά δέν παραείναι ελαφρύ και μάς αρέσει τό λέμε συνήθως ρόκ , αν όχι το αφήνουμε με την κηλίδα τού πόπ . Για νά δώσω ένα παράδειγμα για τήν δυσκολία αυτή (βρε κάτι προβλήματα ) πού να περιέχει καί τόν ουραγό Collins , πάμε στό 1978 πού με βολεύει , τα βαφτίζουμε όλα pop αφού δέν παραπέμπουν ευθέως σε ρόκ ( hard rock ) καί άς αξιολογήσουμε είδη και καλλιτέχνες .

Από σχόλιο του Neverwill με τον αυθεντικό τρόπο γραφής του