..........." η άνοιξη πηγαίνει πρώτα στα προάστια... κι έχεις την τύχη... πρώτος να βλέπεις τη νίκη τών χρωμάτων όπως την περιγράφουνε οι κάμποι κι όλα τα είδη γής που επιθυμούν ν'ανθίσουν....καθώς....σαν άνοιξη μυρίζει η ανάγκη να σε φανταστώ....σε φαντάζομαι κιόλας...αργά...να πλησιάζεις το παράθυρο... κι αργά να τ'ανοίγεις...για να πάρεις με δόση αργή τη χυμένη αλλαγή στο χώμα....σε συγκινεί το βαρύ κι απόλυτο κόκκινο που μπόρεσαν οι παπαρούνες...και μ'εύθυμα λάθη μετράς...τ'άσπρα κι αμέτρητα φτεράκια των χαμομηλιών για την καλή αποδημία αύριο μεθαύριο έτοιμα...και μές σ'αυτή την αξιοσύνη του αλλαγμένου
κόσμου...πιο αλλαγμένος και πιό άξιος απ'όλα ο Δίας σε κύκνο μεταμορφωμένος κατακτάει τη Λήδα...κι αυτό...δίνει ένα τίναγμα στην άνοιξη μιάν ευλογία στις μεταμορφώσεις το σύμπλεγμα σου
ανοίγει βαθύτερη είσοδο στην έννοιά
τους απ'αυτή τών υπέρων τών στημόνων
και τών πετάλων...νά'ταν ο Δίας και δικός μου γείτονας και να μας μεταμόρφωνε..
...εμένα...την κυρία του Monet μέσα στίς παπαρούνες...κι εσένα...σε χαρούμενη κραυγή καθώς με αναγνωρίζεις κάτω απο
τη χαμομηλένια μου ομπρέλλα"........
( Κική Δημουλά
Μαρία Δούση
