Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη
Poni Hoax – LP: Tropical Suite
https://www.dailymotion.com/video/x5ym61p
Το πόσο πολύ έχουν επηρεάσει οι Air με το σχεδόν 20 χρονών ντεμπούτο τους άλμπουμ Moon Safari, την ηλεκτρονική μουσική της νέας χιλιετίας φαίνεται όλο και περισσότερο καθώς περνούν τα χρόνια. Τελικά όσο και αν βιαστικά καταναλώνεται η μουσική ο απόηχος των σημαντικών κυκλοφοριών θέλει το χρόνο του για να εκτιμηθεί στο πραγματικό του μέγεθος. Το φάντασμα του γαλλικού ντουέτου πλανιέται πάνω από την τέταρτη κυκλοφορία των Poni Hoax. Εννιά χρόνια μετά τον ομώνυμο ντεμπούτο τους και τέσσερα μετά το State of War, οι παριζιάνοι επιστρέφουν. Με τις ροκ επιρροές τους να φαίνονται αχνά πλέον στις συνθέσεις, ο ήχος είναι κυρίως ηλεκτρονικώς με φανκ περάσματα. Η φωνή του Nicolas Ker συνεχίζει να ξυπνάει αναμνήσεις των Joy Division, ενώ και οι Kraftwerk έρχονται και φεύγουν. Τα αιθέρια γυναικεία δεύτερα φωνητικά και τα προσεκτικά επιλεγμένα layer των συνθεσάιζερ συμπληρώνουν το σκηνικό.
Ακούστε τα: Belladona, Everything is Real, The Gun, Tropical Suite (Sao Paolo – Pattaya – Tropical Suiet) & το The Wild
Stone Foundation – LP: Street Rituals
To 2017 βρίσκει την κολεκτίβα των βρετανών να συνεργάζεται αυτή τη φορά με τον Paul Weller για το 4ο δίσκο της. O Mod αρχιερέας, οπαδός και αυτός του συγκροτήματος, το οποίο κινείται γύρω από τις μουσικές αναζητήσεις του πυρήνα του, Neil Sheasby και Neil Jones εδώ και είκοσι χρόνια, επιμελείται της παραγωγής, συμμετέχει στη σύνθεση τριών τραγουδιών, παίζει κιθάρα και πιάνο μαζί τους και συμμετέχει στα φωνητικά σε εννιά από τα δέκα τραγούδια. Αφήστε τις θετικές σόουλ, φανκ, τζάζ και μπλουζ δονήσεις του δίσκου, που λες και βγήκαν από τα τζαμαρίσματα του πρώτου προσωπικού ομότιτλου δίσκου του Weller, να σας συνεπάρουν, σε έναν άλμπουμ που με παλιά «εργαλεία» ακούγεται ολόφρεσκος.
Ακούστε τα: The Limit Of Man, The Colour of…, Simplify The Situation, Season of Change (feat. Bettye LaVette).
Dissident – EP : Family Affair
Από τον τίτλο ευθύς εξαρχής φαίνεται που θα κινηθεί η μουσική που θα ακολουθήσει. Πρώτη δισκογραφική απόπειρα των Pierre Tardiveau, Pierre-Yves Beauvallet, Paul Ona και Sébastien Polisset. Γαλλία και πάλι λοιπόν, επαληθεύοντας ότι η μαύρη κουλτούρα έχει μπει στον DNA και της επόμενης γενιάς της χώρας. Τρελοί ρυθμοί, ενέργεια και disco funk feeling, στα 4 τραγούδια της γνωριμίας μας με το συγκρότημα. Στα μπαρ που δεν δουλεύουν με Top 40 playlist ή βαριεστημένους djs θα έκανε θραύση το Space Knight, ενώ το Brothers είναι ένα από τα λίγο πιο ψαγμένα τραγούδια του καλοκαιριού που πλησιάζει και ας έχει κυκλοφορήσει στην αρχή της χρονιάς.
Residente – LP: Residente
Αν μου έλεγαν πριν από 20 χρόνια ότι ο Goran Brecovic θα συμμετείχε σε έναν «ραπ» δίσκο, θα του απαντούσα ότι είναι το πιο δημιουργικό hangover που έχω συναντήσει… Εν έτη 2017 με τους καταλόγους επιτυχιών να έχουν υποκύψει κατά ένα μεγάλο μέρος τους στη μαύρη μουσική είναι άξιο απορροίας για εμάς τους φαν του είδους πως δε βρισκόμαστε σε ένα διονυσιακό ντελίριο ωκεανών μουσικής ευτυχίας. Ο λόγος είναι ότι παρόλη την υποχώρηση της σύγχρονης παραγωγής αξιόλογων ροκ δίσκων και την μαύρη μουσική κυριαρχία, ο νέος τρόπος που εμπνέονται, ηχογραφούνται και προωθούνται οι «μαύροι» δίσκοι έχει ως αποτέλεσμα να φτιάχνονται αναλογικά περισσότερα από ποτέ ευτελή προϊόντα. Έτσι είναι ιδιαίτερα δύσκολο να βρεις και να ακούσεις κάτι που αξίζει…
Πίσω όμως στον Bregovic… Εν έτη λοιπόν 2017 η φαντασία έγινε πραγματικότητα και όχι σε ένα δίσκο οποιουδήποτε καλλιτέχνη αλλά στο πιο πολυβραβευμένο καλλιτέχνη των Latin Grammy βραβείων από το 2000 και μετά που υπάρχει ο θεσμός. Ούτε ένα, ούτε δύο αλλά 22 γραμμόφωνα έχει κερδίσει με το οικογενειακό συγκρότημα του, τους Calle 13, από το 2005 που πρωτοεμφανίστηκε και σε αυτά προσθέστε άλλα 3 βραβεία Grammy. Ο λόγος για τον Residente, René Pérez Joglar.
Για τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με αφορμή ένα dna τεστ, γύρισε τον κόσμο, μαζεύοντας ήχους από τη Κίνα, τη Γαλλία, την Αρμενία, τη δυτική Αφρική (Μπουρκίνα Φάσο, Νιγηρία), τη Σιβηρία, τον Καύκασο (Τσετσενία, Γεωργία, Αζαρμπαιντζαν) και το Πουέρτο Ρίκο. Το ουμανιστικό θεματικό άλμπουμ που προέκυψε, και με άλλους συνοδοιπόρους εκτός από τον αγαπημένο Σέρβο συνθέτη, συνοδεύεται και από ένα ομότιτλο ντοκιμαντέρ που καταγράφει το ταξίδι του.
Ακούστε τα: Dagombas en Tamale , El Futuro Es Nuestro (The Future Is Ours με τον Goran Bregović και την μπάντα του), Una Leyenda China (A Chinese Legend), Hijos del Cañavera, Guerra" (War).
Ας μου επιτραπεί η επιλογή δύο δειγμάτων από τη δουλειά του…
