.............." εκείνο τ'αρμυρό θήτα τής θάλασσας....τού ήλιου το φλοίσβισμα στον όρμο τ'ουρανού...τής παπαρούνας το μελτέμι κόκκινο...τών δροσερών πουλιών τα πράσινα λαλήματα...τα ηδονικά μπουμπούκια τών νησιών καθώς τ'ανοίγει ο πελαγίτης άνεμος..
..γαλάζια και λευκά...το άρωμα-άσπρο ειρηνικό-τού ασβέστη... μενεξελί τού σύκου.
....οι στρογγυλές..οι μυτερές φωνές τών κοχυλιών και τα ξερά-σαν τσακμακόπετρες- τριξίματα τών τζιτζικιών...η ασημένια τής σελήνης μουσική...οι δύσεις...οι ανατολές...
...αφή χρυσή και πορφυρή...τί περιπέτεια πύρινη....παλμός και μόσκος μές στο αίμα μου δριμύς...το καλοκαίρι...όλα είναι εδώ...
...καρπίζουν μέσα μου παλιά καλοκαίρια ανάβουνε βλέμματα αλλοτινά θροίζουν αγγίγματα...τίποτα...τίποτα δεν χάθηκε στ'αλήθεια...όλα είν'εδώ...όλα είν'εδώ...μιά σπίθα μόνο ανάβει πυρκαγιές στις θημωνιές τής μνήμης...κι άν η ελπίδα το μέλλον συντηρεί η μνήμη τρέφει το παρόν το παρελθόν μας δικαιώνοντας...γιατί...ό,τι υπήρξε μιά φορά δέ γίνεται να πάψει
να υπάρχει "............
( Λένα Παππά )
Μαρία Δούση
