Τραγούδια κλασικά, διαχρονικά, αισιόδοξα ή μελαγχολικά, μελωδικά ή ρυθμικά. Η ιστορία της ιταλικής μουσικής είναι αδύνατο να συμπεριληφθεί σ΄ ένα αφιέρωμα, «στάσεις» θα κάνουμε σε κάθε δεκαετία για να θυμηθούμε μερικές από τις πιο ξεχωριστές στιγμές της. Θα συναντήσουμε το Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο αρκετές φορές, είναι σημείο αναφοράς στα μουσικά δρώμενα της γειτονικής χώρας, ένας ιστορικός εν ενεργεία μουσικός θεσμός όχι μόνο στην Ιταλία, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Θα ταξιδέψουμε μέσα από 20+1 αξέχαστες επιτυχίες, ρετρό και πιο σύγχρονες, από τη δεκαετία του ’30 ως αυτή που διανύουμε. Θα σταθούμε περισσότερο στη δεκαετία του ’60, καθώς αυτή θεωρούμε ως την πιο χρυσή εποχή του ιταλικού τραγουδιού. «Φερθείτε» τους όπως τους αξίζει, κλείστε τα μάτια, μάλλον μην το κάνετε γιατί δε θα μπορείτε να διαβάσετε, χαμηλώστε τα φώτα καλύτερα, βάλτε ένα ποτό και… αφεθείτε στη μαγεία τους.
Carlo Buti – Chitarra romana (1935)
Τον έχουν αποκαλέσει «Η χρυσή φωνή της Ιταλίας» και «Ο Frank Sinatra της Ιταλίας», γεννημένος στη Φλωρεντία. Με 1.574 ηχογραφημένα τραγούδια ήταν η περισσότερο δισκογραφημένη φωνή της χώρας του, μέχρι το 1956 που θα αποσυρθεί. Έχει πρωταγωνιστήσει σε εγχώριες και διεθνείς ταινίες, όπως στην βιογραφική “Racing bull” του Martin Scorsese με τον Robert De Niro και τον Joe Peshi, το 1980. Σε ρυθμό τάνγκο το “Chitarra romana” του 1935.
Alberto Rabagliati – Voglio bene soltanto a te (1946)
Το 1946 για την Ευρώπη είναι η χρονιά που κυκλοφορεί το γαλλικό “La mer”, ξεχώρισε και ως “Beyond the sea”, ενώ για την Αμερική η χρονιά που ο Frank Sinatra παρουσιάζει το ντεμπούτο του άλμπουμ. Ο Μιλανέζος τραγουδιστής και ηθοποιός Alberto Rabagliati, δισκογραφημένος από τη δεκαετία του ’30, είναι ο πρώτος τραγουδιστής που γνώρισε τεράστια επιτυχία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το “Voglio bene soltanto a te” γράφτηκε για την ιταλική μουσική κωμωδία με τον ίδιο τίτλο.
Marino Marini – La piu bella del mondo (1956)
Από τα πιο ρομαντικά τραγούδια όχι μόνο της δεκαετίας του ΄50, αλλά γενικότερα του ιταλικού πενταγράμμου. Δημιουργία του ίδιου το 1956, μας μεταφέρει μαγικά με το κουαρτέτο του τόσο στη χώρα του, όσο και στην εποχή εκείνη. Δύο χρόνια αργότερα συνεργάστηκε με τον Μίκη Θεοδωράκη ερμηνεύοντας το “The Honeymoon song” για την ομότιτλη ταινία, που θα αγαπηθεί και στα ελληνικά το 1960 με τίτλο “Αν θυμηθείς το όνειρο μου” από τη Γιοβάννα, σε στίχους το Νίκου Γκάτσου.
Στο νοσταλγικό “La piu bella del mondo” το σόλο της φυσαρμόνικας δεν γίνεται να μείνει ασχολίαστο, όταν «μίλησε» σώπασε ακόμα και ο Marini.
Tony Dallara – Come prima (1957)
Η κλασική ιταλική μελωδία έγινε γνωστή από τον Μιλανέζο τραγουδιστή, ηθοποιό και τηλεοπτικό παρουσιαστή Tony Dallara, που το ερμήνευσε πρώτος το 1957. Παρόλο που απορρίφθηκε με αυτό στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, όταν κυκλοφόρησε γνώρισε αμέσως επιτυχία πουλώντας 300.000 αντίτυπα και έγινε το πιο εμπορικό 45άρι όλων των εποχών στην Ιταλία, ενώ Νο.02 στην Αγγλία.
