-Τί πειράζει κι αν βραχώ, αν πέσουν πάνω μου λίγες σταγόνες… Σημασία έχει ο δρόμος – η ευτυχία είναι προσωπική ευθύνη του καθενός.
-…είναι πιο εύκολο-πολύ πιο εύκολο-, να είναι κανείς δυστυχισμένος, παρά ευτυχισμένος…
-Η τέχνη να πεθαίνεις καλά και η τέχνη να ζεις καλά είναι μία. ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ
-Το μίσος μπορεί να αποτελέσει το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ανάπτυξη της ευτυχίας.
–Η ικανότητα ν’ αλλάζουμε οπτική γωνία είναι αναμφίβολα, ένα από τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας.
-…χρειαζόμαστε τους άλλους– αλλά και κανέναν συγκεκριμένα– για να συνεχίσουμε τον δρόμο μας…
-…οι έρωτες που μας πνίγουν δεν είναι καλοί έρωτες …το μαθαίνεις μόνο αν κάνεις μια σχέση χωρίς εξάρτηση, και αποδεχτείς την πιθανότητα των δακρύων.
–Ο μόνος φόβος που θα ‘θελα να νιώθεις μπροστά σε μια αλλαγή, είναι μήπως δεν μπορείς ν’ αλλάξεις.
-…ζει χαλαρός, έχοντας συναίσθηση του εσωτερικού του πλούτου που θα τον συνοδεύει όπου κι αν πάει – ακόμη και πέρα απ΄τη ζωή. Ο θάνατος δεν μπορεί να του τον αφαιρέσει.
-Όπως η αγάπη μας βοηθάει να διακρίνουμε το μίσος έτσι κι ο θάνατος μας δείχνει την αξία της ζωής.
– Η αγάπη σημαδεύει το άτομο, αλλά ο θάνατος φαίνεται να το πετυχαίνει ακόμα περισσότερο , δεδομένου ότι μπορεί κανείς να ζήσει χωρίς έρωτα , όμως τον θάνατο δεν μπορεί να τον αποφύγει.
-Η έννοια της λέξης επιθετικός, όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ, δε σημαίνει «αυτός που φέρεται εχθρικά». Δηλώνει αυτόν που δεν διστάζει να αντιμετωπίσει τα πράγματα, δεν το βάζει στα πόδια, δεν κοιτάζει αδιάφορα απ΄την άλλη μεριά, δεν μεταθέτει τις ευθύνες του, αναλαμβάνει κάτι υπεύθυνα.
-Η ευτυχία όποιος κι αν είναι ο ορισμός της, έχει να κάνει με την ανεπιφύλακτη ανάλυψη της ευθύνης για την ίδια μας τη ζωή.
-Δεν μπορώ…όσο κι αν με πονάει…δεν μπορώ να σε κάνω ευτυχισμένο.
-…οι οδυνηρές στιγμές είναι το τίμημα των πρέπει να πληρώσουμε για να προσεγγίσουμε τις άλλες , τις ευτυχισμένες στιγμές.
-…δεν πιστεύω ότι η ευτυχία κορυφώνεται στις μεγαλειώδεις στιγμές, ούτε ότι οπωσδήποτε καταρρέει στις αντιξοότητες.
-…όσοι νομίζουν πως η ευτυχία αποτελείται από στιγμές, δεν έχουν ως τώρα καταφέρει να αφομοιώσουν την ιδέα ότι, ακόμα και σε κακές στιγμές αποτελούν μέρος ενός γενικού φαινομένου το οποίο δημιουργεί ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί κανείς να είναι ευτυχισμένος…
-…άλλο είναι να ονειρεύεσαι κι άλλο να δεις τι θα κάνεις με τα όνειρά σου.
