Υπάρχουν είδη μουσικής, καθώς και ήχοι γενικότερα, που στο άκουσμά τους φέρνουν καλοκαιρινές εικόνες στο νου. Οι λάτιν χοροί για παράδειγμα, σάλσα, μάμπο, ρούμπα, σάμπα, τσα-τσα-τσα, μπατσάτα και μερένγκε, μας «πηγαίνουν» σε εξωτικά μέρη της Λατινικής Αμερικής για ατελείωτο χορό. Είναι αισθησιακοί, τα σώματα έρχονται σε επαφή καθώς λικνίζονται, με τον καβαλιέρο και τη ντάμα να κοιτιούνται στο μάτια κάνοντας εντυπωσιακές φιγούρες. Νοιώθουμε την ενέργεια τους και κάποιες φορές ζηλεύουμε, θα θέλαμε και εμείς να ξέρουμε να τους χορεύουμε.
Η ιδιοσυγκρασία της λάτιν είναι να γίνουμε πιο ξέγνοιαστοι και χαλαροί, έξω καρδιά, «άλλοι» άνθρωποι. Για εμάς που είμαστε μεσογειακός λαός, οι λάτιν χοροί φέρνουν στο μυαλό διακοπές με ανεμελιά παρέα με αγαπημένα πρόσωπα, να φοράμε ρούχα χρωματιστά με σχέδια και να αφήνουμε το κορμί να παρασυρθεί στο ρυθμό τους, στο τελευταίο θα βοηθήσουν τα κοκτέιλ και τα σφηνάκια. Να είστε σίγουροι ότι δεν θα «θυμώσουν» που δεν ξέρουμε να τους χορεύουμε, αντιθέτως θα μας «κλείσουν» το μάτι… ρυθμικά.
Perry Como – Papa loves mambo (1954)
Δεκαετία του ’50. Η ιστορία περιγράφει με χιούμορ ένα ζευγάρι γονιών ξετρελαμένο με το μάμπο. “He goes fast, she goes slow. He goes left, she goes right. Papa's lookin' for mama, but mama is nowhere in sight”.
Η πρώτη ηχογράφηση έγινε το 1954 από τον Johnnie Ray, ο Perry Como όμως, που το τραγούδησε μόλις λίγες μέρες αργότερα, με την ορχήστρα του Mitchell Ayers, το έκανε διεθνή επιτυχία. Η τρομπέτα στο ξεκίνημα προδιαθέτει για τα «ευτράπελα» που θα επακολουθήσουν, σύμφωνα με τους στίχους.
Nancy Ames – Eso beso (That kiss) (1966)
«Ανοίγει» η ψυχή μας στο άκουσμά του. Πέρα από το κέφι που μεταδίδει, δεν ξέρω σε εσάς, σε μας φέρνει στο νου εικόνες με κωμικά στοιχεία. Αν για παράδειγμα έσκαγε ξαφνικά μύτη ο Ντίνος Ηλιόπουλος με κοντό σορτσάκι, να κυνηγά μία δίμετρη κουκλάρα, δεν θα μας έκανε καμία εντύπωση.
‘Έχει κάτι το μαγικό, έχει σάλσα ρυθμό αλλά ακούγεται σαν μάμπο. Το πρωτοτραγούδησε με επιτυχία ο Paul Anka το 1962, φτάνοντας στο No.19 της Αμερικής. Αξίζει να ακούσετε τόσο την αυθεντική εκτέλεση, όσο και αυτή του Cliff Richard το 1965. Τραγουδήθηκε επίσης στα γαλλικά, φινλανδικά, ιταλικά, ισπανικά, γερμανικά, δανέζικα και σλοβένικα.
Η διασκευή της Αμερικανίδας Nancy Ames το 1966, έχει πιο γρήγορο και ξέφρενο ρυθμό από τις υπόλοιπες εκτελέσεις.
