Η τραγική ιστορία του Jeremy Wade Delle που ενέπνευσε το θρυλικό τραγούδι από το ντεμπούτο των Pearl Jam.
«Σε όποιον κι αν αποφασίσω πως αυτό το γράμμα απευθύνεται, μου συμβαίνουν πολλά, πάρα πολλά, περισσότερα από όσα μπορώ να αντέξω. Πονάω πάρα πολύ, και θέλω απλώς να καταλάβετε γιατί το κάνω αυτό. Δεν μισώ τον εαυτό μου, μισώ αυτό που συμβαίνει στη ζωή μου, τους γονείς μου, ένα νέο σχολείο. Νιώθω ότι δεν χωράω πουθενά. Συνειδητοποιώ ότι θα υπάρξουν φίλοι που θα προσπαθήσουν να με ρωτήσουν το γιατί. Επειδή αισθάνομαι ότι έτσι πρέπει, νιώθω ότι είναι ο μόνος τρόπος. Πολλοί από εσάς δεν θα ξέρετε καν ότι έφυγα και όσο για αυτούς που προσπάθησαν να με πληγώσουν, δεν το κάνατε. Συγγνώμη Nancy, μέχρι να πάρεις αυτό το γράμμα στα χέρια σου, θα έχω τινάξει τα μυαλά μου στον αέρα, αυτοκτονία, ευρύτερα γνωστή ως (τελευταία έξοδος). Δεν είναι δικιά σου η ευθύνη. Είναι της Michelle μαζί με περίπου 137,5 άλλα προβλήματα. Έγραψα μονάχα για να δω αν ήθελες να έρθεις στην κηδεία. Καλέστε το σπίτι μου και ζητήστε τον μπαμπά μου, 690-@@@@. Τουλάχιστον δεν χρειάστηκε να ακούσεις τον ήχο του όπλου. Με αγάπη, Jeremy Wade Delle».
Ο Jeremy Wade Delle γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1975 στην πολιτεία του Kentucky, πολιτεία πυλώνα της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής των ΗΠΑ. Οι γονείς του χώρισαν όταν ο Jeremy ήταν 5 ετών και η αδερφή του σχεδόν 9. Ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε ενώ τα παιδιά ζούσαν πλέον με τη μητέρα τους σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Dallas του Texas. Ο πατέρας του θα χωρίσει και από την μετέπειτα σύζυγο του, το 1983. Ο μικρός Jeremy θα επιδείξει ταλέντο στο σχέδιο. Σε σχολική έκθεση θα κερδίσει βραβείο για την απεικόνιση ενός ελέφαντα. Το χέρι του Jeremy "πιάνει". Η κλίση του στο να παίζει τύμπανα και ο συγχρονισμός των κινήσεων του, έρχεται ως φυσικό επακόλουθο. Το σχολείο όμως δεν αποτελεί το δυνατό του σημείο. Το 1988 θα μείνει στην ίδια τάξη και θα πρέπει να την επαναλάβει την επόμενη σχολική χρονιά.
Δύο χρόνια αργότερα θα γνωρίσει τον πρώτο μεγάλο του έρωτα. Η Nancy ήταν μια πολύ όμορφη καστανόξανθη κατσαρομάλλα, ηλικίας ενός έτους μεγαλύτερη από τον Jeremy. Το πρόβλημα της σχέσης τους ήταν πως αυτή δεν έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε πράγματα που άρχισαν να φαίνονται ελκυστικά σε αυτόν, όπως η χρήση ναρκωτικών ουσιών και η αναζήτηση των πηγών της κατάθλιψης του. Σύμφωνα με την ίδια, ο Jeremy μιλούσε συχνά για το concept της αυτοκτονίας, ενώ και οι μουσικές του αναζητήσεις ήταν συνυφασμένες με την ενασχόληση αυτή. Ο χωρισμός τους θα ήταν απλά ένας καταλύτης για όσα θα επακολουθούσαν. Ο Jeremy είχε μια ιδιαίτερα τραυματική παιδική ηλικία, ίσως και υποκείμενες παθήσεις, χαρακτηριστικά στα οποία μια ερωτική απογοήτευση μπορούσε να παίξει το ρόλο καταλύτη. Δυο μέρες μετά το χωρισμό τους ο Jeremy θα επιχειρήσει ανεπιτυχώς να αυτοκτονήσει με χάπια. Τον Ιούλιο του 1990 θα ακολουθήσουν άλλες δύο ανεπιτυχείς απόπειρες. Θα ακολουθήσει ειδικό πρόγραμμα θεραπείας και συμβουλευτικής, στο οποίο θα γνωρίσει την Michelle. Τα δύο παιδιά θα έρθουν πολύ κοντά και ο Jeremy θα στέλνει στη Michelle αρκετές από τις ζωγραφιές του. Το παιδί είναι στο 15ο έτος της ηλικίας του, παρόλα αυτά έχει ήδη αντιμετωπίσει το θάνατο με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Η τραγωδία δυστυχώς δε θα αργούσε.
