Αμέτρητα τα τραγούδια για τον έρωτα, μπαλάντες ή χορευτικά. Μπήκαμε στο χρονοντούλαπο της μουσικής με σκοπό να βρούμε αμφότερες δηλώσεις των πρωταγωνιστών, καθώς απευθύνονται ο ένας στο άλλον.
Θα ταξιδέψουμε σε Αμερική, Αγγλία, Γαλλία και Ιταλία μέσα από 36 φωνές σε 18 αξέχαστα ντουέτα, από τη δεκαετία του ’50 ως αυτή που διανύουμε. Κοινός παρονομαστής, ο αμοιβαίος έρωτας.
Ella Fitzgerald & Louis Armstrong – The nearness of you (1956)
“It's not the pale moon that excites me, that thrills and delights me. Oh no, it’s just the nearness of you”. Ο ρομαντισμός σε όλο του το μεγαλείο, με εκφραστές ένα θρυλικό ντουέτο της ρετρό εποχής των 50'ς. Οι στίχοι στήνουν το σκηνικό μιας φεγγαρόλουστης νύχτας, με εκατέρωθεν εξομολογητική διάθεση του έρωτά τους. Από τον κοινό τους δίσκο “Ella and Louis”, του 1956.
Marvin Gaye & Kim Weston – It takes two (1966)
Το ότι χρειάζονται δύο για το ευτυχές γεγονός το είπαν με νότες πρώτοι ο Marvin Gaye με την Kim Weston, το 1966. Πανομοιότυπα το εξέφρασαν και άλλα ζευγάρια στο πέρασμα του χρόνου, ξεχωρίζει αυτό του Rod Stewart με την Tina Turner το 1990. Με τους πρώτους γνώρισε μεγαλύτερη επιτυχία στην Αμερική, Νο.14, ενώ με τους δεύτερους στην Αγγλία, Νο.05.
Nicole Croisille & Pierre Barouh – Plus fort que nous (1966)
Ερωτεύσιμο τόσο με γαλλόφωνο στίχο, με τίτλο “Plus fort que nous”, όσο και με αγγλόφωνο, ως “Love is stronger than we”. Πως να μην είναι άλλωστε, αφού ο συνθέτης «ακούει» στο όνομα Francis Lai. Από το σάουντρακ της γαλλικής ταινίας του 1966 που είχε γράψει τη μουσική, “Ένας άνδρας και μία γυναίκα”, βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών, Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα ως η καλύτερη ξενόγλωσση, κέρδισε επίσης το Όσκαρ καλύτερου σεναρίου.
Roberta Flack feat. Donny Hathaway – The closer I get to you (1977)
Από τις μελωδίες που ακούγονται διαφορετικά τη νύχτα. Τρυφερή μπαλάντα του 1977 βραβευμένη με Grammy, οι δύο ερμηνευτές το κέρδισαν στην κατηγορία «Καλύτερη Ποπ εμφάνιση από ντουέτο». Έγινε No.01 για δύο εβδομάδες στο τσαρτ “Hot Soul Singles” του Billboard, ενώ Νο.02 στο “Hot 100”. Τους «ζήλεψαν» και ο Luther Vandross με την Beyonce Knowles, το διασκεύασαν το 2003, η πρωτότυπη όμως εκτέλεση είναι ασύγκριτη.
Billy Preston & Syreeta – With you I’m born again (1979)
Θέλει κότσια να κοιτάξεις τον άλλον στα μάτια και να πεις: «Μαζί σου ξαναγεννήθηκα». Από τα ωραιότερα ερωτικά τραγούδια της δεκαετίας του ’70, με τους αθεράπευτα ρομαντικούς στίχους: “I was half not whole, in step with none. Reaching through this world, in need of one”. Βρέθηκε στο No.02 της Αγγλίας, ενώ στο Nο.04 της Αμερικής. Από το σάουντρακ της ταινίας “Fast break”, του 1979.