Η Dalida έβαλε τη δική της στάμπα τραγουδώντας το αρχικά στα γαλλικά με τίτλο “Τu le donnes” το 1958, κράτησε μερικούς στίχους στα ιταλικά, ενώ την επόμενη χρονιά στα αγγλικά με τίτλο “For the first time”, επίσης με λίγους ιταλικούς στίχους. Οι Platters το μετέφεραν πρώτοι στα αγγλικά, το ερμήνευσαν τέσσερις μήνες μετά τον Tony Dallara, τον Απρίλιο του ‘58. Το ότι διασκευάστηκε επίσης στα γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, ολλανδικά, σουηδικά, νορβηγικά, φινλανδικά, τσέχικα, δανέζικα και ιαπωνικά, λέει πολλά.
Adriano Celentano – 24.000 baci (1961)
Χρονιά των αστεριών στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο το 1961, καταξιωμένων και εκκολαπτόμενων. Milva, Mina, Jimmy Fontana, Toni Rennis, Gino Paoli, Tony Dallara, Adriano Celentano, ρίχτηκαν στη «μάχη» αλλά κέρδισε άλλος. Ο Μιλανέζος Celentano την προηγούμενη χρονιά είχε κυκλοφορήσει το πρώτο του άλμπουμ και θα εξελιχθεί στον πιο εμπορικό καλλιτέχνη στην ιστορία της Ιταλίας. Θαυμαστής του Elvis Presley και του Jerry Lewis, συνδημιουργός του “24.000 baci”, παρουσίασε το πρώτο ροκ εντ ρολ που ακούστηκε ποτέ στον εν λόγω διαγωνισμό. Στην διπλή του εμφάνιση το ερμήνευσε με τον Little Tony, χάνοντας την πρωτιά από τον Luciano Tajoli και την Betty Curtis στο “Al di la”. Το τραγούδι γνώρισε επιτυχία στην Ελλάδα και από τον Χρήστο Δάντη το 1999, το ερμήνευσε επίσης στα ιταλικά, ενώ έχει διασκευαστεί στα ισπανικά, γαλλικά, γερμανικά, ουγγρικά, φινλανδικά, δανέζικα και ιαπωνικά.
Tony Renis – Quando quando quando (1962)
Πολυδιασκευασμένο κλασικό τραγούδι, ο Alberto Testa έγραψε τους στίχους και ο Toni Renis τη μουσική το 1962. Μόνο την ίδια χρονιά διασκευάστηκε από 16 καλλιτέχνες στα ιταλικά, καθώς και σε 8 ακόμη γλώσσες, μεταξύ αυτών η αγγλική από τον Pat Boone. Ο Μιλανέζος τραγουδιστής, συνθέτης, ηθοποιός και μετέπειτα παραγωγός δίσκων, με την εκπληκτική αυτή μπόσα νόβα συμμετείχε στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο παίρνοντας την τέταρτη θέση, ντουέτο το τραγούδησε με τον Emilio Pericoli. Η διαχρονικότητά του το οδήγησε είτε να διασκευάζεται είτε να γίνεται ρεμιξ 60 χρόνια αργότερα, με πιο πρόσφατη το 2022.
Sergio Endrigo – Io che amo solo te (1962)
Στη χώρα μας o Sergio Endrigo αγαπήθηκε διπλά με το “Teresa” το 1965, αφού εκτός από τη μητρική του γλώσσα το ερμήνευσε και με ελληνοιταλικούς στίχους με άπταιστη προφορά, μόνο οι λέξεις που έχουν το γράμμα «Χ» προδίδουν ότι δεν είναι Έλληνας, οι Ιταλοί δυσκολεύονται να το προφέρουν. Αξέχαστο είναι και το “Canzone per te” με το οποίο κέρδισε στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο το 1968, ντουέτο το τραγούδησε με τον Roberto Carlos που μελλοντικά θα αποδειχτεί από τις σημαντικότερους Λατινοαμερικανούς ποπ καλλιτέχνες όλων των εποχών. Πριν τις δύο παραπάνω χρονιές, το 1962, γράφει και τραγουδά το “Io che amo solo”. Μάταια προσπάθησαν να του «κλέψουν» τη δόξα οι φτασμένοι Gianni Morandi και Gino Paoli που το διασκεύασαν, το 1971 και το 2007 αντίστοιχα. Οι Ιταλοί στα σοκάκια τους ερωτεύτηκαν παράφορα με τη δική του εκτέλεση, όπως και εμείς στα δικά μας.
