«Ομορφόθρονη αθάνατη Αφροδίτη,
κόρη του Δία, σου δέομαι, δολοπλέχτρα,
με πίκρες και καημούς μη, Δέσποινα,
παιδεύεις την ψυχή μου.
Μα έλα μου, αν και κάποτε από πέρα
το κάλεσμά μου όμοιο, αγροικώντας,
ήρθες, το πατρικό παλάτι αφήνοντας,
και το χρυσό σου αμάξι
ζεύοντας. κι όμορφα στρουθιά πετώντας
γοργά στη γή σ΄εφέρανε τη μαύρη
παντ΄απ΄τον ουρανό με φτεροκόπημα
πυκνό μες΄τον αιθέρα.
Κι΄ως έφτασαν ταχιά, χαμογελώντας
με την αθάνατη όψη, ω μακαρία,
με ρώτησες σαν τι και πάλι να 'παθα
τι σε καλώ κοντά μου.
Τι λαχταρά η ψυχή μου η φρενιασμένη
τόσο πολύ να γίνει: -Ποιον και πάλι
θες η Πειθώ να΄φέρω στην αγάπη σου;
Σαπφώ, ποιός σ' αδικάει;
Γιατί αν φεύγει, γοργά από πίσω θα 'ρθει,
κι΄αν δεν παίρνει σου δώρα, θα σου φέρει.
τωρ΄αν δεν σ΄αγαπάει, θα σ΄αγαπήσει
και δίχως να το θέλεις.
Ω! έλα μου και τώρα, κι΄απ΄τις μαύρες
τις έγνοιες λύσε με, και ό,τι ν΄αληθέψει
ποθεί η ψυχή μου, τέλεσ' το, κι΄ατή σου
συ γίνε ο βοηθός μου.»
Μετάφραση ο Π. Λεκατσάς
Πηγή: Κορδάτος, «Η Σαπφώ και οι κοινωνικοί αγώνες στη Λέσβο»
Η Σαπφώ ( 7ος-6oς αι.) έγραψε αυτό το ποίημα όταν ο Κερκύλας που τον είχε παντρευτεί και είχε κάνει μια κόρη μαζί του την άφησε και έφυγε. Έτσι η ερωτευμένη Σαπφώ απελπισμένη απευθύνεται και παρακαλεί την Αφροδίτη. Δεν αποκλείεται όμως το ποίημα να γράφτηκε για τον Φάωνα, γιατί το λεξικό του Σουϊδα αναφέρει: «.…. δι΄ έρωτα Φάωνος του Μυτιληναίου εκ του Λευκάτου κατεπόντησεν εαυτήν»
Οι ερευνητές δεν δέχονται ότι το γεγονός της αυτοκτονίας της Σαπφώς αληθεύει.
Το Λευκάδιο πήδημα ήταν το γκρέμισμα από κάποιο βράχο στη θάλασσα ατόμων που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο. Τους έδιναν χάρη μόνο αν φίλοι η συγγενείς κατάφερναν να τους σώσουν. Ο Λευκάδιος όμως βράχος έγινε καταφύγιο και των απογοητευμένων ερωτευμένων. Έτσι δεν ήταν δύσκολο να δημιουργηθεί και για τη Σαπφώ ο θρύλος, ότι μετά τον έρωτά της ακολούθησε κι αυτή τα βήματα των άλλων και αυτοκτόνησε εκεί.
GOUNOD, SAPHO
Είναι η πρώτη όπερα του Gounod. Η ιστορία της βασίστηκε σε θρύλους για τον έρωτα της Σαφπώς για τον Φάωνα και την αυτοκτονία της, πέφτοντας από το ακρωτήριο Λευκάτα της Λευκάδας, όταν ο Φάων τη πρόδωσε. Το λιμπρέτο έγραψε ο Emile Augier. Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 16 Απριλίου 1851.
Από την σελίδα Ακούτε κλασική μουσική; Εγώ ακούω
De Profundis Ya
