Είναι στη φύση της γυναίκας να εκφράζει πιο αυθόρμητα και πιο έντονα τα συναισθήματα της από τον άνδρα. Λέξεις, νότες και «βαθιές» ερμηνείες μέσα από 10+1 παραδείγματα, γιατί πάντα υπάρχει +1 λόγος στα συναισθήματα.
Θα «ανηφορίσουμε» οκτώ δεκαετίες με στάση στη καθεμία, ξεκινώντας από αυτή του ΄50.
Dinah Washington – Mad about the boy (1952)
Σύνθεση σε αντίστροφη μέτρηση για να φτάσει έναν αιώνα ζωής. Ηχογραφήθηκε πρώτη φορά από την ορχήστρα τον Ray Noble το 1932. Με στίχους μία ήταν η φωνή που συνδέθηκε άρρηκτα μαζί του, αυτή της Dinah Washington το 1952. Το επανηχογράφησε το 1961 με την ορχήστρα του Quincy Jones αλλά κυκλοφόρησε 31 χρόνια αργότερα, το 1992, και την επόμενη χρονιά η σπουδαία Αμερικανίδα τραγουδίστρια και πιανίστρια της τζαζ εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame. Δεινή η ερμηνεία της, δικαίως από τα πιο χαρακτηριστικά της τραγούδια.
Etta James – At last (1960)
Πρωτοκυκλοφόρησε από την ορχήστρα του Glenn Miller το 1941. Παρόλο που το διασκεύασε εξαιρετικά ο ήδη «φτασμένος» Nat King Cole το 1957, η 22χρονη τότε εκκολαπτόμενη σταρ είναι αυτή που άφησε το στίγμα της, όσο καμία άλλη ανδρική ή γυναικεία φωνή. H κορυφαία Αμερικανίδα τραγουδίστρια το συμπεριέλαβε στο ντεμπούτο της άλμπουμ το 1960 και μας έκανε να νιώσουμε για τα καλά αυτό το… «επιτέλους». To τραγούδι εισήχθη στο Grammy Hall of Fame το 1999.
Vikki Carr – It must be him (1966)
Δημιουργία του εμβληματικού Γάλλου συνθέτη, πιανίστα και τραγουδιστή Gilbert Bécaud. Το ερμήνευσε δικαιωματικά πρώτος το 1966 στη μητρική του γλώσσα, με τίτλο “Seul sur son étoile”. Με αγγλικό στίχο το παρουσίασε την επόμενη χρονιά, ως “It must be her”, αφού προηγήθηκε η εκτέλεση της Αμερικανίδας Vikki Carr το 1966, είναι η πρώτη που το είπε σε άλλη γλώσσα. Ο τίτλος έγινε “It must be him” και τo απέδωσε τόσο αριστουργηματικά που δεν την ξεπέρασε ούτε η ερμηνεία της Shirley Bassey τέσσερις μήνες αργότερα. Κυκλοφόρησε αρχικά στη Νέα Ζηλανδία, ενώ στην Αυστραλία, Αγγλία και Αμερική το 1967, φτάνοντας στο Νο.01, Νο.02 και Νο.03 αντίστοιχα. Την ίδια χρονιά το κυκλοφόρησε στα ιταλικά και στα ισπανικά, είναι μακράν η μεγαλύτερη επιτυχία της.
Mina – Ancora, ancora, ancora (1978)
To μεσογειακό γυναικείο ταπεραμέντο στον έρωτα, πόσο μάλλον το ιταλικό. H φωνή κεφάλαιο στη μουσική του τόπου της και όχι μόνο, το 1978 εκθείασε τον εραστή της, με τα βαθιά και έντονα συναισθήματα που της γεννά η συνύπαρξή τους, επιθυμώντας να μην τελειώσει ποτέ. Ο υπέρμετρος βαθμός του θέλω της φωτογραφίζεται ακόμα και στον τίτλο του τραγουδιού, με την τριπλά επαναλαμβανόμενη λέξη “Ακόμα”, με την έννοια «Κι άλλο».
