Έρωτας! Απρόσμενο, ανεξέλεγκτο συναίσθημα, κατάργηση της λογικής σκέψης. Μίλησαν άπαντες για αυτόν και θα εξακολουθήσουν όχι μόνο να μιλούν, αλλά και να τον ζουν. Πολλά τα τραγούδια που αναφέρθηκε έμμεσα ή άμεσα, με θεωρίες και πραγματικότητες. Ήταν δυνατόν να μην εκφραστεί μέσα από τη μουσική;
«Ρωτήσαμε» επτά δεκαετίες, είχαν πολλά να μας πουν, από αυτή του ’60 ως αυτή που διανύουμε.
You don’t know me – Ray Charles (1962)
H αλήθεια του πόσο πραγματικά γνωρίζει ένας άνθρωπος κάποιον άλλον έχει εκφραστεί μέσα από άπειρες μελωδίες. Η συγκεκριμένη πρωτοκυκλοφόρησε το 1956 από τον Eddie Arnold, συμμετείχε και στη δημιουργία του. Αξίζει να ακούσετε τη διασκευή της Annick Bouquet στα γαλλικά, του 1962, όπως και την τρυφερή προσέγγιση του Elvis Presley με τους Jordanaires του 1967. Μεγαλύτερη επιτυχία έγινε από τον αξεπέραστο Ray Charles το 1962, Νο.02 στη Αμερική.
The first cut is the deepest – Rod Stewart (1977)
Είθισται ο πρώτος έρωτας να μη ξεχνιέται. Με μεταφορική έννοια ως τραύμα ο Cat Stevens έγραψε ένα τραγούδι που γνώρισε επιτυχία από έξι διαφορετικούς καλλιτέχνες, μεταξύ αυτών και ο ίδιος. Νο.01 έγινε από τον Keith Hampshire το 1973, στον Καναδά, ενώ στην Αγγλία από τον τεράστιο Rod Stewart το 1977.
That ole devil called love – Alison Moyet (1984)
Από τον πανάρχαιο σατανά που ακούει στο όνομα έρωτας «βασανίστηκε» πρώτη φορά η θρυλική Billy Holiday το 1945. Στο ίδιο μουσικό τζαζ ύφος ερμηνεύτηκε από την Alison Moyet το 1984, φτάνοντας ως το Νο.02 της Αγγλίας. Η φωνή της, η τρομπέτα και το σαξόφωνο συνωμότησαν μεθυστικά.
You – Ten Sharp (1991)
Για το ερωτικό «σκάλωμα» του μυαλού εκμυστηρεύτηκε στο παρθενικό του τραγούδι το ολλανδικό συγκρότημα και επιβραβεύτηκε πάραυτα. Μπορεί στη χώρα του η υψηλότερη θέση που κέρδισε να είναι το Νο.03, στη Γαλλία, Νορβηγία και Σουηδία αναδείχτηκε κορυφαίο, ενώ στην Ευρώπη συνολικά Νο.02. Δικαίως ξεχώρισε και στη χώρα μας και εξακολουθεί να παραμένει από τα πιο αγαπημένα των 90’ς στο ελληνικό ραδιόφωνο. Το πιάνο δίνει ρεσιτάλ από το καλησπέρα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Maybe I’m in love – Wet Wet Wet (1997)
Ποιος να περίμενε ότι ένα ποπ ροκ συγκρότημα θα έβγαζε ένα τόσο υπέροχο τζαζ αποτέλεσμα. Για την αβεβαιότητα αν είναι ενθουσιασμός ή έρωτας αναρωτήθηκε η σκωτσέζικη μπάντα το 1997, όμως για να βάλει τόσο χορευτικό ρυθμό κατά βάθος γνώριζε την απάντηση. Κυκλοφόρησε μαζί με τη διασκευή στο κλασικό “Yesterday” των Beatles και έγινε Νο.04 στην Αγγλία.
I think of you / E penso a te – Tanita Tikaram (1998)
Κατειλημμένο μυαλό από μία φιγούρα, στο διαχρονικό ιταλικό τραγούδι που συνέθεσε ο Lucio Battisti το 1970. Παρόλο που το ερμήνευσαν ξεχωριστά οι ντίβες Raffaella Carra και Mina την επόμενη χρονιά, του δημιουργού ήταν αυτό που έγινε μεγαλύτερη επιτυχία, το 1972. Καθηλωτική η διασκευή της Βρετανίδας τραγουδίστριας, στη δική της γλώσσα, το 1998. Τα “Na na na na” στο ρεφραίν, στο τέμπο τη μελωδίας, λειτουργούν κάλλιστα ως μουσικό χαλί για τους προσωπικούς στίχους του κάθε ερωτοχτυπημένου. Αξέχαστη είναι και η διασκευή του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα το 1991 με τίτλο “Τι να πω”, σε στίχους της Αφροδίτης Μάνου.
Nothing really ends – deus (2001)
Στην ερωτική σχέση… ζωής, ακόμα και όταν έχει τελειώσει, επικρατεί η θεωρία ότι τίποτα δεν τελειώνει πραγματικά. Το 2001 η ροκ μπάντα από το Βέλγιο έδωσε το χρώμα που αξίζει στο βαθύ αυτό συναίσθημα, τόσο με τους στίχους όσο και με τις ρομαντικές νότες. Η φωνή του συγκροτήματος είναι ο Tom Barman.
