Ο Ian Anderson για την απόφαση του Roger Waters να ξαναδουλέψει το «Dark Side of the Moon», εξηγεί τι πρέπει να κάνουν οι καλοί συνθέτες
Ο εγκέφαλος των Jethro Tull, Ian Anderson, σχολίασε την απόφαση του Roger Waters να ηχογραφήσει ξανά μια νέα έκδοση του κλασικού άλμπουμ των Pink Floyd, «The Dark Side of The Moon» και ξεκαθάρισε τι σημαίνει να είσαι καλός συνθέτης.
Το να δουλέψεις ξανά πάνω σε κλασσικά έργα τέχνης είναι πάντα μια επικίνδυνη υπόθεση και οι θαυμαστές των Pink Floyd σίγουρα διχάσθηκαν όταν ο Roger Waters ανακοίνωσε τα φιλόδοξα σχέδιά του, κυρίως λόγω της τεταμένης σχέσης του με τον David Gilmour. Σε ένα δελτίο τύπου, ο Waters ανακοίνωσε ότι πρόθεσή του ήταν να δει «τι παραπάνω θα μπορούσε να προσφέρει η σοφία ενός 80χρονου, στην βασική ιδέα του εμβληματικού άλμπουμ. Όπως πρόσθεσε ο ίδιος, «ήμασταν τόσο νέοι όταν ηχογραφήσαμε το πρωτότυπο και όταν κοιτάς τον κόσμο γύρω σου σήμερα, σαφώς το μήνυμα δεν έχει ληφθεί».
Σε μια νέα συνέντευξη στο Classic Album Review, ο συνάδελφός του Waters, Ian Anderson των Jethro Tull ρωτήθηκε εάν υπάρχει κάποια καλλιτεχνική αξία στην επανέκδοση του «The Dark Side of The Moon» ή αν είναι απλώς ένας τρόπος για τον Waters να τρολάρει τους πρώην συμπαίχτες του.
«Λοιπόν, είμαι σίγουρος ότι η αλήθεια είναι κάπου στην μέση. Αλλά, σίγουρα θα έδινα στον Roger Waters τα εύσημα, καλλιτεχνικά, να το κάνει γιατί πιστεύει ότι θα φέρει κάτι καινούργιο στην ιστορία της ροκ μουσικής. Επομένως, είμαι σίγουρος ότι δεν θα το κάνει μόνο για να εκδικηθεί τα πρώην μέλη του συγκροτήματος ή για να βγάλει λεφτά».
Δεδομένης της εντυπωσιακής κληρονομιάς που έχει αφήσει πίσω του, ο Ian Anderson σίγουρα γνωρίζει ένα ή δύο πράγματα για το πώς να γράψεις ένα καλό κομμάτι. Αφού θυμήθηκε τον συμβολισμό του ήχου ενός κινούμενου τρένου στο «Locomotive Breath», ο Ian Anderson εξήγησε τη σημασία των μεταφορών στην μουσική τέχνη:
«Έχει να κάνει με τις μεταφορές, τα βασικά εργαλεία της μουσική σύνθεσης. Πού θα ήταν ένας καλός τραγουδοποιός χωρίς να εισάγει μερικές καλές μεταφορές;
Δεν έχω ιδέα πώς είναι να προσπαθείς να γράψεις τραγούδια σε μια άλλη γλώσσα, αλλά είμαστε ευλογημένοι με την δική μας πλούσια γλώσσα. Και ας προσπαθήσουμε να τη χρησιμοποιήσουμε. Ας χρησιμοποιήσουμε αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα της αγγλικής γλώσσας για να προσπαθήσουμε να είμαστε λίγο διασκεδαστικοί, και ταυτόχρονα, να είμαστε λίγο έξυπνοι με αυτά που γράφουμε. Μου δίνει, ως συνθέτης, μεγάλη ικανοποίηση να χρησιμοποιώ τα εργαλεία των συγγραφέων».
Ο Ian Anderson έκανε έναν παραλληλισμό με τον Stephen King, του οποίου την τέχνη ορισμένοι τείνουν να υποβαθμίζουν ως συγγραφέας «γοτθικού τρόμου» που «ξέρναγε» δύο βιβλία το χρόνο: «Όταν διαβάζεις τον Stephen King, συνειδητοποιείς ότι όχι μόνο είναι ένας παραγωγικός συγγραφέας, όχι μόνο μπορεί να γράψει εξαιρετικά δημοφιλή μυθοπλασία, αλλά σχεδόν σε κάθε βιβλίο που έχω διαβάσει, υπάρχει μια ιστορία ηθικής.
Και μιλάει για ανθρώπους, μιλάει για την έμφυτη καλοσύνη, την κακία, την πολυπλοκότητα όλων, τα διλήμματα. Στην πραγματικότητα θέτει πολλά ερωτήματα με τον τρόπο που γράφει, αλλά όλα μεταδίδονται στο πλαίσιο της λαϊκής μυθοπλασίας ότι οι άνθρωποι που ενθουσιάζονται διαβάζοντας τρομακτικά ή περίεργα πράγματα, θα τα απολαύσουν σε αυτό το επίπεδο».