-…τί θα γινόταν με τις επιθυμίες αν δεν έφταναν ποτέ στο σημείο να μετατραπούν σε δράση; Απλώς θα συσσωρεύαμε όλο και περισσότερη εσωτερική ενέργεια, η οποία, μην έχοντας διέξοδο , αργά ή γρήγορα θα ξέσπαγε σε μια μια πράξη που θα λειτουργούσε σαν υποκατάστατο (μια πράξη που ξέρω, από επαγγελματική και προσωπική πείρα, ότι συνήθως δεν είναι καθόλου ευχάριστη).
-…η επιθυμία χωρίς δράση μπορεί να επιφέρει διακοπή κάθε σύνδεσης με την πραγματικότητα του εδώ και τώρα…
-…η επιθυμία αποκτά νόημα όταν είμαι σε θέση να τη μετατρέψω σε πράξη.
-…να βρούμε το δρόμο που μας έταξαν τα όνειρα…
-Αν αφήσω το όνειρο (εικόνα ενός πράγματος που φαίνεται ελκυστικό , επιθυμητό, ή τουλάχιστον φορτισμένο με κάποια ενέργεια δική μας ή ξένη) να με γοητεύσει , αν αρχίσω να σκέφτομαι «τί ωραία που θα ήταν», αυτό το όνειρο μπορεί να μετατραπεί σε φαντασίωση… όνειρο που βλέπω ξύπνιος… το όνειρο έχει έρθει λίγο πιο κοντά … η ψευδαίσθηση είναι κάτι πιο δυνατό από τη φαντασίωση γιατί τώρα πια δεν σκέφτομαι » τί ωραία που θα ήταν» αλλά «πόσο θα μου άρεσε». Τώρα είναι δική μου…επιθυμία. Κι αυτό είναι κάτι πολύ πιο δυνατό από μια φαντασίωση, γιατί το «τι ωραία που θα ήταν » αποτελεί μέρος του οποίου είμαι… συσσωρεύουν μια ποσότητα ενέργειας η οποία είναι απαραίτητη για ν’ αρχίσει η διαδικασία που θα οδηγήσει στη δράση.
-Η πρόκληση δεν είναι να είσαι κάποιος άλλος. Η πρόκληση είναι να είσαι ο εαυτός σου.
-Μιλάω για τον μοναδικό ηρωισμό που υπερασπίζομαι: το κουράγιο να είναι κάποιος αυτός που είναι.
–Η παρουσία σου με ολοκληρώνει και με επιβεβαιώνει ωστόσο δεν με καθορίζει.
–Ζώ «στ’ αλήθεια» σημαίνει, επακριβώς, ότι αφήνω πίσω όλες τις ταυτότητες που δημιούργησα για τους άλλους.
-Όταν κανείς προσποιείται όταν υποδύεται μια προσωπικότητα , κερδίζει ένα σωρό σχέσεις, υποκριτικές, διπλωματικές , με πολύ μικρή αξία και ελάχιστη σημασία. Αντίθετα, όταν είναι κανείς αυτός που είναι …δεν τον πλησιάζει ούτε γάτα!
-Το πιο απίστευτο όμως, απ΄όλα είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι για όλους…
-…με το πέρασμα του χρόνου, πάντα γίνεται κανείς χειρότερος…
-Το πραγματικό αντίδοτο στον πόθο είναι η αποδοχή, όχι η απόκτηση.
-Ο ανταγωνισμός, το μίσος, η ζήλια, είναι καταστάσεις καταστροφικές για την ευδαιμονία μας, όταν εμφανίζονται, όλα μας φαίνονται ύποπτα ή απειλητικά… Αυτά τα τοξικά συναισθήματα ξεκινάνε με την απόρριψη του διπλανού μας και καταλήγουν να προκαλούν παρόμοιες συμπεριφορές και στους άλλους…για να εξασφαλίσουμε ότι κάτι δεν θα ξανασυμβεί…να προσπαθήσουμε να μην επαναλυφθούν οι συνθήκες που το δημιούργησαν.