Stevie Wonder & Dionne Warwick – It’s you (1984)
Θρυλικό ντουέτο της ιστορικής δισκογραφικής εταιρίας Motown. Ακούστηκε στην κωμωδία “Η γυναικάρα με τα κόκκινα” του 1984, με πρωταγωνίστρια τη Kelly LeBrock. Η σκηνή όπου η σαγηνευτική ηθοποιός και μοντέλο απολαμβάνει το χορό της σ’ ένα υπόγειο πάρκινγκ με τον αέρα από το φρεάτιο να σηκώνει το φόρεμά της, αγνοεί ότι ένας παντρεμένος την κοιτάζει αποσβολωμένος από το αυτοκίνητό του, δεν αποτυπώνεται ιδανικά με λέξεις, βλέπεται.
Επανερχόμαστε στην «τάξη», από τα πιο γλυκά τραγούδια της δεκαετία του ‘80.
Jimmy Ruffin & Jackson Moore – I’m gonna love you forever (1984)
Ερωτευμένο ζευγάρι σε όρκους αιώνιας πίστης, που μας «δείχνει» ότι η αγάπη εκτός από μπαλάντες εκφράζεται και με χορευτικό ρυθμό. Παρόλο που είναι Αμερικανοί καλλιτέχνες κυκλοφόρησε μόνο στην Ευρώπη, το 1984, χωρίς να γνωρίσει ιδιαίτερη εμπορική επιτυχία, έφτασε ως το Νο.95 στην Αγγλία. Στις ντισκοτέκ όμως έπαιξε πολύ, το ίδιο και στα ραδιόφωνα. Tο δε Hi-NRG mix του αξέχαστου τραγουδιού χορεύεται ακόμα, από ερωτευμένους και μη.
Michael Jackson with Siedah Garett – I just can’t stop loving you (1987)
Είναι κάτι παραπάνω από τραγούδι γενιάς. Τόσο η δυναμική των συντελεστών του όσο και το αποτέλεσμα που έδωσαν, το έκανε άφθαρτο στο χρόνο. Ο βασιλιάς της ποπ μουσικής έγραψε τους στίχους και τις νότες το 1987 και το μοιράστηκε φωνητικά με τη Siedah Garrett. O Michael Jackson ήθελε να το ερμηνεύσει μαζί με την Whitney Houston ή την Barbra Streisand. Η δεύτερη απέρριψε την πρότασή του, ενώ την Whitney δεν την άφησε η Arista Records, το θεώρησε ρίσκο επειδή ο δεύτερος δίσκος της θα κυκλοφορούσε μερικές μέρες πριν από αυτή του ενδεχόμενου ντουέτου, γεγονός που ίσως να επηρέαζε τις πωλήσεις της νέας της δουλειάς. Όσο για την τελική επιλογή της Siedah Garett, συνεργαζόταν με τον Jackson εκείνη την περίοδο, είχε ολοκληρώσει τα φωνητικά της στο επερχόμενο τραγούδι του “Man in the mirror”.
Κυκλοφόρησε ως το πρώτο σινγκλ από το ιστορικό άλμπουμ “Bad”. Έγινε Νο.01 επιτυχία στην Αμερική και στην Αγγλία, στις Ηνωμένες Πολιτείες πούλησε 1 εκατ. αντίτυπα και απονεμήθηκε χρυσό, ενώ ασημένιο στη Μεγάλη Βρετανία με 450.000. Το πολυπλατινένιο “Bad” ήταν η τρίτη και τελευταία συνεργασία του Jacko με τον τεράστιο Quincy Jones στην παραγωγή, στον συγκεκριμένο δίσκο την επιμελήθηκαν από κοινού. Σκαρφάλωσε στην κορυφή 25 χωρών, ξεπερνώντας τα 45 εκατ. παγκοσμίως.
