Τα μελωδικά τραγούδια όπως είπαμε και στο πρώτο μέρος, είτε με μελαγχολικό είτε με αισιόδοξο στίχο, έχουν τη μερίδα του λέοντος στις προτιμήσεις από όλους τους ρυθμούς. Καλύπτουν ευρύτερη γκάμα ανθρώπων, ασχέτου ηλικίας, ακουσμάτων και άλλων παραμέτρων.
Οι 10 ερωτικές μπαλάντες που ακολουθούν εκπροσωπούν διαφορετικά είδη μουσικής, ηχοχρώματα και κουλτούρες. Θα ταξιδέψουμε σε διαφορετικές χώρες και γλώσσες μέσα από 7 δεκαετίες, ξεκινώντας από του ’60 ως αυτή που διανύουμε.
Ornella Vanoni – Io ti daro di piu (1966)
Η Ιταλίδα Ornella Vanoni, ο ομοεθνής της Memo Remigi και ο Αμερικανός Bobby Vinton δεν έχουν μοναδικό κοινό ότι κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο τη δεκαετία του ’60. Έχουν τραγουδήσει και οι τρεις εξαιρετικά το “Io ti daro di piu”, την ίδια χρονιά. Με αυτό η σπουδαία ερμηνεύτρια συμμετείχε στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο το 1966, πήρε την έκτη θέση και έγινε από τις πιο εμπορικές επιτυχίες της. Αρκετά χρόνια αργότερα είπε ότι δεν της άρεσε, αλλά το ερμήνευσε ύστερα από πίεση της δισκογραφικής της εταιρίας. Το συμπεριέλαβε στο άλμπουμ με τίτλο το μικρό της όνομα που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά, στο οποίο «αναμετρήθηκε» θαρραλέα με τη Barba Streisand διασκευάζοντας στη μητρική της γλώσσα το “People” και το ”Free again”.
Bread – Make it with you (1970)
Τρυφερή ποπ ροκ μπαλάντα του 1970, δημιουργία του τραγουδιστή και μουσικού David Gates, βασικό μέλος του αμερικανικού ροκ συγκροτήματος. Ήταν η πρώτη και μοναδική Νο.01 επιτυχία των Bread στη χώρα τους, έγινε χρυσό σινγκλ ξεπερνώντας το 1 εκατ. αντίτυπα, ενώ Νο.05 στην Αγγλία και Νο.07 στην Αυστραλία. Άρεσε τόσο πολύ στην Aretha Franklin που το τραγούδησε την αμέσως επόμενη χρονιά και το συμπεριέλαβε σε ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο της.
Snowy White – Bird of paradise (1983)
Η ροκ μουσική καμαρώνει που το έχει στη φαρέτρα της, η δε ηλεκτρονική κιθάρα κλέβει την παράσταση. Ο Βρετανός Clarence Charles “Snowy” White αφήνοντας τους Thin Lizzy το 1982, γράφει το “Bird of paradise”. Κυκλοφορεί το 1983 ως το πρώτο του προσωπικό τραγούδι, γίνεται η μεγαλύτερη επιτυχία του φτάνοντας ως το Νο.06 στην Αγγλία και ένα από αυτά που ενώ οι γενιές θα διαδέχονται η μία την άλλη, θα συνεχίσει να αναδεικνύει την αξία της μουσικής.
Jermain Jackson – Do what you do (1984)
Ένα ακόμα ταλέντο της θρυλικής οικογένειας Jackson, μετά τoν Michael και την Janet. Από τα πρώτα που ηχογράφησε στην Arista Records, αφήνοντας μετά από αρκετά χρόνια τη Motown Records. Κυκλοφόρησε το 1984 και αποδείχτηκε από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του τόσο στην Αμερική, Νο.01 για τρεις εβδομάδες στην κατηγορία “Adult contemporary” του Billboard και Νο.13 στο Hot 100, όσο και στην Αγγλία, Νο.06.
George Michael – A different corner (1986)
Μία από τις ωραιότερες μπαλάντες της καριέρας του ήρθε στο απόγειο της κοινής πορείας με τον Andrew Ridgeley, για αυτό και κυκλοφόρησε στο τρίτο και τελευταίο άλμπουμ των Wham! με τίτλο “Music from the edge of heaven”. Σύμφωνα με τον ίδιο, είναι το πιο ειλικρινές και προσωπικό τραγούδι που έχει γράψει. Βρέθηκε στην κορυφή της Αγγλίας το 1986, κερδίζοντας τριπλή πρωτιά. Είναι η πρώτη επιτυχία στη χώρα του που έγινε Νο.01 από καλλιτέχνη που έγραψε, ερμήνευσε, οργάνωσε, έκανε την παραγωγή και έπαιξε όλα τα μουσικά όργανα. Επειδή κυκλοφόρησε ως το δεύτερο σινγκλ του, είχε προηγηθεί το “Careless whisper” (Wham! Featuring George Michael), έγινε ο πρώτος σόλο τραγουδιστής στην ιστορία των βρετανικών τσαρτ που ανέβηκε στην κορυφή με τις δύο πρώτες κυκλοφορίες του. Στην Αμερική ήταν το ντεμπούτο του σινγκλ. Κι όλα αυτά από έναν 19χρονο έφηβο, που οι 14 ώρες του ήταν αρκετές ώστε να το δημιουργήσει και να το ηχογραφήσει.