-…η ψυχική υγεία συνεπάγεται συμπεριφορά θερμή, γενναιόδωρη και γεμάτη κατανόηση, συναίσθημα τρυφερό, στάση εγκάρδια και πράξεις αλληλεγγύης…
-…χρήσιμα ή άχρηστα ( συναισθήματα ή επιθυμίες) στην πορεία του ανθρώπου στην αυτοανάπτυξη και την ανακάλυψη των δυνατοτήτων του ανάμεσα στις οποίες είναι κι αυτή να γίνει ευτυχισμένος.
-όπως τα κύματα που ταράζουν την επιφάνεια του ωκεανού χωρίς σοβαρές συνέπειες για τον πυθμένα του.
-Όμως προσοχή:εσωτερική γαλήνη δεν σημαίνει να μένεις απόμακρος, αδιάφορος ή κενός.
-Ααα…Αν δεν μπορείς να το Αποκτήσεις, δεν καταφέρνεις να το Αντικαταστήσεις και δεν θέλεις να το Ξεχάσεις. Τότε ο κανόνας(ΑΑΞ κανόνας ηλιθίου) λέει ότι….είσαι Ηλίθιος!
–Δεν είναι λογικό , για παράδειγμα, να ζεις υποφέροντας επειδή δεν μπορείς να βγεις από το παράθυρο πετώντας. Αυτό είναι νευρωτικό είναι γελοίο και ηλίθιο.
-…πρώτα μάθαμε να λέμε μαμά, στη συνέχεια προφέραμε τη λέξη μπαμπάς και η τρίτη λέξη ήταν σχεδόν πάντα κι άλλο…Σ΄εκείνες τις πρώτες λέξεις καθρεφτίζονται οι πιο βαθιές και πραγματικές επιθυμίες μας : πρώτα η αγάπη, μετά η ασφάλεια και μετά το «ακόμα περισσότερο» απ΄αυτά τα δυο προηγούμενα …απαντήσεις στο δρόμο μας προς την ευτυχία…
-Η ευτυχία καθορίζεται από την απουσία δυσάρεστων καταστάσεων. Με μαθηματικούς όρους: E = 1/Δ όπου Ε είναι η ευτυχία και Δ η δυστυχία.
-…υποσυνείδητα να μετράμε την δυστυχία μας με τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στις ισχυρές ιδανικές επιθυμίες μας, και την αντίληψη πραγματικότητας με την οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι …Δ=Ε-Π . Η ποσότητα της Δυστυχίας ισούται με τη Επιθυμίες μείον την Πραγματικότητα
-…η Πραγματικότητα δεν συμφωνεί σχεδόν ποτέ με τις Επιθυμίες εκτός αν έχω προσδοκίες που εξαρτώνται αποκλειστικά από μελλοντικές στρατηγικές πρακτικά δυνατές. Σ’ αυτήν την περίπτωση δεν θα τις έλεγα καν προσδοκίες: θα προτιμούσα να τις ονομάσω Σχέδια.Η Προσδοκία έχει να κάνει με την έκβαση, με το αποτέλεσμα όχι με τη διαδρομή. Το Σχέδιο έχει να κάνει με την διαδικασία , την διαδρομή.
-Ο μόνος τρόπος για να λύσουμε αυτήν την εξίσωση ώστε να πάψει να βγάζει ένα αποτέλεσμα Δυστυχίας είναι να δουλέψουμε πάνω στην Επιθυμία, και όχι μόνο πάνω στην Πραγματικότητα.
-αν αυτό που θέλουμε πραγματικά είναι να είμαστε ευτυχισμένοι, η προσπάθειά μας θα μπορούσε να είναι μάλλον εσωτερική παρά εξωτερική, να έχει να κάνει περισσότερο με τις προσδοκίες μας παρά με την πραγματικότητα…
-«Ποτέ δεν θα γινόμουν μέλος μιας Λέσχης που θα ήταν διατεθειμένη να δεχτεί μέλη σαν κι εμένα» Γκράουτσο Μάρξ
-…θεωρούν τον εαυτό τους θύμα για ν’ αποφύγουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί στη δυστυχία τους.
