Ενώ ο Bob Dylan και ο Neil Young είναι φίλοι εδώ και δεκαετίες, υπήρξε μια περίοδος που ο πρώτος δεν κοίταζε τη δουλειά του δεύτερου με εκτίμηση, με τον Bob Dylan να πιστεύει ότι ο Καναδός τραγουδιστής είχε δανειστεί υπερβολικά το στυλ του. Στην πραγματικότητα, ο Dylan χρησιμοποίησε ένα από τα τραγούδια του για να κοροϊδέψει μια από τις πιο δημοφιλέις επιτυχίες του Young.
Το εν λόγω κομμάτι του Dylan είναι το Forever Young του 1973, που βρέθηκε στο άλμπουμ της επόμενης χρονιάς, Planet Waves. Σύμφωνα με τον βιογράφο του, Clinton Heylin, σε ένα άρθρο του Rolling Stone το 2009, ο Bob Dylan έγραψε το συναισθηματικό τραγούδι ως φόρο τιμής στα παιδιά του, ενώ ζούσε στην Αριζόνα. Ως γνωστόν, μετακόμισε εκεί για να ξεφύγει από τα φώτα της δημοσιότητας και τους «έξαλλους θαυμαστές» της Νέας Υόρκης.
Ο Heylin υπογραμμίζει ότι το τραγούδι γράφτηκε ως απάντηση στο Heart of Gold του Neil Young, ένα κομμάτι από το εμβληματικό πλέον άλμπουμ του, Harvest. «Το μεγάλο τραγούδι εκείνη την εποχή ήταν το Heart of Gold», είχε πει ο Dylan το 1985. «Άνοιγα το ραδιόφωνο και ήταν σαν να άκουγα τον εαυτό μου, αλλά δεν ήμουν εγώ». Ο Heylin πιστεύει επίσης ότι ο τίτλος είναι ένα λογοπαίγνιο: «Ο Bob Dylan λέει ότι είναι για πάντα νέος, το οποίο ακούγεται σαν υπονοούμενο προς στον Neil Young διότι μιμείται τον Bob Dylan».
Δεν είναι περίεργο που ο Dylan ένιωσε τόσο προστατευτικός για το στυλ του, όταν έγραφε το Forever Young. Το τραγούδι του Neil Young έφτασε χρόνια αφότου ο Dylan είχε καθιερωθεί ως folk καλλιτέχνης εντός της ροκ σκηνής, έτσι ήταν πιο αποφασισμένος να προστατεύει το δοκιμασμένο στυλ του από οποιονδήποτε θέλησε να τον αντιγράψει. Ωστόσο, ο Young δεν ήταν σε καμία περίπτωση ο μόνος που ακολουθούσε παρόμοια διαδρομή. Οι folk επιρροές ήταν πολύ συνηθισμένες εκείνη την εποχή, που σημαίνει ότι η δουλειά του δεν μπορεί να θεωρηθεί ως κλέψιμο άλλου καλλιτέχνη.
«Η μόνη φορά που με ενόχλησε όταν κάποιος ακουγόταν σαν εμένα ήταν όταν ζούσα στο Φοίνιξ της Αριζόνα, περίπου το ’72 και το μεγάλο τραγούδι εκείνη την εποχή ήταν το Heart of Gold», είπε αργότερα ο Dylan στο SPIN.
Το ακουστικό κομμάτι, το οποίο περιλαμβάνει δεύτερα φωνητικά από τους James Taylor και Linda Ronstadt, είναι μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Young. Έφτασε στο νούμερο ένα στο Billboard Hot 100 και ήταν ο πρώτος καναδός που το πέτυχε. Ωστόσο, ήταν πάρα πολύ για τον Dylan. «Το μισούσα όταν το άκουγα στο ραδιόφωνο. Πάντα μου άρεσε ο Neil Young, αλλά με ενοχλούσε κάθε φορά που άκουγα το Heart of Gold. Νομίζω ότι ήταν στο νούμερο ένα για πολύ καιρό και έλεγα ότι αν ακούγεται σαν εμένα, θα έπρεπε να είμαι εγώ», πρόσθεσε.