Στις 8 Ιανουαρίου του 1991, στο Γυμνάσιο του Richardson στο Texas, η ταλαιπωρημένη ψυχή του Jeremy θα "μιλούσε" δυνατά όσο ποτέ. Σε μια ιστορία η οποία ως είθισται, γεννάει περισσότερες ερωτήσεις και απορίες, παρά απαντήσεις. Στην τάξη των Αγγλικών, ο Jeremy ζήτησε άδεια ώστε να πάει να πάρει το χαρτί των απουσιών για να δικαιολογήσει τις ημέρες που έλειψε από τα μαθήματα. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν η καθηγήτρια και οι 30 περίπου συμμαθητές του. Γυρνώντας θα σταθεί στη μέση της τάξης και απευθυνόμενος στην καθηγήτρια θα πει "Κυρία, πήρα αυτό που ήθελα". Θα τοποθετήσει το όπλο που θα βγάλει από την τσέπη του κατευθείαν στο στόμα του και θα πυροβολήσει. Οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι στην τάξη, δεν πρόλαβαν να κάνουν το παραμικρό. Η τραγική κατάληξη του Jeremy ήταν δυστυχώς κάτι που απλά άργησε. Συχνά θα άφηνε σημειώματα αυτοκτονίας σε οικείους του, σαν αυτό στην εισαγωγή του κειμένου
Ο Eddie Vedder των Pearl Jam δεν ήταν ποτέ ένας απλός καλλιτέχνης. Παρά το γεγονός ότι μεγάλωσε στην California και συγκεκριμένα στο San Diego, απείχε συνειδητά από το lifestyle της εποχής και της περιοχής, ακολουθώντας ιδιαίτερα ακτιβιστική πορεία και δράση για φλέγοντα θέματα της Αμερικανικής κοινωνίας. Πολέμιος του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, θα στηρίξει από πολύ νωρίς το δικαίωμα στην άμβλωση. Ο Vedder δεν έμεινε ποτέ στα λόγια, διοργανώνοντας αρκετά fundraising events για το περιβάλλον, για την πνευματική υγεία, αλλά και για τη διάσημη περίπτωση των "West Memphis Three", υπόθεση φυλάκισης τριών νέων ανθρώπων για δολοφονίες, με τα διφορούμενα στοιχεία να οδηγούν σε απελευθέρωση των τριών, 18 χρόνια αφού έμειναν στη φυλακή στο πλαίσιο της ισόβιας κάθειρξης τους.
Ο Vedder ήταν προφανώς αδύνατο να μείνει ασυγκίνητος από την τραγική ιστορία του Jeremy. Στο τρίτο single από το υπερεπιτυχημένο Ten, ντεμπούτο των Pearl Jam, θα αποδείξει αφενός γιατί εν τέλει οι PJ κατέληξαν ένα από τα μεγαλύτερα groups παγκοσμίως, αφετέρου γιατί ο ίδιος του συγκαταλέγεται ανάμεσα στις σπουδαιότερες rock περσόνες. Το "Jeremy" έχει μερικές από τις πιο συγκλονιστικές γραμμές που αποτυπώθηκαν ποτέ σε χαρτί και πεντάγραμμο. Ο στίχος "Jeremy spoke in class today" είναι το αλληγορικό κατηγορώ του καλλιτέχνη σε μια κοινωνία, που μέχρι τότε έκρυβε τα προβλήματα του bullying, της πνευματικής και ψυχικής υγείας, καθώς και αυτά των οικογενειακών τραυμάτων, κάτω από το χαλί.
"At home drawing pictures
Of mountain tops
With him on top
Lemon yellow sun
Arms raised in a V
And the dead lay in pools of maroon below
Daddy didn't give attention
Oh, to the fact that mommy didn't care
King Jeremy the wicked
Oh, ruled his world
Jeremy spoke in class today
Clearly I remember
Pickin' on the boy
Seemed a harmless little fuck
But we unleashed the lion
Gnashed his teeth and bit the recess lady's breast
How could I forget
And he hit me with a surprise left
My jaw left hurting
Dropped wide open
Just like the day
Oh, like the day I heard"
Το Ten έγινε από τα πιο επιτυχημένα debut albums όλων των εποχών, έχοντας πουλήσει μέχρι σήμερα πάνω από 13 εκατομμύρια αντίτυπα. Μαζί με το Nevermind των Nirvana και άλλους μεγάλους δίσκους της εποχής, άλλαξαν εντελώς το μουσικό χάρτη, μετατοπίζοντας τον και γεωγραφικά, από την California προς το Βορρά και την πολιτεία της Washington, με επίκεντρο το Seattle. Οι Pearl Jam θα χτίσουν το όνομα τους και από τις θρυλικές live εμφανίσεις τους, ενώ το fan base τους χαρακτηρίζεται από τέτοια προσήλωση και φανατισμό, που ειδικοί το συγκρίνουν με το αντίστοιχο των Grateful Dead. Τίποτε από όλα αυτά δε θα είχε συμβεί εάν τραγούδια όπως το Black, το Alive, αλλά κυρίως το Jeremy, δε μιλούσαν όπως δεν είχε μιλήσει κανείς μέχρι τότε στο μέσο Αμερικανό μουσικόφιλο που μάταια έψαχνε τα αφηγήματα του σε καλλιτέχνες και groups με τους οποίους δεν μπορούσε να ταυτιστεί. Το bullying, η κατάθλιψη, το τοξικό οικογενειακό περιβάλλον, αποτελούν σήμερα θέματα τα οποία έχουν ξεπεράσει προ πολλού την ταμπέλα του taboo, έχοντας ακόμα πολύ δρόμο μπροστά τους ώστε να αναδειχτούν στην ολότητα τους. Το κάθε "Jeremy" έχει τοποθετήσει το δικό του λιθαράκι στην ανάδειξη αυτή.
