Τί θα ήταν τα Χριστούγεννα χωρίς τις αγαπημένες μας εορταστικές μελωδίες;
Όλοι λατρεύουν τα κλασικά κομμάτια, όπως το Last Christmas και το All I Want for Christmas is You, αλλά έχουν υπάρξει και μερικές επιτυχίες που προκάλεσαν αναταραχή με την κυκλοφορία τους. Από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία και τα Costa Coffee, μέχρι πανικόβλητους συντηρητικούς οικογενειάρχες, πολλοί έχουν προσπαθήσει στο παρελθόν να απαγορεύσουν χριστουγεννιάτικα τραγούδια.
Elvis Presley, White Christmas (1957)
Ένα χρόνο πριν από την κυκλοφορία του White Christmas, ένας δικαστής στο Τζάκσονβιλ κατηγόρησε τον Elvis ότι «υπονόμευε τη νεολαία της Αμερικής» και οι ανώτερη τάξη φοβήθηκε ότι η μουσική του διέφθειρε ηθικά τα παιδιά τους. Το εορταστικό άλμπουμ του προκάλεσε οργή σε όλη την χώρα και ένας DJ στο Πόρτλαντ μάλιστα απολύθηκε επειδή έπαιξε το «White Christmas» στην εκπομπή του.
Jimmy Boyd, I Saw Mommy Kissing Santa Claus (1950)
Η ρωμαιοκαθολική εκκλησία της Βοστώνης ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυρίας διότι το τραγούδι συνδύαζε τη αποτρόπαια πράξη του φιλιού με την ιερή γέννηση του Ιησού Χριστού, με αποτέλεσμα μια σειρά από μποϊκοτάζ ραδιοφωνικών σταθμών. Τελικά η Columbia Records έστειλε τον ίδιο τον Jimmy Boyd να παρακαλέσει προσωπικά την Αρχιεπισκοπή, όπου εξήγησε ότι ο Άγιος Βασίλης που αναφέρεται στο τραγούδι είναι στην πραγματικότητα «μπαμπάς» μεταμφιεσμένος – και έτσι η απαγόρευση άρθηκε γρήγορα.
Perry Como and The Fontane Sisters, It’s Beginning to Look a Lot Like Christmas (1951)
Το φταίξιμο μάλλον είναι του Barney και Ben, τα οποία, σύμφωνα με τους στίχους του τραγουδιού, χρησιμοποιούν τα Χριστούγεννα ως ευκαιρία να ζητήσουν για δώρο ένα ζευγάρι μπότες Hopalong και ένα πιστόλι που πυροβολεί. Σίγουρα μιλούν για κοστούμια καουμπόη, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τη Mood Media – που δημιουργεί playlist για μερικά από τα μεγαλύτερα καταστήματα των ΗΠΑ – να το αφαιρέσει από την εορταστική τους λίστα το 2019. Το σκεπτικό τους; «Αυτό που δεν παίζεις δεν μπορεί να σε βλάψει», είπαν στο CNN.
The Pogues and Kirsty MacColl, Fairytale of New York (1988)
Η διάσημη ιρλανδική λαϊκή μπαλάντα είχε δεχτεί λογοκρισία για δεκαετίες, από το Top of the Pops, το BBC Radio 1, το MTV και άλλους διότι οι στίχοι δεν είχαν κάτσει καλά τότε και σίγουρα δεν κάθονται καλά σήμερα. Οι στίχοι περιλαμβάνουν μπινελίκια και ομοφοβικές βρισιές. Πέρυσι, το BBC Radio 1 απαγόρευσε την αρχική έκδοση του τραγουδιού, ενώ το BBC Radio 2 συνέχισε να το παίζει.
Επιπλέον: Η Kristy MacColl έλυσε το πρόβλημα όταν, ήδη από το 1992, άρχισε να αλλάζει τη γραμμή σε «είσαι φτηνός και είσαι χαλασμένος» κατά τη διάρκεια ζωντανών εμφανίσεων.
Frank Loesser, Baby, It’s Cold Outside (1959)
Σε μια εκδοχή του τραγουδιού, ο José προσπαθεί να πείσει την Eve να μείνει για το βράδυ λόγω κρύου. Όμως μερικοί ακροατές είχαν παραπονεθεί για τους στίχους υποστηρίζοντας ότι η ιδέα δύο άτομα εκτός γάμου να περάσουν μαζί το βράδυ ήταν απαράδεκτη, κάτι που ήταν ένα σημαντικό ταμπού στη δεκαετία του 1940. Ορισμένοι στίχοι όπως «τι έχει μέσα αυτό το ποτό;» και «η απάντηση είναι όχι» - εύλογα δημιουργούν απορίες γύρω από το θέμα της συναίνεσης και το 2018 μια σειρά από ραδιοφωνικούς σταθμούς των ΗΠΑ σταμάτησαν να παίζουν εντελώς το τραγούδι.