Aretha Franklin & George Michael – I knew you were waiting (for me) (1987)
Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας δεν έχουν αμφιβολία, δηλώνουν περιχαρείς τον έρωτά τους, το δείχνει άλλωστε τόσο ο ρυθμός όσο και οι… βεβαιώσεις που ανταλλάσσουν. Οι δημιουργοί της σύνθεσης δεν το είχαν γράψει για ντουέτο, στην πορεία σκέφτηκαν να γίνει, με την Tina Turner ή την Aretha Franklin. O Clive Davis, διευθυντής της Arista Records, πρότεινε να το ερμηνεύσουν ο George Michael με την Aretha Franklin και δικαιώθηκε. Η βασίλισσα της σόουλ μουσικής επέστρεψε στον αμερικανικό θρόνο μετά από 20 χρόνια απουσίας, από το “Respect” του 1967, ενώ ο 23χρονος τότε George Michael, με τα τρία Νο.01 στην Αμερική την τελευταία τριετία με τους Wham!, θα προσέθετε ένα ακόμη στην καριέρα του.
Ανέβηκε στο Νο.01 της Αμερικής και της Αγγλίας για δύο εβδομάδες αντίστοιχα το 1987, έγινε χρυσό σε πωλήσεις στη Μεγάλη Βρετανία με μισό εκατ. αντίτυπα, επίσης κορυφαίο ήταν στην Αυστραλία και σε όλη την Ευρώπη. Το ζευγάρι κέρδισε βραβείο Grammy στην κατηγορία «Καλύτερη R&B εμφάνιση από ντουέτο ή γκρουπ».
Riccardo Cocciante & Mina – Amore (1994)
Ο έρωτας σε όλο του το μεγαλείο. Χάνεται το μέτρημα των φορών που αποκαλεί ο ένας τον άλλον… amore. Το ντουέτο του Riccardo Cocciante με τη Mina τραγούδησε για την αγάπη το 1994, η σύνθεση ανήκει στον πρώτο, γράφοντας ιστορία στο ιταλικό πεντάγραμμο.
Barbra Streisand & Bryan Adams – I finally found someone (1996)
Η λέξη που έχει ιδιαίτερο νόημα στον τίτλο του τραγουδιού, είναι… επιτέλους. Κάθε ερωτευμένος την έχει πει δυνατά, ή μέσα του. Από το σάουντρακ της διπλά υποψήφιας για Όσκαρ ταινίας “Ο καθρέφτης έχει δύο πρόσωπα” του 1996, με τους Barbra Streisand, Jeff Bridges και Lauren Bacall, η τελευταία ήταν υποψήφια για το χρυσό αγαλματίδιο δεύτερου γυναικείου ρόλου.
Η Streisand έκανε τα πάντα. Σκηνοθέτησε το φιλμ, συμμετείχε στην παραγωγή, έγραψε τη μουσική, πρωταγωνίστησε και τραγούδησε, ένα από αυτά ντουέτο με τον Καναδό ρόκερ. «Θυμώνουμε» λίγο μαζί της, επειδή αρνήθηκε να το ερμηνεύσει στην απονομή των βραβείων Όσκαρ του 1997, παρόλο που ήταν υποψήφιο για «Καλύτερο τραγούδι». Δυστυχώς δεν κέρδισε ούτε Grammy ως η «Καλύτερη Ποπ συνεργασία με φωνητικά», αν και είχε διπλή υποψηφιότητα, ήταν επίσης για το ντουέτο της με τη Celine Dion στο “Tell him”. Για την ιστορία, το κέρδισε ο Johnny Lee Hooker με τον Van Morrison στο “Don’t look back”.
Στην υπέροχη αυτή μπαλάντα «κρύβεται» ένα ακόμη ανάγνωσμα. Παρόλο που το ρεπερτόριο των δύο καλλιτεχνών είναι διαφορετικό, η δυναμική της μουσικής και η κοινή τους αγάπη για αυτή καταργεί τις ταμπέλες και τα όρια.
Eros Ramazzotti & Tina Turner – Cose della vita / Can't stop thinking of you (1997)
Όπως στη ζωή έτσι και στη μουσική, ο ένας έγιναν δύο. Ο Eros το τραγούδησε αρχικά μόνος το 1993, συμμετείχε στη δημιουργία του, ενώ τo 1997 το ερμήνευσε μαζί με την Tina Turner. Το απέδωσαν με ιταλοαγγλικό στίχο, εκείνη στα αγγλικά και εκείνος στη μητρική του γλώσσα, εξού και ο διπλός τίτλος.
