Γράφει ο Δημήτρης Μπουντούρης
Το L.A. και οι μπάντες του πάντα ήταν η αδυναμία μου. Όταν δε, ένα βραδάκι πολύ παλιά άκουσα τις πρώτες νότες από το ‘’Can’t seem to make yοu Mine", τραγούδι αργό αλλά με τρομερή εσωτερική ένταση και ξεκάθαρα acid στοιχεία στο οποίο ξεχωρίζει το βραχνoρυνικό στυλ της φωνής του Saxon, είπα εδώ είσαι.
Can’t seem to make yοu Mine
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Sky Saxon αποτελούσε τον frontman, την ηγετική φυσιογνωμία του garage -psychedelic group των Seeds.
Γεννήθηκε Αύγουστο στο Salt Lake City της Utah ως Richard Elvern Marsh. Το έτος γέννησης ποικίλει, αφού ακόμα και η γυναίκα του στο θάνατό του το 2009, δεν το ανέφερε λέγοντας ότι δεν είναι κάτι σημαντικό. Πιο πιθανό το 1937.
Όπως κάθε νέος που ψάχνεται μουσικά φτιάχνει τις πρώτες του μπάντες με τις οποίες παίζουν rock ‘n’ rollάκια με την ευρύτερη έννοια και φυσικά beatάκια. Αρχικά οι Hoodwinks, μετά Electra-Fires το 1962 και τέλος οι Soul Rockers. 6-7 45άρια τα οποία μαζί με κάποια τραγούδια των μετέπειτα Seeds από την περίοδο 1967-1970, χώρεσαν σε 2 lp με μικρές διαφορές μεταξύ τους και τυπώθηκαν το 1983. Το Bad Part of Town με την κλασσική φωτογραφία του group στο εξώφυλλο και το κιτρινόμαυρο New Fruit From Old Seeds: The Rare Sky Saxon Volume One.
 |
 |
Aξίζει η αγορά ενός εκ των 2 lp, όπου μπορείς άνετα να καταλάβεις το μεγαλείο της φωνής, την ειρωνεία στην εκτέλεση, τον υψηλό τόνο στη χροιά, αλλά και το γεγονός ότι ο Sky ήταν για άλλα μουσικά μονοπάτια. Κλασσικά τα γυναικεία back vocals, κυρίαρχο το όργανο, σε δεύτερο ρόλο το διακριτικό σόλο, μέσα γυναικεία ουρλιαχτά αφού τα δικά του τα κρατούσε για την περίοδο των Seeds.
Ακούγονται ευχάριστα και έχουν ιστορική σημασία τα “Go ahead and Cry” (νωρίτερα από το ‘’ Go Cry On Somebody Else's Shoulder ‘’ του Zappa) και ‘’Τhey say’’ με τους Soul Rockers, το “Do The Swim” με τους Electra-Fires και το ‘’Baby baby baby’’ με τους Hoodwinks.
Go ahead and Cry
Τhey say
https://www.youtube.com/watch?v=tfgBRhyVf0E
Do The Swim
Baby Baby Baby
Το στυλ της φωνής του κλαψιάρικο, με τονισμένα τα σημεία στίξης των τραγουδιών, σε κάποια σημεία νομίζεις ότι κρατιέται να μην ουρλιάξει, δεν ταίριαζαν με τίποτα με τους γλυκανάλατους στίχους και τα beatάκια της εποχής, οπότε η στροφή ήταν αναμενόμενη. Μετακομίζει στο LA και η απάντηση σε μια αγγελία δημιουργεί τους Seeds το 1965. Το group ξεκίνησε με 5 μέλη, ωστόσο σύντομα έχουμε την κλασσική σύνθεση αφού ο 2ος κιθαρίστας Jeremy Levine άφησε για προσωπικούς λόγους τους Seeds.
Jan Savage στην κιθάρα, Rick Andridge στα ντραμς, ο ευρηματικός Daryl Hooper στο όργανο και ο Sky φωνητικά και μπάσο. Στην πορεία ο Saxon ασχολήθηκε μόνο με τα φωνητικά και το μπάσο αντικαταστήθηκε με τα keyboards του Hooper.
Ο ήχος παίρνει τη μορφή που καθιέρωσε τους Seeds στο μουσικό στερέωμα. Ακατέργαστος πιο ξερός και πιο επιθετικός, προάγγελος του κλασσικού garage και στην συνέχεια στροφή στην ψυχεδέλεια το acid και το power flower.