Santana – Oye como Va (1970)
Είναι αδιανόητο να λείπει ο Carlos Santana και η παρέα του από τα καλοκαίρια μας.
Τσα-τσα-τσα ρυθμός, δημιουργία του σπουδαίου Tito Puente, που το ερμήνευσε πρώτος το 1962. Έγινε παγκόσμια επιτυχία από τη διασκευή των Santana το 1980, οι οποίοι παρουσίασαν μια λάτιν ροκ εκδοχή, με τη χαρακτηριστική ηλεκτρική κιθάρα του ηγέτη τους. Τη συμπεριέλαβαν στο άλμπουμ “Abraxas” το 1970, ενώ σαν σινγκλ κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά φτάνοντας στο Νο.09 του Μεξικού και στο Νο.13 της Αμερικής. Η εκτέλεση αυτή εισήχθη στο Latin Grammy Hall of Fame το 2001, ενώ το 2002 στο Grammy Hall of Fame.
Tito Puente – Ran Kan Kan (1984)
Από τις πιο ενθουσιώδεις σάλσα, μπορείτε άφοβα να της «ρίξετε» το φταίξιμο αν πιείτε μερικά ποτά παραπάνω.
Θρύλος της λάτιν τζαζ, ο Αμερικανός συνθέτης και μαέστρος έχει κυκλοφορήσει περίπου 120 άλμπουμ στα 50 χρόνια της καριέρας του. Εμφανίστηκε στην Ελλάδα το 1958, όπως και ο Tito Puente Jr., που βάδισε επάξια στα χνάρια του πατέρα, ο γιος είχε έρθει με τη δική του ορχήστρα το 2013.
Ο Tito Puente το έχει παρουσιάσει σε διαφορετικές εκτελέσεις. Εκτός από την πρωτότυπη του 1984, είναι εκπληκτική και αυτή που χρησιμοποιήθηκε στην παράσταση του Μπρόντγουεϊ “The mambo kings”, όπως και στην αντίστοιχη ταινία του 1992 με τον Antonio Banderas και τον Armand Assante.
Miami Sound Machine – Conga (1985)
Αυτή η σάλσα αναβιώνει κάθε καλοκαίρι και όχι μόνο, από τις πιο γνωστές του είδους στην Ελλάδα.
Είναι η πρώτη μεγάλη επιτυχία του συγκροτήματος με τη Gloria Estefan στο «τιμόνι». Κυκλοφόρησε το 1985 και ανέβηκε στο Νο.01 των “Hot dance singles” στην Αμερική, πουλώντας 500.000 αντίτυπα. Έγινε επίσης Νο.01 στον Καναδά και στην Ισπανία. Δεν λείπει ποτέ από το σετ ενός καλού DJ σε beach bar και club.
Joe Arroyo Y La Verdad – La rebelion (1989)
Υπέροχη σάλσα που έγραψε ο σπουδαίος Κολομβιανός συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής το 1989. Ο Joe Arroyo τραγουδά από 8 ετών. Το συγκρότημα La Verdad δημιουργήθηκε ειδικά για εκείνον, ως υποστήριξη, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε σόλο καριέρα.
Το “La rebelion” έχει χαρακτηριστεί από τα καλύτερα κολομβιανά τραγούδια, έγινε διεθνή επιτυχία, με το περιοδικό Billboard να την έχει συμπεριλάβει στις 15 καλύτερες σάλσα όλων των εποχών.
Elvis Crespo – Suavemente (1997)
Δική του ισπανόφωνη μερένγκε σύνθεση, με την οποία ο Αμερικανός τραγουδιστής παρέμεινε στην κορυφή των “Hot Latin Songs” του Billboard το 1997 για έξι συνεχόμενες εβδομάδες και έγινε ο πρώτος που είχε δύο Νο.01 μερένγκε τραγούδια στην Αμερική. Με αυτό απέκτησε υποψηφιότητα για βραβείο Grammy, στην κατηγορία “Best Tropical Latin Performance”, κέρδισε όμως τέσσερα “Billboard Latin Music Awards”, για το τραγούδι, το άλμπουμ και ως “Νέος Καλλιτέχνης”. Το επανηχογράφησε και με αγγλοϊσπανικούς στίχους.