Andy Williams & Denise Van Outen – Can’t take my eyes off you (2002)
Αν ήταν ερωτευμένοι στη ζωή και όχι μόνο για τις «ανάγκες» του σύνθεσης, θα λέγαμε… «Ο έρωτας χρόνια δεν κοιτά». Το 2002, ο 74χρονος τότε Andy Williams ένωσε τη φωνή του με την 28χρονη Denise Van Outen αναβιώνοντας μία διαχρονική επιτυχία των 60’ς, έφτασαν ως το Νο.23 στην Αγγλία. Έτσι ερμηνεύτηκε και από ντουέτο, σχεδόν πέντε δεκαετίες από την πρώτη επιτυχία που γνώρισε με τον Frankie Valli το 1967, τους Boys Town Gang το 1982 και την Gloria Gaynor το 1990.
Η ατάκα “I love you baby and if it's quite alright I need you baby”, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να την τραγουδήσουμε πάνω στο χορό στο πρόσωπο που μας ενδιαφέρει, ή να περάσουμε το εν λόγω μήνυμα αν… «το γλυκό δεν έχει ακόμα δέσει».
Lara Fabian and Mario Frangoulis – So in love (2004)
Λόγω του εκατέρωθεν πάθους αμφιβάλουμε αν έχουν επίγνωση των υπερβολικών λεγόμενών τους: “So taunt me and hurt me, deceive me, desert me. I'm yours 'til I die, so in love with you my love am I”. Δημιούργημα του σπουδαίου Cole Porter για το μιούζικαλ “Kiss me Kate”, του 1953. Το ντουέτο της εξαιρετικής Βελγίδας τραγουδίστριας με τον «δικό» μας Μάριο Φραγκούλη δημιουργήθηκε για το σάουντρακ της ταινίας “De-Lovely”, το 2004.
Tony Bennett & Lady Gaga – Cheek to cheek (2014)
Από τη δεκαετία του ’30 υπάρχει καταγεγραμμένη με νότες η επαφή «μάγουλο με μάγουλο». Η ρομαντική πρωτιά, μουσικά και κινηματογραφικά, ανήκει στον Fred Astaire, με αυτόπτες «μάρτυρες» την ορχήστρα του Leo Reisman. Γράφτηκε από τον Irving Berlin ειδικά για τον εμβληματικό χορευτή, ηθοποιό και τραγουδιστή, το ερμήνευσε στην ταινία μιούζικαλ “Top Hat” όπου συμπρωταγωνιστούσε με την Ginger Rogers το 1935. Ανέβηκε στο Νο.01 της Αμερικής, χαρακτηρίστηκε ως το τραγούδι της χρονιάς, ενώ ήταν υποψήφιο για Όσκαρ. Η ηχογράφηση εισήχθη στο Grammy Hall of Fame το 2000.
Άλλα διάσημα ζευγάρια που το διασκεύασαν είναι ο Louis Armstrong με την Ella Fitzgerald το 1956, καθώς και ο Tony Bennett με την Lady Gaga το 2014. Ο Bennett το είχε αποδώσει αρχικά μόνος το 1987.
Ryan Gosling & Emma Stone – A lovely night (2016)
Υπάρχει και αυτή η ιστορία στη ζωή, δυστυχώς. Ο έρωτας χωρίς… happy ending. Η περηφάνια, ο εγωισμός ή η ανασφάλεια, αντικατοπτρίζονται στο «παιχνιδιάρικο» “A lovely night”. Οι ατάκες «δίνουν και παίρνουν» στους… ηλίου φαεινότερον ερωτοχτυπημένους:
Stone: “But, I'm frankly feeling nothing”
Gosling: “Is that so?”
Stone: “Or it could be less than nothing”
Gosling: “Good to know, so you agree?”
Stone: “That's right”
Stone + Gosling: “What a waste of a lovely night”
Από το αριστουργηματικό μιούζικαλ “La La Land” του 2016, που συγκίνησε κοινό και κριτικούς. Κέρδισε έξι από τα 14 Όσκαρ που ήταν υποψήφιο. Το σάουντρακ έγινε Νο.01 άλμπουμ στην Αγγλία, ενώ Νο.02 στην Αμερική.