Το 1966 μαζεύοντας τα 45άρια του 65 και συνθέτοντας και νέα κομμάτια κυκλοφορεί το πρώτο LP με τίτλο το όνομά τους. Tους στίχους μοιράζονται ο Saxon κυρίως με τον Hooper και τα background φωνητικά όλοι τους.
The Seeds (1966)
Την A' πλευρά ανοίγει το ‘’Can’t seem to make yοu Mine" και καταλαβαίνεις τι θα επακολουθήσει. Περνώντας δια μέσου του ‘’Lose my mind’’ που μπλουζίζει και ξεχωρίζει η φυσαρμόνικα του Hooper, των κλασσικών garage κομματιών ‘’No escape’’, ‘’Evil Hoodoo’’, φτάνουμε στο απόλυτο Seed κομμάτι που κλείνει την A' πλευρά. ‘’Pushing to hard’’. Ωμή garage αισθητική, σόλο από όλα τα όργανα, το τραγούδι που ξεδιπλώνει ο Saxon το ταλέντο της χροιάς της φωνής του.
Pushing to hard (1966)
Η B' πλευρά ξεκινάει με το ναζιάρικο ‘’Try to understand’’, αρχίζει να κινείται σε ψυχεδελικά μονοπάτια με το ‘’Nobody spoil my fun’’ και δια μέσου του με στοιχεία R&B ‘’It's a Hard Life’’ και 2 κλασσικών garage κομματιών, κλείνει με το αγαπησιάρικο ‘’Fallin' in Love’’.
Fallin' in Love (1966)
Όσο ζεις μαθαίνεις και εξελίσσεσαι, οπότε τον Οκτώβριο του ιδίου έτους έχουμε το 2ο LP με τίτλο A Web of Sound.
A Web of Sound (1966)
Οι Seeds πιασμένοι πλέον στον ιστό του garage, του acid rock και της ψυχεδέλειας χωρίς βέβαια να κόβουν τις μπλουζίστικες επιρροές (΄΄Pictures and designs΄΄), που οδηγούν με τον τρόπο τους και τα ουρλιαχτά του Sky στον απόλυτο ψυχεδελικό ήχο.
To ‘’Mr Farmer’’ που ανοίγει τον δίσκο αποτελεί κάτι σαν βιογραφία για τους ‘’Σπόρους’’ και ίσως για αυτό έγινε επιτυχία.
Εκείνο όμως που σε ανεβάζει και σε προδιαθέτει τι θα επακολουθήσει είναι το μεστό ‘’Tripmaker’’. Ακούγοντας το ανεβαίνεις και είσαι έτοιμος να δεχτείς και να μετουσιωθείς με το 14άλεπτο ‘’Up in Her Room’’ που έχει αρκετές ομοιότητες με το μετέπειτα ‘’Sister Ray’’ των Velvet και επηρέασε μουσικούς όπως ο Alice Cooper και ο Iggy Pop.
Tripmaker (1966)
Up in Her Room (1966)
Και φτάνουμε στο απόλυτο ψυχεδελικό LP του group αλλά και της ψυχεδέλειας γενικά, το Future του 1967.
Future (1967)
Το εξώφυλλο φιλοτεχνημένο από τον Saxon, έξτρα πιάνο και σιτάρ από τον Hooper, άρπα και σκόρπια φωνητικά από την χαρισματική Catharine Gotthoffer και μπάσο κανονικό από τον Sharpe. Στο ‘’Introduction’’ συστήνεται στιχουργικά και μουσικά για το που θα κινηθεί το group και τι να περιμένει ο ακροατής.
Introduction (1967)
Με το ‘’Painted Doll’’ σε βάζει σε σκέψεις και σε κρυφά μονοπάτια
Painted Doll (1967)
και με το ‘’Six Dreams’’ σε αφήνει να ονειρευτείς με όλα τα επακόλουθα που μπορούν να σε οδηγήσουν η μουσική της άρπας, του σιτάρ, του γκονγκ, παράλληλα με τις βροντές και τα ουρλιαχτά της νύχτας.