–Όταν κατηγορούμε τους άλλους και κρατάμε για εμάς μια συμπεριφορά θύματος, κινδυνεύουμε, προφανώς, να διαιωνίσουμε έναν πόνο που κρύβει μέσα του το μίσος , έναν πόνο που παρατείνεται και ενισχύεται από την πιο σκοτεινή πλευρά μας: την μνησικακία.
-Το καθαρό εκδικητικό συναίσθημα μπροστά στην αδικία μας στερεί την αναγκαία ενέργεια με την οποία θα δίναμε λύση στο αρχικό πρόβλημα.
-…επιδίωκαν την επιτυχία γιατί μόνο τότε οι γονείς τους τους έδειχναν αγάπη…
-…πολλές γυναίκες εξαρτούν την επιτυχία τους από το να αισθάνονται ωραίες και επιθυμητές…
-…ο πόνος είναι ένας τρόπος για να μάθεις που βρίσκεται η αγάπη…
-Η ευγνωμοσύνη προς τη ζωή είναι ένα από τα μυστικά της ευτυχίας και ό,τι υπονομεύει αυτήν την ευγνωμοσύνη παρεμποδίζει την δυνατότητα να είμαστε ευτυχισμένοι…
-Ωστόσο συμβιβάζομαι δεν σημαίνει παύω να ενδιαφέρομαι γι’ αυτό που γίνεται ούτε σκύβω αναγκαστικά το κεφάλι. Δεν έχει να κάνει με την παραίτηση, αλλά με την αναγνώριση της αφετηρίας μιας αλλαγής, με την απουσία της ανυπομονησίας να γίνει κάτι διαφορετικό και την ευγνωμοσύνη προς τη ζωή που είναι ικανή να προσπαθεί να δημιουργήσει αυτό που ακολουθεί.
-Οι προσδοκίες αποτελούν σοβαρά εμπόδια για μια καλή σχέση με τη ζωή.
-Οι άνθρωποι , τότε δεν περίμεναν με σιγουριά ότι τα παιδιά τους θα επιβιώσουν από την παιδική ηλικία, και η απουσία προσδοκιών (όχι η απουσία αγάπης) ξόρκιζε την δυστυχία τους.
-Η κακοήθεια είναι αποτέλεσμα άγνοιας. Και η άγνοια αποτέλεσμα έλλειψης παιδείας. Η κακοήθεια αντιμετωπίζεται με περισσότερη και περισσότερη και περισσότερη μόρφωση.
-…είμαι δάσκαλος. Αισθάνομαι ότι ορίζω καλύτερα την επιθυμία και τον τρόπο μου να αντιτίθεμαι στην ανηθικότητα, την αδικία ή την κακοήθεια.
-Αν η ανάγκη νοήματος και σκοπού είναι απαραίτητη για τη ζωή, τότε πόσο μάλλον για την ευτυχία…
–Υπάρχει σχεδόν πάντοτε ένα θετικό στοιχείο σε μια αρνητική κατάσταση, όπως σχεδόν πάντοτε υπάρχει μια αρνητική πλευρά σε μια θετική κατάσταση.
-Το θέμα είναι ότι ακόμη κι αν ο περιβάλλον χώρος δεν μου επιτρέπει να δω την ακτή, αν εγώ ξέρω που πάω, δεν με ενδιαφέρει ποτέ το μέρος που θα φτάσω, αλλά η κατεύθυνση την οποία ακολουθώ.
-Στη ζωή την πορεία την διαγράφει η κατεύθυνση που ο καθένας αποφασίζει να δώσει στην ύπαρξή του.
-Αν βρεις το νόημα της ζωής σου θ’ανακαλύψεις το κλειδί της ευτυχίας .