Περιλαμβάνεται στο ντεμπούτο του άλμπουμ με τον ίδιο τίτλο, που έφτασε στο Νο.01 των “Latin Albums” του Billboard και έγινε χρυσό στην Αμερική με 500.000 αντίτυπα, ενώ παγκοσμίως ξεπέρασε τα τέσσερα εκατομμύρια.
Pink Martini – Donte estas, Yolanda? (1999)
Μία ακόμη σάλσα, αυτή τη φορά από ένα ιδιαίτερα αγαπημένο συγκρότημα στην Ελλάδα.
Οι Αμερικανοί Pink Martini είναι μια μικρή ορχήστρα, μουσικοί και τραγουδιστές από διαφορετικές χώρες και επιρροές. Στις συναυλίες τους εμφανίζονται σταθερά με 10-12 μέλη και έχουν έναν ξεχωριστό τρόπο να μας ταξιδεύουν σε άλλες εποχές.
Από το πρώτο τους άλμπουμ “Sympathique” του 1999, που έγινε χρυσός στην Ελλάδα, τότε γινόταν χρυσός στη χώρα μας στα 15.000 αντίτυπα. Στην Ευρώπη ξεπέρασε το μισό εκατομμύριο αντίτυπα.
Marc Anthony – Amigo (2004)
Αμερικανός σούπερ σταρ της λάτιν ποπ μουσικής, τεράστιο όνομα στη Λατινική Αμερική εδώ και χρόνια, φέτος ανακηρύχθηκε ο πιο εμπορικός καλλιτέχνης της σάλσα όλων των εποχών.
Το 2004 κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ, που τέθηκαν αμφότερα υποψήφια για βραβείο Grammy, σε διαφορετικές κατηγορίες. Το “Valio la pena” και το “Amar sin mentiras”, το τελευταίο κέρδισε ως το «Καλύτερο Λάτιν Ποπ Άλμπουμ», μέσα από το οποίο η εξαιρετική σάλσα “Amigo”.
Ο πρώην άντρας της Jennifer Lopez πριν από λίγες μέρες, στις 18 Ιουνίου, έγινε για έβδομη φορά πατέρας, απέκτησε το πρώτο του παιδί με τη νέα σύζυγό του Nadia Ferreira.
Salome De Bahia – Que reste-t-il de nos amours? (2005)
Πρόκειται για ένα ερωτικό γαλλικό τραγούδι του 1947, που τραγούδησαν μεγάλα ονόματα, ανάμεσά τους η Ornella Vanoni και η Dalida, που το ερμήνευσαν επίσης στα γαλλικά, ενώ στα αγγλικά με τίτλο “I wish you love” οι Frank Sinatra, Barbra Streisand, Nancy Wilson, Sam Cooke, Paul Anka, Shirley Bassey και Dionne Warwick, όλοι τους το παρουσίασαν ως μπαλάντα.
H Βραζιλιάνα Salome De Bahia ζούσε χρόνια στο Παρίσι. Έγινε γνωστή στη διεθνή χορευτική μουσική σκηνή από τη γνωριμία της με τον καταξιωμένο Γάλλο DJ και παραγωγό Bob Sinclar το 1998, με τον οποίο συνεργάστηκαν την επόμενη χρονιά. To 2005 ερμήνευσε στα γαλλικά το “Que reste-t-il de nos amours?”, μεταμορφώνοντάς το σε κλασική σάλσα. Είναι εντυπωσιακό παράδειγμα πως ένα τραγούδι μπορεί να γίνει εντελώς διαφορετικό αλλάζοντας το είδος μουσικής, το ρυθμό και την ενορχήστρωση.
