Αγαπητέ Γιάννη, αυτή την εβδομάδα σε άκουσα από τα FM στην Αθήνα, μια στιγμή μάλιστα πέρασα με το αυτοκίνητο μπροστά από το Όγδοο όπου φοίτησες κι εσύ κι εγώ και έτρεχε η εκπομπή σου όπως τότε το 1975/1977.
Χθες κόλλησα σε μια φράση που είπες "πουλάνε αέρα" αναφερόμενος στο φαινόμενο του Streaming". Λοιπόν εγώ αυτόν τον μήνα αγόρασα το τρίτο πικάπ της ζωής μου. Το πρώτο το πήρα στα 14/15 μου, το δεύτερο στα 30 και το τρίτο και πιο καλό τώρα στα 57μου. Και δίσκους βάζω και CD και TIDAL ακούω (έχω και κάτι κασέτες Disco από 9 Μούσες και San Lorenzo).
Εγώ θέλω να πιστεύω ότι ο κόσμος την ποιότητα πάντα θα την αγοράζει. Απλώς αλλάζει ο τρόπος που καταναλώνουμε αγαθά. Οι νεαροί δεν θέλουν πια αυτοκίνητα ή μοτοσικλέτες, θέλουν μεταφορά, επικοινωνία και εμπειρίες.
Δεν θέλουν να ταυτιστούν με ένα καλλιτέχνη όπως εμείς που αγοράζαμε τους Zeppelin και μαζί με τον δίσκο το ένθετο και το πόστερ του συγκροτήματος, θέλουν μουσική για χαλάρωση, συγκέντρωση ή διασκέδαση.
Η βιομηχανία με τη σειρά της θα ψάξει τρόπους να μπορέσει να χρηματοδοτήσει τον μηχανισμό και να αποκομίσει κέρδη. Σίγουρα ένα πράγμα θα μείνει: η μουσική αρμονία, οι νότες, οι ήχοι και ανθρώπινη ανάγκη να εκφραζόμαστε μέσω της μουσικής.
Με αυτό θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για σχεδόν 50 χρόνια παρέας και να ευχηθώ σε εσένα, τον Κώστα, την Λουίζα και τον Δημήτρη Καλές Γιορτές και υγεία για την καινούργια χρονιά.
Με εκτίμηση κι αγάπη,
Θόδωρος