–Η ικανότητα να επιβιώσει κανείς μέσα από τη φρίκη αυτού του κόσμου που είναι κάπως σκληρός… στην ψυχική και ηθική δύναμη η οποία απορρέει από την ανακάλυψη νοήματος σε κάθε εμπειρία.
-…ένα δέντρο με βαθιές και δυνατές ρίζες μπορεί ν΄αντέξει μια πολύ δυνατή καταιγίδα, κανένα δέντρο όμως, δεν μπορεί ν΄αρχίσει να βγάζει τέτοιες ρίζες με το που θα φανεί η καταιγίδα στον ορίζοντα.
– Αν έπρεπε να ομαδοποιήσω τις απαντήσεις του κόσμου στην ερώτηση που κρύβεται στο αρκτικόλεξο ΓΤΣΖ(Για Τι Σκατά Ζω) έχω την εντύπωση πως δεν θα χρειαζόταν να σκεφτώ πάνω από τέσσερις ομάδες ανθρώπων. Εκείνοι που επιδιώκουν την Ηδονή/Εκείνοι που επιδιώκουν την Εξουσία/ Εκείνοι που επιδιώκουν την εκπλήρωση μιας Αποστολής/ Εκείνοι που επιδιώκουν την Εξάπλωση.
– «Τίποτα καλό δεν μας χαρίζεται» «Τίποτα που κοστίζει ακριβά δεν είναι καλό»
-…τα ναρκωτικά προσφέρουν ανακούφιση, όχι ηδονή, γιατί δεν έχει κανένα νόημα να κάνεις κακό στο σώμα σου.
-Είμαι ευτυχισμένος, δεν σημαίνει κατ΄ανάγκη ότι απολαμβάνω, αλλά ότι βιώνω την ηρεμία του να ξέρω που οδεύω σωστά προς κάτι ευχάριστο , κάτι απολαυστικό , κάτι που έχει νόημα για μένα.
-Μια αποστολή που δεν θα τελειώσει, γιατί δεν έχει τέρμα – μόνο δρόμο.
-Γιατί αν δεν μπορείτε εσείς να δώσετε ένα νόημα στη ζωή σας, η ζωή σας μπορεί να πάψει να έχει νόημα.
–Η ζωή ενός νευρωσικού– που είναι συχνά η δική μας- συνίσταται στο να μένουμε καθηλωμένοι στην κλάψα και τα παράπονα, δηλώνοντας με εκρηκτικό ύφος ότι κάτι θα έπρεπε να είχε γίνει αλλιώς.
–Αν ζεις συνεχώς με τη σκέψη του πως θα έπρεπε να είναι τα πράγματα προκειμένου να μπορείς να τα χαρείς, τότε δεν υπάρχει επαφή με το πραγματικό, μ΄αυτό που συμβαίνει, και χωρίς αυτό δεν υπάρχει πραγματική ζωή.
-Είναι τόσο εύκολο να νιώσει κανείς οίκτο! Αρκεί ν’ αναζητήσει το κατάλληλο πρόσωπο…Αντίθετα , αν αρχίσει κάποιος να ξεκαρδίζεται στα γέλια, δεν θα τον πλησιάσει κανένας. Αλλά και αν τον πλησιάσει , θα είναι μόνο για να του πει : »
Τί βλέπεις και γελάς;Ηλίθιος είσαι;»
-Όπως μικραίνει ο μοιρασμένος πόνος, έτσι και η χαρά όταν τη μοιραζόμαστε πολλαπλασιάζεται.