Six Dreams (1967)
Τον ίδιο χρόνο μιας και η αγάπη στο blues παραμένει βαθιά μέσα τους, βγάζουν το A Full Spoon of Seedy Blues υπογράφοντας ως Sky Saxon Blues Band. Στο LP υπάρχει μνεία για τις ικανότητες του group από τον Muddy Waters που τους παρομοιάζει χωρίς βέβαια να έχουν την εμπορικότητά τους, με τους Rolling Stones.
A Full Spoon of Seedy Blues (1967)
Τα εξώφυλλο είναι ψυχεδελικό, το παίξιμο και η φωνή είναι Seeds και ο ρυθμός είναι Southιάρικος. Οι διασκευές 2 από Luther Johnson είναι όμορφες και γκαζιάρικες, το τραγούδι που έγραψε ο Muddy Waters για τους Seeds είναι Μad(y), η φυσαρμόνικα εκπληκτική, η αλλαγή σε κάποια μέρη των τραγουδιών σε τρομάζει για το που μπορεί να φτάσει το group και τα δικά τους blues ποίημα.
Plain Spoken (1967)
Moth and the Flame (1967)
Κάπου εδώ και ενώ το ταραγμένο 68 έφτανε στα μέσα του, ήρθε και το πρώτο live αποτυπωμένο σε βινύλιο που αποτέλεσε και το 5ο LP των Seeds. Raw and alive που ουσιαστικά τελείωσε στο studio, αν και περιέχει όλα τα στοιχεία και το κλίμα των live του group.
Raw and Alive (1968)
Αξίζει να ακουστεί το ‘’Satisfy You’’ του Savage, το εκθαμβωτικό ‘’Gypsy Plays His Drums’’ με το υπέροχο όργανο του Hooper να γδύνει κρυφά το κομμάτι, πραγματικός ψυχεδελικός ύμνος και φυσικά η σφραγίδα του group (‘’Pushing Too Hard’’) που κλείνει το LP.
Satisfy You (1968)
Gypsy Plays His Drums (1968)
Aυτά ουσιαστικά είναι τα LP που κυκλοφόρησε στην βασική περίοδο της δημιουργίας του το group. Η συλλογή του 1977 Fallin’ off the edge αποτελεί το κλείσιμο μιας περιόδου, μιας και οι Seeds ουσιαστικά ποτέ δεν διαλύθηκαν, αλλά αποδείχτηκε ότι είχαν ταβάνι το οποίο έφτασαν σχετικά νωρίς. Περιέχει ακυκλοφόρητα κομμάτια της πρώτης περιόδου, διασκευές δικών τους κομματιών κλπ και βγήκε από τους ίδιους για να συμπληρώσει τη δισκογραφία τους.
Fallin' off the Edge (1977)
Για μένα που είμαι fun του R&R , το ‘’Daisy Mae’’ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα κλασσικά rock n roll του 50, το πιανάκι του Jerry και την κιθάρα του Chuck. Πιο τραχύ βέβαια αλλά μην ξεχνάμε ότι παίζεται από garage μπάντα.
Daisy Mae
Το κλασσικό Seed παίξιμο συναντάμε στο τραγούδι του ΄67 που ανοίγει το LP με τα ψυχεδελικά riffαρίσματα του οργάνου και της κιθάρας.
The Wind Blows Your Hair
Στην επίσημη δισκογραφία του group, υπάρχουν επίσης, τα ψυχεδελικά Red planet του 2004 και το Back to the garden του 2008, με τον Saxon το μόνο μέλος από τους αυθεντικούς Seeds.
Ο οποίος πλέον, λόγω των ψυχεδελικών του αναζητήσεων λεγόταν Sky Sunlight Saxon.
Είχα την τύχη να τον προλάβω ζωντανό, το 2005 στο Gagarin. Παρότι τα χρόνια είχαν περάσει, έλειπαν οι αρχικοί Seeds με εξαίρεση τον κουρασμένο Savage, ήταν αισθητή η απουσία του Hooper, το χάρισμα που τον διέκρινε τόσα χρόνια ξεχώριζε και η συναυλία ήταν εκπληκτική.
Έφυγε από τη ζωή το 2009 στο Austin από καρδιά και νεφρική ανεπάρκεια.
Οι Seeds θεωρώ ότι αποτέλεσαν τους πρωτεργάτες της garage rock και μετέπειτα punk σκηνής και από τους βασικούς πρωταγωνιστές της ψυχεδέλειας και του acid rock.
Αξίζει τον κόπο μια περιήγηση στις δημιουργίες τους.