Nico Fidenco – A casa d' Irene (1965)
Γεννημένος στη Ρώμη, αυτοδίδακτος στη μουσική, ο Nico Fidenco έγινε συνθέτης και μετέπειτα τραγουδιστής. Η μεγάλη του αγάπη για τον κινηματογράφο τον οδήγησε να γράψει τραγούδια για σάουντρακ εγχώριων και διεθνών ταινιών. Έγινε γνωστός από την ερμηνεία του στο “What a sky” το 1960, γραμμένο για το ιταλογαλλικό δραματικό φιλμ “I delfini” με τη Claudia Cardinale. Στο 45αρι συμπεριλήφθηκε και η ιταλική εκδοχή με τίτλο ”Su nel cielo”. Με το “Legata a un granello di sabbia” έγινε ο πρώτος Ιταλός καλλιτέχνης που πούλησε 1 εκατ. αντίτυπα, παρέμεινε στο Νο.01 για 14 εβδομάδες το 1961 και θεωρείται το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα καλοκαιρινής επιτυχίας στην ιστορία της ιταλικής μουσικής. Στην Ελλάδα τον θυμόμαστε από το αξεπέραστο “A casa d’Irene” του 1965, των ανάμικτων συναισθημάτων σύμφωνα με τους στίχους.
Ornella Vanoni – Io ti daro di piu (1966)
Σπουδαία τραγουδίστρια, ηθοποιός του θεάτρου και της μεγάλης οθόνης. Με σταθερή πορεία από τη δεκαετία του ’60 ως σήμερα, πιο πρόσφατο στούντιο άλμπουμ το 2021, οι πωλήσεις των δίσκων της ξεπερνούν τα 65 εκατ. αντίτυπα. Έχει συμμετάσχει 8 φορές στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, με μεγαλύτερη διάκριση τη δεύτερη θέση το 1968. Δύο χρόνια πριν, ο Memo Remigi συνέθεσε το “Io ti daro di piu“ και το τραγούδησε, όπως και o ήδη αναγνωρισμένος Αμερικανός Bobby Vinton που το παρουσίασε επίσης στα ιταλικά, αφού όμως πρώτη από όλους η Ornella Vanoni το ερμηνεύσει στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο παίρνοντας την έκτη θέση. Η Μιλανέζα τραγουδίστρια ήταν στην πρώτη δεκαετία της καριέρας της. Αθεράπευτα ρομαντικό, μέρος των στίχων: «Οι λέξεις είναι λέξεις, μπορεί να μη με πιστέψεις καν, αλλά δεν πειράζει».
Milva – Ho capito che ti amo (1967)
Από τις σημαντικότερες μορφές της ιταλικού ρεπερτορίου, ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. «Η κοκκινομάλλα» όπως την αποκαλούν στη χώρα της, ο ιταλικός τύπος την χαρακτήρισε «Ο πάνθηρας του Γκόρο». Κέρδισε την πρώτη θέση μεταξύ 7.600 υποψηφίων στον διαγωνισμό ταλέντων της RAI, ενώ το 1961 σε ηλικία 22 ετών συμμετέχει για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο παίρνοντας την τρίτη θέση, έχει το ρεκόρ συμμετοχών με 15 παρουσίες. Το 1962 έγινε η πρώτη Ιταλίδα που τόλμησε να ερμηνεύσει στο Ολιμπιά του Παρισιού τραγούδια της Edith Piaf, χρονιά που η εμβληματική Γαλλίδα ηχογραφούσε για τελευταία φορά στη ζωή της. Έχει επίσης εμφανιστεί στη Σκάλα του Μιλάνου, στη γερμανική όπερα στο Βερολίνο και στο Royal Albert Hall στο Λονδίνο, ενώ συνεργάστηκε με τους Ennio Morricone, Francis Lai, Franco Battiato, Astor Piazolla και τους «δικούς» μας Μίκη Θεοδωράκη, Βαγγέλη Παπαθανασίου, Θάνο Μικρούτσικο. Τραγουδώντας σε πέντε γλώσσες, ιταλικά, αγγλικά, ισπανικά, γαλλικά και γερμανικά, διαθέτει 173 άλμπουμ στο ενεργητικό της.