Anita Baker – No one in the world (1986)
Η αναγνώριση στον άνδρα της ζωής της ήρθε «κατόπιν εορτής», χώρισαν και ζητά να την ξαναδεχτεί στη ζωή του. Εκπληκτική σόουλ μπαλάντα από τον πολυπλατινένιο δίσκο “Rapture”, του 1986, ο οποίος ξεπερνώντας τα πέντε εκατομμύρια αντίτυπα στην Αμερική έγινε ο πιο εμπορικός της καριέρας της.
Whitney Houston – All the man that I need (1990)
Ύμνος της ερωτευμένης γυναίκας, υπέρτατη τιμή για έναν άνδρα. Γράφτηκε το 1981 για την ντίσκο τραγουδίστρια Linda Clifford που το ερμήνευσε το 1982, ενώ την ίδια χρονιά το διασκεύασαν οι Sister Sledge ντουέτο με τον David Simmons. To 1990 o Clive Davis, ο διευθυντής της Arista Records και ο άνθρωπος που ανέδειξε τη Whitney, της το δίνει και εκείνη το απογειώνει με ασύλληπτη ερμηνεία. Παρέμεινε στο Νο.01 της Αμερικής για δύο εβδομάδες και έγινε χρυσό σινγκλ ξεπερνώντας το μισό εκατομμύριο αντίτυπα. Με αυτό ήταν υποψήφια για βραβείο Grammy στην κατηγορία «Καλύτερη Γυναικεία Ποπ εμφάνιση με φωνητικά», το έχασε όμως παραδόξως από το “Something to talk about it” της Bonnie Raitt, το οποίο δεν έγινε Νο.01 όχι μόνο στην Αμερική αλλά ούτε στην ίδια της τη χώρα, τον Καναδά. Ο χρόνος δικαίωσε τη μιγάδα με τα σχιστά μάτια, η ερμηνεία της… “The Voice” όπως την έχουν αποκαλέσει, αποδείχτηκε η πιο εμπορική, η πιο διαχρονική και από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της.
Sinead O’Connor – Nothing compares 2 u (1990)
Το έγραψε ο Prince και το ηχογράφησε σε ντέμο το 1984. Το κυκλοφόρησε το 1985 με το συγκρότημα του, τους Family, χωρίς να γνωρίσει επιτυχία. Το μελαγχολικό τραγούδι του εγκαταλελειμμένου εραστή εκφράστηκε σε κάθε λέξη του από τη σπαρακτική ερμηνεία της Ιρλανδής καλλιτέχνιδας το 1990, χαρακτηριστικό το δάκρυ της στο βίντεο κλιπ συνεχίζοντας να ερμηνεύει. Έγινε Νο.01 σε 17 χώρες, μεταξύ αυτών η Αγγλία και η Αμερική, παρέμεινε στην κορυφή για τέσσερις εβδομάδες αντίστοιχα, ενώ στα Billboard Music Awards ανακηρύχθηκε κορυφαίο παγκοσμίως. Της χάρισε τρεις υποψηφιότητες για βραβείο Grammy, «Καλύτερη Γυναικεία Ποπ εμφάνιση με φωνητικά», «Καλύτερη ηχογράφηση» και «Καλύτερο Βίντεο». Κέρδισε τελικά σε άλλη κατηγορία, για το άλμπουμ “I do not want what I haven’t got” που το περιείχε, το οποίο δεν παρέλαβε μποϊκοτάροντας το θεσμό. Στα MTV Video Music Awards κατέκτησε τις τρεις από τις έξι κατηγορίες που ήταν υποψήφια, «Βίντεο της χρονιάς», «Γυναίκας τραγουδίστριας» και «Μεταμοντέρνο βίντεο». Κάθε φορά που το τραγουδούσε θυμόταν τη μητέρα της η οποία πέθανε όταν ήταν 18 ετών, έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου της από την ολισθηρότητα του πάγου.