Riccardo Cocciante – Se stiamo insieme (1991)
Δεν είναι τυχαίο που λένε «Ούνα φάτσα ούνα ράτσα». Πολλά τα κοινά στο βαθμό που βιώνουμε τόσο τη μουσική, όσο και τον έρωτα, με το γειτονικό λαό. Ο νικητής στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο με το τραγούδι αυτό, το 1991, έκαψε καρδιές και στο ελληνικό κοινό. Η μουσική είναι δική του σύνθεση, ενώ τους στίχους έγραψε ο Mogol. Παρέμεινε στην κορυφή της Ιταλίας για 14 εβδομάδες και έγινε πανάξια το δεύτερο πιο εμπορικό σινγκλ της χρονιάς.
Rod Stewart – Have I told you lately (Live unplugged) (1993)
Το έγραψε και να το ερμήνευσε ο τεράστιος Van Morrison το 1989, ενώ με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο ο Rod Stewart δύο χρόνια αργότερα. Η οντότητα όμως που του έδωσε ο τελευταίος όταν το επανεκτέλεσε το 1993, είναι το κάτι άλλο. Το τραγούδησε unplugged, ζωντανή εκτέλεση υπό τη συνοδεία ενός ή δύο μουσικών οργάνων, στην εκπομπή “MTV Unplugged” του διάσημου αμερικανικού μουσικού καναλιού. Στο τέλος της εμφάνισης συναισθηματικά φορτισμένος δάκρυσε, ήταν ερωτευμένος με την τότε σύζυγό του, την ηθοποιό και μοντέλο Rachel Hunter. H συγκλονιστική αυτή ερμηνεία έφτασε στο Νο.05 τόσο στην Αμερική όσο και στην Αγγλία, ενώ κέρδισε υποψηφιότητα για βραβεία Grammy ως η «Καλύτερη Ανδρική Ποπ εμφάνιση», το έχασε από τον Sting με το “If I ever lose my faith in you”.
To “Have I told you lately” τελικά κέρδισε Grammy, όταν ο Van Morrison το επανακτέλεσε με τους Chieftains το 1995, ως η «Καλύτερη Ποπ συνεργασία».
Το άλμπουμ το Rod Stewart με τίτλο “Unplugged and… seated” έγινε πολυπλατινένιο, No.02 στην Αγγλία και στην Αμερική το 1993, ξεπερνώντας τα 4 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως. Κιθάρα έπαιξε ο Rony Wood, με το μέλος των Rolling Stones είχαν συνεργαστεί στους Jeff Beck Group και στους Faces.
Lady Antebellum – Need you now (2009)
«Ύμνος» στις ΗΠΑ. Το αμερικανικό τρίο το έγραψε και το ερμήνευσε το 2009. Έγινε 11 φορές πλατινένιο στη χώρα τους ξεπερνώντας τα 6,7 εκατ. αντίτυπα. Κέρδισε και τα τέσσερα βραβεία Grammy που ήταν υποψήφιο, «Καλύτερο Κάντρι τραγούδι», «Καλύτερη Κάντρι εμφάνιση από ντουέτο ή γκρουπ», «Τραγούδι της χρονιάς» και «Ηχογράφηση της χρονιάς». Με τα δύο τελευταία έγινε το δεύτερο τραγούδι στην ιστορία της κάντρι μουσικής που τα κερδίζει την ίδια χρονιά, μετά το “Not ready to make nice” των Dixie Chicks. Δικαίως έγινε επιτυχία και στη χώρα μας.
Από το ομότιτλο πολυπλατινένιο άλμπουμ που παρέμεινε στο Νο.01 της Αμερικής για τέσσερις εβδομάδες, ενώ πούλησε 5 εκατ. παγκοσμίως.
Nancy Sinatra – Why did I choose you? (2013)
H Barbra Streisand το τραγούδησε και το δισκογράφησε πρώτη το 1965. Πριν φύγει η χρονιά η Barbara Cook θα το ερμηνεύσει στην παράσταση του Μπρόντγουεϊ “The Yearling”, οι δημιουργοί του τραγουδιού είχαν αναλάβει την επιμέλεια του μιούζικαλ. To 2013 η Nancy Sinatra το συμπεριέλαβε στο άλμπουμ “Shifting gears”, μία συλλογή με ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις της. Η εκδοχή της είναι εξίσου ονειρική με την πρωτότυπη εκτέλεση, υπερτερεί στην ενορχήστρωση, όσο για τα ερωτήματα των δύο μεγάλων κυρίων, θέτουν και άλλα στους στίχους, είναι τυχεροί όσοι βρήκαν τις απαντήσεις.
Barbara Pravi – Voila (2020)
Χάρη σε αυτό η Γαλλία και η Eurovision βρήκαν τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. H Γαλλίδα τραγουδίστρια εκπροσώπησε επάξια τη χώρα της καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση το 2021, έχασε από τους Måneskin που χάρισαν στην Ιταλία την πρωτιά με το “Zitti e buoni”. Ερμήνευσε υποδειγματικά τους μελαγχολικούς στίχους, συμμετείχε σε αυτούς, καθώς επίσης στη σύνθεση και στην παραγωγή του. Κυκλοφόρησε μόνο ψηφιακά, πριν το διαγωνισμό, τον Νοέμβριο του 2020. Έγινε χρυσό στη Γαλλία, ενώ παγκοσμίως πλατινένιο.