Στην Ελλάδα τη θυμόμαστε κυρίως από το “Uomini addosso” το 1993. 25 χρόνια πριν, το 1967, άφησε τη στόφα της στο “Ho capito che ti amo”, τρία χρόνια μετά την πρωτότυπη εκτέλεση του Luigi Tenco.
Peppino Gagliardi – Settembre (1973)
Ο Σεπτέμβρης είναι κατεξοχήν μελαγχολικός μήνας. Τελειώνει το καλοκαίρι, αρχίζουν τα σχολεία, η δουλειά, επιστροφή στην κανονικότητα. Στον Peppino Gagliardi o πρώτος μήνας του φθινοπώρου ξεκίνησε με ονειρικό τρόπο, ο Ναπολιτάνος ερωτεύθηκε. Εκτός από το “Settembre” του 1973 αξίζει να αναζητήσετε κι άλλα τραγούδια του, όπως το “Cue vuole questa musica stasera” του 1967, το “Sempre… sempre…” του 1971 και το “Un amore grande” του 1973. Συμμετείχε τρεις χρονιές στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, τις δύο πρώτες έφτασε μέχρι τη δεύτερη θέση, το ‘72 και το ‘73.
Raffaella Carra – A far l’amore comincia tu (1976)
Γυναίκα μύθος της γειτονικής χώρας, τραγουδίστρια, χορεύτρια, ηθοποιός, τηλεπαρουσιάστρια, μοντέλο και όχι μόνο, έκανε τη Μπολόνια να καμαρώνει για την καταγωγή της. Η πρώτη της επαφή με την 7η τέχνη έγινε σε ηλικία 9 ετών, στην ιταλική ταινία “Tormento del passato” του 1952, ενώ στα 22 παίζει με τον Frank Sinatra και τον Trevon Howard στην υποψήφια για Όσκαρ ταινία “Von Ryan's Express”, το 1965. Εκτός από τη λαμπερή πορεία στην ιταλική τηλεόραση από τη δεκαετία του ’60, με το ψυχαγωγικό σόου "Io Agata e tu", την επόμενη αποκτά τη δική της εκπομπή και στην ισπανική.
Οι πωλήσεις των δίσκων ξεπερνούν τα 60 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως, 25 από αυτούς κυκλοφόρησαν σε 37 χώρες. Μια από τις διαχρονικότερες ιταλικές χορευτικές επιτυχίες όλων των εποχών της ανήκει. Τραγουδά το “A far l’amore comincia tu” το 1976, την ίδια χρονιά στα γαλλικά, το 1977 στα γερμανικά, ενώ το 1978 στα αγγλικά το “Do it, do it again” φτάνει στο Νο.02 της Αγγλίας, η μοναδική φορά που η Carra εμφανίστηκε στα βρετανικά τσαρτ. Επιτυχία στην Ελλάδα έγινε και από τη διασκευή της Μπέσσυ Αργυράκη με τίτλο “Σκόρπια φιλιά”, το 1977.
Οι παλαιότεροι όταν το χορεύουν όχι απλά τραγουδούν τους στίχους «Scoppia, scoppia mi sco», αμέσως μετά κάνουν και τις κινήσεις του κεφαλιού και των χεριών της!
Umberto Tozzi – Ti amo (1977)
Και ιταλικά να μη ξέρετε, ένα ciao κι ένα ti amo… το ‘χετε! Γλυκιά μελωδία που συνέθεσε και ερμήνεσε ο Omberto Tozzi το 1977, γεννημένος στο Τορίνο, κατακτώντας την κορυφή της Ιταλίας, Γαλλίας, Ελβετίας και Σουηδίας. Έγινε πλατινένιο στην Ιταλία ξεπερνώντας το 1 εκατ. αντίτυπα, επίσης στη Γαλλία και στο Βέλγιο, ενώ χρυσό στην Αυστραλία και στην Ελλάδα. Το τραγούδησε επίσης στα αγγλικά και στα ισπανικά, η τελευταία εκτέλεση γνώρισε επιτυχία στην Ισπανία και στις Λατινικές χώρες.