-Πράγματι πριν διαλέξουμε συνταξιδιώτη για το ταξίδι της ζωής, καλό θα είναι να αξιολογήσουμε τις εξής παραμέτρους:
Τον διασκεδάζουν τα περισσότερα απ΄όσα μου φαίνονται κι εμένα διασκεδαστικά;
Θα μπορεί να γελάει με τα ίδια πράγματα που κάνουν κι εμένα να γελάω;
Θα μπορεί να χαίρεται μαζί μου τα πράγματα που χαίρομαι κι εγώ;
Ή μήπως ό,τι με διασκεδάζει θα είναι για κείνον δραματικά και πολλά απ’ αυτά που βρίσκω εγώ δραματικά θα είναι για κείνον αστεία και θα τον κάνουν να γελάει;
–Κανένας ανταποδοτικός νόμος δεν μπορεί να κρατήσει μια σχέση, πολύ λιγότερο μια ερωτική σχέση και ακόμη λιγότερο μια θεραπευτική σχέση.
-Ο θεραπευτής πρέπει να δεχτεί πως είναι μόνο ένας «ειδικός των συμφορών«- ούτε καν ο ιδανικός σύντροφος στις δύσκολες στιγμές.
-Αν δεν μπορούμε με τίποτα να γελάμε μαζί, δεν υπάρχει συνάντηση, δεν υπάρχει σχέση.
-Προφανώς, η ελευθερία του ανθρώπου δεν είναι η απελευθέρωσή του από βιολογικές ή ψυχολογικές εξαρτήσεις είναι η ελευθερία να μπορεί να παίρνει θέση απέναντι σε όλες τις εξαρτήσεις και να επιλέγει το δικό του δρόμο.
-Ωστόσο , ένας άνθρωπος ευτυχισμένος είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα ευχαριστημένο ζώο. Ο ευτυχισμένος άνθρωπος, έχει πλήρη συνείδηση του εαυτού του…
-…λίγη εγκράτεια είναι απαραίτητη για την ευτυχία …η μετριοπάθεια, όπως είπα, πρέπει να αθροίζεται με το πάθος, τον ενθουσιασμό και τη διασκέδαση…
-Σου ζητούν συμβουλή, τους τη δίνεις . Σου λένε τα προβλήματά τους κι εσύ τ’ ακούς. Σου λένε τα προβλήματά τους κι εσύ τ΄ακούς. Κανένας όμως, δεν μπορεί να καταλάβει τα δικά σου. Είσαι , απλώς, σε άλλο πλαίσιο. Αυτό δεν είναι πλεονέκτημα , είναι γεγονός. Εκείνοι από το προηγούμενο πλαίσιο σε χειροκροτούν ακόμη περισσότερο και σε ζητοκραυγάζουν , εσύ όμως ούτε που τους ακούς. Ίσως γιατί τώρα πια δεν χρειάζεσαι τόσο τον θαυμασμό τους.
–Δεν κριτικάρω κανέναν γιατί αποφάσισε να μείνει σε κάποιο πλάισιο, απλώς προειδοποιώ πως ο δρόμος της ανάπτυξης δεν έχει τέλος.
–Η ανάπτυξη είναι όφελος αλλά συνεπάγεται μιαν απώλεια ακόμα κι αν είναι αυτή της άγνοιας…κάτι που δεν είναι λίγο.
–Είσαι ο καλύτερος φίλος όλων, κανείς όμως δεν είναι φίλος σου. Όλοι βασίζονται πάνω σου, εσύ όμως πονάς γιατί νιώθεις ότι δεν έχεις μα καμιά σχέση μαζί τους.
-Ο βιολόγος Ντρέσερ λέει ότι μπορεί κανείς να βιώνει μόνο δυο στιγμές: της ανάπτυξης ή του γήρατος. Το τίμημα του να παραμένει καθηλωμένος στην ιστορία χωρίς ν’ αναπτύσσεται πια, είναι ένδειξη ότι αρχίζει να γερνάει.
-1. Είμαι άνθρωπος, αλλά δεν είμαι ο μοναδικός
2. Επιθυμώ να είμαι ευτυχισμένος και δεν θέλω να υποφέρω
3. Κι άλλοι άνθρωποι θέλουν το ίδιο
4.Θα μου ήταν αβάσταχτο να είμαι ο μόνος ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο ΔΑΛΑΪ ΛΑΜΑ