Jennifer Day – Completely (2000)
Η ολοκληρωτική παράδοση της γυναίκας στον εκλεκτό της καρδιάς της, μέσα από την ωραιότερη μπαλάντα της Αμερικανίδας κάντρι τραγουδίστριας. Σαν σινγκλ κυκλοφόρησε το 2000. Στη σύντομη καριέρα της, έχει κυκλοφορήσει μόνο ένα άλμπουμ το 1999, στο “The fun of your love” το τελευταίο τραγούδι του δίσκου είναι αυτό με το οποίο θα τη θυμόμαστε.
Jennifer Lopez – Dear Ben (2002)
Αυτή η γυναίκα είναι «αντράκι», έχει κότσια. Το 2002 η Λατίνα σταρ έγραψε ένα τραγούδι για την τότε σχέση της, τον Ben Affleck, μέχρι και στον τίτλο αναφέρει το μικρό του όνομα, “Αγαπητέ Μπεν”. Το ερμήνευσε και το συμπεριέλαβε στο άλμπουμ “This is me… then” που κυκλοφόρησε το Νοέμβρη, το μήνα που αρραβωνιάστηκαν. Ο γάμος όμως ακυρώθηκε λίγες μέρες πριν την τελετή, ανακοίνωσαν το χωρισμό τους το 2004. Το 2021 επανασυνδέθηκαν και την επόμενη χρονιά ο ηθοποιός της έκανε πρόταση γάμου για δεύτερη φορά, παντρεύτηκαν 20 χρόνια μετά από τον αρχικό τους αρραβώνα. Η Lopez ανακοίνωσε πρόσφατα τους στίχους του “Dear Ben part II”. Μέχρι να έχουμε ήχο από αυτό παραμένουμε στο scripta manent με νότες του αρχικού: «I write this song to let you know that you will always be to me my lust, my love, my man, my child, my friend and my king». Πέρα από την προσωπική τους ιστορία, αξίζει να προσέξετε τους στίχους, από τον πρώτο ως τον τελευταίο.
Joy Crookes – Since I left you (2019)
Εμφατική εξομολόγηση της νεοεμφανιζόμενης τότε Βρετανίδας τραγουδίστριας και συνθέτριας, του 2019. Λέξεις και έννοιες που «ακούμπησαν» στις νότες ενός πιάνου, εκφράζοντας τον τραυματισμένο ψυχισμό της από την ερωτική σχέση που διεκόπη. Η Crookes ήταν υποψήφια στα Brit Awards 2020 για το βραβείο “Rising Star”, δίνεται από τη βρετανική μουσική βιομηχανία, ενώ κατατάχθηκε τέταρτη στο BBC Sound, αντίστοιχη ετήσια ψηφοφορία του διάσημου ραδιοτηλεοπτικού καναλιού για τα υποσχόμενα νέα ταλέντα.
Kylie Minogue – Miss a thing (2020)
Η Αυστραλιανή λιλιπούτεια σταρ αφήνει το στερεότυπο «Ο άνδρας είναι ο κυνηγός», προσεγγίζει αυτόν που θέλει και του λέει: «Δε θέλω να το πάμε αργά, θέλω να γίνω το κορίτσι σου, θέλω να χάσω τον έλεγχο». Ξεσηκωτικό χορευτικό αποτέλεσμα από το άλμπουμ “Disco” του 2020, με το οποίο έγινε η πρώτη γυναίκα τραγουδίστρια στην Αγγλία που έχει Νο.01 δίσκο σε πέντε διαφορετικές δεκαετίες, ‘80, ‘90, ‘00, ’10 και ’20, παραμένει η μοναδική ως σήμερα. Λόγω της πανδημίας έφτιαξε στούντιο στο σπίτι της για να το ηχογραφήσει, με σκοπό να χορέψει ο «εγκλωβισμένος» κόσμος.