Ed Sheeran feat. Taylor Swift – The joker and the queen (2022)
Μελωδική σύνθεση που δίνει την αίσθηση ότι «βγήκε» από παραμύθι. Ο Ed Sheeran αρχικά τo ερμήνευσε σόλο το 2021, έκανε την παραγωγή και συμμετείχε στη δημιουργία του. Βρέθηκε στο Νο.02 της Αγγλίας και της Ιαπωνίας. Το εμπνεύστηκε από τον έρωτά του με τη Cherry Seaborn, ήταν συμμαθητές, την παντρεύτηκε το 2018 μετά από πολυετή σχέση. Τουλάχιστον η ιστορία αυτή είχε ευτυχές τέλος και στην πραγματική ζωή. Ντουέτο το ερμήνευσε με την Taylor Swift το 2022, ήταν η τέταρτη φορά που ένωσαν τις φωνές τους.
Sophia Loren & Τώνης Μαρούδας – Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη (1957)
Αφήσαμε το αναπάντητο ερώτημα για το τέλος. Αυτό το ζευγάρι διερωτάται τι είναι η αγάπη. Σίγουρα, κάτι πολύ παραπάνω από συναίσθημα.
Ήταν 1956, όταν ο τότε πρόεδρος της 20th Century Fox, ο ελληνικής καταγωγής μετανάστης στην Αμερική Σπύρος Σκούρας, θέλησε να στηρίξει την Ελλάδα μετά τον πόλεμο. Έστειλε το νέο αστέρι της 7ης τέχνης, την 22χρονη Sophia Loren, να γυρίσει την ταινία “Boy on a dolphin” στην Ύδρα, “Το παιδί και το δελφίνι” ο ελληνικός τίτλος. Ήταν η πρώτη σημαντική αγγλόφωνη ταινία της, καθώς και η πρώτη αμερικανική χολιγουντιανή παραγωγή που γυρίστηκε στην Ελλάδα. Η Joan Collins ήταν να πρωταγωνιστήσει αρχικά, αλλά άλλαξαν ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης που θα μετέφεραν το μυθιστόρημα του David Divine, του 1955, στη μεγάλη οθόνη. Η μουσική του Hugo Friedhofer ήταν υποψήφια για Όσκαρ το 1958.
Όσο για την περιβόητη σύνθεση, ο Τάκης Μωράκης έγραψε τη μουσική ενώ τους στίχους ο Γιάννης Θερμάνογλου, ο οποίος τους είχε αγοράσει από τη γνωστή ήδη τραγουδίστρια Δανάη Στρατηγοπούλου. Η Καίτη Ντένις πρωτοερμήνευσε το τρυφερό “Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη” το 1955, που κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών. Η Sophia Loren το τραγούδησε στην ταινία το 1957, ντουέτο με τον δημοφιλή ερμηνευτή Τώνη Μαρούδα, ο οποίος έπαιξε κιθάρα δίπλα της και της έκανε σεκόντο. Για να μάθει η Ιταλίδα καλλονή πως να το αποδώσει στα ελληνικά, της έκανε μαθήματα η ήδη αναγνωρισμένη τραγουδίστρια Μάγια Μελάγια, στα στούντιο της ραδιοφωνίας που τότε βρίσκονταν στο Ζάππειο. Στο σάουντρακ του φιλμ συμπεριλήφθηκε η αγγλόφωνη εκδοχή της Mary Kaye, με τίτλο “The boy on a dolphin”. Την ίδια χρονιά, το διασκεύασε η σπουδαία Julie London.
Πέρα από τα λαμπερά ονόματα και τον ελληνικό τόπο όπου γυρίστηκε, επειδή ασχολούμαστε με το μεγαλείο της μουσικής, αξίζει να σταθούμε λίγο παραπάνω στους ρομαντικούς στίχους: «Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη. Που κρυφά τις καρδιές οδηγεί. Κι όποιος το ‘νιωσε το νοσταλγεί. Γέλιο, δάκρυ, λιακάδα, βροχή. Της ζωής μας και τέλος κι αρχή…».