Το διασκεύασε η Dalida στα γαλλικά το 1977, γνώρισε επιτυχία από την Αμερικανίδα Laura Braginan το 1984 στα αγγλικά, Νο.02 στην Αυστραλία και Νο.05 στον Καναδά, ο Tozzi το επανεκτέλεσε ντουέτο με τη Γαλλίδα Lena Ka το 2002, με γαλλικούς και ιταλικούς στίχους, Νο.02 στο Βέλγιο, Νο.03 στη Γαλλία και No.10 στην Ελβετία, ενώ ο Ισπανός Sergio Lama το 2011 το έφτασε στο No.10 της χώρας του. Το 2017 ο Umberto Tozzi για να γιορτάσει τα 40 χρόνια του “Ti amo” το επανεκτέλεσε με την Anastacia, εκείνη τραγούδησε στα αγγλικά ενώ εκείνος στη μητρική του γλώσσα.
Ricchi e Poveri – Sara perche ti amo (1981)
Το δεύτερο πιο εμπορικό συγκρότημα όλων των εποχών στην Ιταλία, μετά τους Pooh, με επιτυχίες κυρίως τη δεκαετία του ’70 και του ’80, πιο χαρακτηριστική το διαχρονικό “Sara perche ti amo”. Ήταν το πρώτο σινγκλ που ξεχώρισε από τον ένατο δίσκο τους “E penso a te” το 1981, το τραγούδησαν και στα ισπανικά. Έγινε χρυσό στην Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία και στο Βέλγιο, ξεπέρασε το 1,8 εκατ. αντίτυπα και προφανώς... χορεύτηκε πολύ.
Lucio Dalla – Caruso (1986)
Όταν οι στίχοι, η μελωδία και η εκτέλεση ανήκουν στο ίδιο πρόσωπο, «μετρά» διαφορετικά ο καλλιτέχνης. Ένα τέτοιο πολύπλευρο ταλέντο είναι ο Μπολονέζος συνθέτης, μουσικός και τραγουδιστής Lucio Dalla. Το 1986 έγραψε και παρουσίασε το “Caruso”, κατάθεση ψυχής η ερμηνεία του χρωματίζοντας κάθε λέξη. Το αφιέρωσε στον εμβληματικό Ιταλό τενόρο Enrico Caruso και το συμπεριέλαβε στο άλμπουμ “DallAmeriCaruso” την ίδια χρονιά.
H Μαρία Φαραντούρη το τραγούδησε στα ιταλικά, ντουέτο με τον Διονύση Σαββόπουλο, το 1990. Ένα χρόνο αργότερα τα ακούσαμε στα ελληνικά από τον Γιάννη Πουλόπουλο με τίτλο “Αθώος κι ένοχος”, σε στίχους της Εύης Δρούτσα, αλλά και από τον Κώστα Χατζή με τίτλο “Πόσο σε θέλω απόψε” το 1993, σε στίχους της Νίνας Ναχμία. Μπορεί στα ιταλικά να έγινε παγκοσμίως γνωστό από τον τεράστιο Luciano Pavarotti το 1988, στα αυλάκια όμως του δίσκου της καρδιάς μας θα είναι για πάντα χαραγμένη η πρωτότυπη εκτέλεση.
Eros Ramazzotti – Un’altra te (1993)
O πιο επιτυχημένος Ιταλός τραγουδιστής των τελευταίων 40 ετών στον Λατινικό κόσμο γεννήθηκε στη Ρώμη. Με περισσότερα από 60 εκατ. φυσικές και ψηφιακές πωλήσεις, νικητής στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο το 1984 στην κατηγορία «Νέος καλλιτέχνης». Παρόλο που το “Un’altra te” δεν γνώρισε εμπορική επιτυχία, είναι από τα πιο χαρακτηριστικά του παγκοσμίως, μαζί με το “Cose de la vita”. Συμπεριλαμβάνονται και τα δύο στο πολυπλατινένιο “Tutte storie” του 1993, που έγινε το δεύτερο πιο εμπορικό στούντιο άλμπουμ της καριέρας του πουλώντας 6 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως.