There Is an end – The Greenhornes feat. Holly Golightly (2002)
«Κάθετη» θεωρία για τις σχέσεις, ίσως πιο ρεαλιστική, πιο ορθολογική. Το αμερικανικό γκρουπ συνεργάστηκε με τη Βρετανίδα τραγουδίστρια και μουσικό το 2002, δημιουργώντας ένα εκπληκτικό τραγούδι που παραπέμπει στα 60’ς. Παρομοιάζουν την παρελθοντική σχέση με τις εποχές του χρόνου και τα συναισθήματα που αυτές γεννούν. Έγινε γνωστό τρία χρόνια αργότερα, όταν αποτέλεσε το θέμα της ταινίας “Broken flowers” με πρωταγωνιστές τους Bill Murray, Jessica Lange, Sharon Stone.
This is not real love – George Michael and Mutya (2006)
Η παραμονή στη σχέση που έπαψε να λειτουργεί εκφράστηκε από τη βρετανική συνεργασία του 2006. Επώδυνες αλήθειες, ειπωμένες εκατέρωθεν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, «ντύνονται» σ’ ένα γλυκό ποπ άκουσμα που η μελωδία του κλείνει μελαγχολικά, όπως αρμόζει στο δυσάρεστο γεγονός. Δυστυχώς δεν γυρίστηκε βίντεο κλιπ, φρόντισαν όμως για αυτό οι φανς του αλησμόνητου τραγουδιστή και μουσικού. Tη Mutya Buena τη γνωρίσαμε από το γυναικείο τρίο των Sugababes, στο σινγκλ αναγράφεται μόνο το μικρό της όνομα.
Someone in the crowd – Callie Hernandez, Emma Stone, Jessica Rothe & Sonoya Mizuno (2016)
Ο έρωτας έρχεται εκεί που δεν τον περιμένεις. Αρκεί να βρίσκεσαι εκεί έξω, ανάμεσα στο πλήθος. Τέσσερις γυναίκες ένωσαν τις φωνές τους σ’ ένα χορευτικό, σύγχρονο τζαζ τραγούδι, καθώς ετοιμάζονται για τη νυχτερινή τους έξοδο σε πάρτι αναζητώντας τον εκλεκτό της καρδιάς τους. Από το αριστουργηματικό μιούζικαλ “La La Land” με την Emma Stone και τον Ryan Gosling, του 2016, που συγκίνησε κοινό και κριτικούς. Η ταινία κέρδισε έξι από τα δεκατέσσερα Όσκαρ που ήταν υποψήφια και επτά Χρυσές Σφαίρες, ενώ το σάουντρακ έγινε Νο.01 στην Αγγλία, όπως και στη χώρα μας, Νο.02 στα άλμπουμ της Αμερικής και κορυφαίο στην κατηγορία «Σάουντρακ».
Now and then – Beatles (2023)
Υπάρχουν και οι αιώνιες αγάπες. «And now and then if we must start again, well, we will know for sure that I will always love you». Συγκλονιστικό δημιούργημα, για πολλούς λόγους. Μερικές νότες στο ξεκίνημα και να ξανακούμε τον John Lennon είναι συγκινητικό, με ανάμεικτα συναισθήματα χαρμολύπης. Ο τόνος της φωνής του, η ίδια η φωνή του, ο τόνος της μελωδίας, νοσταλγία. Ακούγοντας το, μας δίνετε η αίσθηση ότι θα γίνει η αφορμή για να αναζητήσουν κι άλλοι τα τραγούδια των Beatles.
Η αρχική ηχογράφηση με τον Lennon να τραγουδά και να παίζει πιάνο έγινε το 1978, δύο χρόνια πριν τη δολοφονία του. Το ντέμο δόθηκε στους εναπομείναντες Beatles από τη σύζυγό του Yoko Ono το 1994, μαζί με δύο ακόμη, του “Free as a bird” και του “Real love” που κυκλοφόρησαν τo ‘95 και ‘96 αντίστοιχα. Στο “Now and then” η φωνή και το πιάνο ήταν γραμμένα στο ίδιο κανάλι. Ένα «σφύριγμα» αλλοίωνε την ποιότητα, ενώ όταν το ηχογραφούσε είχε ανοιχτή την τηλεόραση. Τα τεχνολογικά μέσα τη δεκαετία του ‘90 ήταν ανεπαρκή για να απομονωθεί η φωνή από το πιάνο και το αποτέλεσμα δεν άρεσε στον George Harrison, ο οποίος απεβίωσε το 2001.
Το θρυλικό συγκρότημα επανενώθηκε φέτος μέσω της τεχνολογίας ΑΙ (Artificial intelligence), χάρη στον Peter Jackson και την ομάδα του, με τον σκηνοθέτη του “Άρχοντα των δαχτυλιδιών” είχαν συνεργαστεί για πρώτη φορά το 2021. Στην τελική εκτέλεση υπάρχουν τα φωνητικά του Lennon από το ‘77, η ηλεκτρική και η ακουστική κιθάρα του Harrison από το ’95, ενώ προστέθηκαν ένα κιθαριστικό μέρος παιγμένο στο στυλ του Harrison, τα ντραμς του Ringo Starr, το πιάνο, η κιθάρα και το μπάσο του Paul McCartney και τα φωνητικά των δύο εν ζωή μελών. Στο σινγκλ συμπεριλαμβάνεται το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησαν οι Beatles το 1962, το “Love me do”, σε 2023 mix.
Ίσως τελικά να μην αποδειχτεί το τελευταίο δείγμα των σκαθαριών. Ο McCartney δήλωσε: «Now and then it’s probably like the last Beatles song and we’ve all played on it, so it a genuine Beatle recording». Κρατούμε το... probably και ελπίζουμε.