Eartha Kitt, Santa Baby (1953)
Το 1953, η Kitt ερμήνευσε το τραγούδι για τον Βασιλιά Παύλο και την Πριγκίπισσα Φρειδερίκη της Ελλάδας ενώ επισκέπτονταν τη Νέα Υόρκη και οι πολιτικοί που παρευρέθηκαν στο συμπόσιο δεν ήταν ευχαριστημένοι που ένα τραγούδι με τέτοια «ενήλικα» θέματα παίχτηκε μπροστά σε ένα βασιλικό ζευγάρι. Αμέσως μετά, αρκετοί ραδιοφωνικοί σταθμοί στις νότιες πολιτείες της Αμερικής το απέκλεισαν από το airplay τους, αλλά αυτό δεν εμπόδισε το Santa Baby να γίνει κλασικό.
Becky Lamb, Little Becky’s Christmas Wish (1967)
Σύμφωνα με ένα τεύχος του 1967 του Record World, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί του ABC αρνήθηκαν να παίξουν το Little Becky's Christmas Wish επειδή «η έντονη συναισθηματική αφήγηση... ενοχλεί όσες οικογένειες έχουν συγγενείς στο Βιετνάμ». Γράφοντας το πρώτο της γράμμα στον Άγιο Βασίλη, η ευχή της Becky είναι για την ασφαλή επιστροφή του μεγάλου αδερφού της Tommy, από το Βιετνάμ ο οποίος υπονοείται ότι έχει σκοτωθεί. Παρ’ όλα αυτά το κομμάτι έφτασε στην δεύτερη θέση στα charts των ΗΠΑ.
Weird Al Yankovic, Christmas at Ground Zero (1986)
Η ιστορία ενός ολοκληρωτικού πυρηνικού πολέμου που καταστρέφει τον κόσμο για πάντα, ακριβώς μετά τους δίδυμους πύργους δεν ήταν και η καλύτερη ιδέα του Weird Al Yankovic. «No more time for last minute shoppin» φωνάζει ο Al, αλλά στην μετά 9/11 εποχή το κομμάτι αποσύρθηκε από τα ραδιόφωνα και ο ίδιος σταμάτησε να το παίζει live.
Cliff Richard, Mistletoe and Wine (1988)
Για να είμαστε δίκαιοι με τον Costa Coffee, το οποίο απαγόρευσε το χριστουγεννιάτικο τραγούδι του Cliff από όλα τα καταστήματά του το 2013, τουλάχιστον ήταν ειλικρινείς σχετικά με τους λόγους. «Δεν μπορούμε να αρνηθούμε την αγάπη μας για τον Sir Cliff, αλλά δυστυχώς ο κόσμος μίλησε και το εορταστικό του κομμάτι Mistletoe And Wine ψηφίστηκε ως το χειρότερο χριστουγεννιάτικο τραγούδι όλων των εποχών, οπότε έπρεπε να το αφαιρέσουμε από τις λίστες μας», είπε ένας εκπρόσωπος της αλυσίδας καφέ στο NME. «Είμαστε σίγουροι ότι δεν θα το παρεξηγήσει».
Bing Crosby, I’ll Be Home for Christmas (1943)
Αφηγούμενο από την πλευρά ενός στρατιώτη που ελπίζει να επιστρέψει στην οικογένειά του, το I'll Be Home For Christmas του Bing Crosby κυκλοφόρησε το 1943, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή τραγούδια σε διάφορες φιλανθρωπικές δεξιώσεις προς τιμή των στρατιωτών και των οικογενειών τους.
Παρ’ όλα αυτά το BBC δεν το δέχτηκε και απαγόρευσε το I'll Be Home For Christmas για ολόκληρο τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο επειδή μείωνε το ηθικό των στρατιωτών και του άμαχου πληθυσμού. Το κομμάτι απαγορεύτηκε, όπως και δεκάδες άλλα, καθώς σύμφωνα με το κανάλι ήταν υπερβολικά έντονα φορτισμένο και ερχόταν σε αντίθεση με την πολιτική τους.
Slade, Merry Xmas Everybody (1973)
Παρόμοια περίπτωση με το Costa Coffee. Το The Holiday Inn στο Kensington του Δυτικού Λονδίνου αφαίρεσε το τραγούδι από τη λίστα αναπαραγωγής του, αφού υπέκυψε στην πίεση των πελατών. Ένας εκπρόσωπος της εταιρίας είπε στο The Mirror το 2012: «Όταν έγινε φανερό ότι το hit των Slade δεν είναι αποδεκτό από ένα τόσο μεγάλο ποσοστό των καλεσμένων μας, αποφασίσαμε ότι ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσουμε τη Χριστουγεννιάτικη μας διάθεση ήταν να το αφαιρέσουμε από τις λίστες μας».