Giusy Ferreri – Non ti scortar mai di me (2008)
Τον Tiziano Ferro τον ξέρουμε ως τραγουδιστή, είναι όμως και εξαίρετος μουσικός. Το 2008 έγραψε το “Non ti scortar mai di me” για τη νεοεμφανιζόμενη από το Παλέρμο Giusy Ferreri. Έγινε Νο.01 στο ιταλικό ραδιόφωνο και μια από τις σημαντικότερες επιτυχίες του καλοκαιριού. Εμπορικά παρέμεινε κορυφαίο στην Ιταλία για 12 εβδομάδες, οι 11 από αυτές συνεχόμενες, γεγονός που το καθιστά ως το τραγούδι με τις περισσότερες εβδομάδες παραμονής στο ιταλικό τσαρτ. Μαζί με το “Novembre” είναι οι μεγαλύτερες επιτυχίες της στην Ελλάδα.
Alessandra Amoroso – Mi sei venuto a cercare tu (2010)
Με αυτό η 23χρονη τότε εκκολαπτόμενη σταρ γνώρισε ραδιοφωνική επιτυχία στη χώρα μας, παρόλο δεν το προώθησε στη δική της. Δεν κυκλοφόρησε ως σινγκλ, ούτε το ερμήνευσε σε τηλεοπτικές εμφανίσεις. Δόθηκε βαρύτητα στο ντεμπούτο της άλμπουμ “Senza nuvole” όπου συμπεριλαμβάνεται, το οποίο έγινε τετραπλά πλατινένιο στην Ιταλία. Απίθανη μπαλάντα με δυναμική ερμηνεία, χαρακτηριστική η ισπανική κιθάρα στην εισαγωγή του.
Jovanotti – Baciami ancora (2010)
Ιδιαίτερα δημοφιλής στις νεανικές ηλικίες, η σύνθεση που έγραψε και ερμήνευσε αποδείχτηκε από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του. Ήταν το μουσικό θέμα της ιταλικής ταινίας με τον ίδιο τίτλο το 2010. Βρέθηκε στο Νο.01 της Ιταλίας για έξι συνολικά εβδομάδες, ξεπέρασε τα 300.000 αντίτυπα και έγινε το δεύτερο πιο εμπορικό σινγκλ της χρονιάς, έχασε την κορυφή από το “Waka waka (This time for Africa)” της Shakira. «Διπλή» ζωή και για αυτό το τραγούδι στην Ελλάδα, χάρη στη διασκευή του Πάνου Μουζουράκη με τον Κωστή Μαραβέγια με τίτλο “Φίλα με ακόμα” το 2011, έγραψαν από κοινού τους στίχους.
Mina – Povero amore (2023)
Από τις σημαντικότερες φωνές της ιταλικής μουσικής. Η Mina είναι ο πιο εμπορικός καλλιτέχνης όλων των εποχών, μαζί με τον Adriano Celentano. Κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της σινγκλ το 1959, ολοκληρωμένο άλμπουμ το 1960, με πιο πρόσφατο μόλις πέρυσι. Έχει ονομαστεί «Queen of Screamers» επειδή το κοινό δε σταματούσε να ουρλιάζει στις συναυλίες της, «Τίγρης της Κρεμόνα» για τις έντονες χειρονομίες και τα κουνήματα του κορμιού της, ενώ ο Louis Armstrong τη χαρακτήρισε ως την μεγαλύτερη λευκή τραγουδίστρια στον κόσμο. Εκτός από τη μητρική της γλώσσα έχει δισκογραφήσει τραγούδια στα αγγλικά, ισπανικά, πορτογαλικά, τούρκικα και ιαπωνικά.
Στην έβδομη πλέον δεκαετία της καριέρας της, το 2023 κυκλοφόρησε το άλμπουμ “Ti amo come un pazzo” και έγινε Νο.01 στη χώρα της, σε μορφή βινυλίου, ενώ Νο.04 ως CD. Μέσα σε αυτό, η 83χρονη περσόνα μας χαρίζει ένα εκπληκτικό μελαγχολικό τραγούδι, το οποίο συμπεριλήφθηκε και στο σάουντρακ της εξαιρετικής ταινίας “Nuovo Olimpo”, της ίδιας χρονιάς.
