«Ο ισόβιος έρωτας του Ντίκενς με το αναγνωστικό του κοινό, ήταν σε τελευταία ανάλυση ο σημαντικότερος έρωτας της ζωής του» γράφει η καθηγήτρια Κάθλιν Τίλοτσον -ειδική στο έργο του συγγραφέα.
1. Υπάρχουν δύο σχολές ζωγραφικής, η σοβαρή και η γελοία.
2. Να έχεις μια καρδιά που ποτέ δεν σκληραίνει, ένα χαρακτήρα που ποτέ δεν κουράζει, ένα άγγιγμα που ποτέ δεν πονά.
3. Δεν χρειάζεται να ντρεπόμαστε για τα δάκρυά μας.
4. Ο πρώτος κανόνας στις επιχειρήσεις είναι: κάνε στους άλλους αυτό που θα έκαναν εκείνοι σε σένα.
5. Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο εαυτός μας.
6. Το κλάμα καθαρίζει τα μάτια, τους πνεύμονες, την όραση, καθαρίζει την όψη, κατευνάζει το θυμό – γι` αυτό να κλαίτε συχνά.
7. Το αν θα είμαι τελικά ο πρωταγωνιστής της δικής μου ζωής ή αν αυτή τη θέση θα την καταλάβει κάποιος άλλος, θα φανεί στις επόμενες σελίδες. (η πρώτη φράση από τον «Δαβίδ Κόπερφηλντ»)
8. Την αγάπησα ενάντια στη λογική, ενάντια στη βεβαιότητα, ενάντια στην ηρεμία, ενάντια στην ελπίδα, ενάντια στην ευτυχία.
9. Σε λίγο το καθετί ξαναγεννιέται.
10. Στο ένα της μάτι έλαμπε η αφοσίωση. Στο άλλο ο υπολογισμός.
