Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη
Green Day – Oh Yeah! (Single - 16/1/2020)
Αναμένοντας το Father of All… στις αρχές του Φεβρουαρίου, σαμπλάρουν τη διασκευή από Joan Jett (Do You Wanna Touch Me (Oh Yeah)) από το ντεμπούτο της, του Gary Glitter, με τα έσοδα να πηγαίνουν σε φιλανθρωπικό σκοπό.
https://www.youtube.com/watch?v=U3cpdkhtGx0
Georgia - Ray Guns (LP: Seeking Thrills – 10/1/2020)
Ο δεύτερος δίσκος της Λονδρέζας νεαράς. Αναρωτιέμαι πώς να έχει επηρεάσει το καλλιτεχνικό της dna ο πατέρας της και αν ναι πότε αυτή η κληρονομιά θα βγει στην επιφάνεια. Προς το παρόν η καλή ποπ κυριαρχεί και το επίθετο της, Barnes, είναι απλά μια αναφορά που οδηγεί στους λατρεμένους Leftfield.
https://www.youtube.com/watch?v=UL_ZOhUT05E
Thievery Corporation - Lebanese Blonde (Symphonik Version) (Single – 10/01/2020)
Φρεσκάρισμα ενός ραδιοφωνικού αγαπημένου τραγουδιού. Στο αμερικάνικο πολυπολιτισμικό μουσικά ντουέτο των Rob Garza και Eric Hilton είμαι έτοιμος να συγχωρέσω τα πάντα, πόσο μάλλον όταν δεν χρειάζεται σε αυτήν την επετειακή κυκλοφορία. Το τραγούδι είχε κυκλοφορήσει το 1998 και ο δίσκος που το περιείχε ήταν το δεύτερο άλμπουμ τους, The Mirror Conspiracy, δύο δεκαετίες πριν. Φέρνω στο νου μου μοιραία τα σκαθάρια, It was twenty years ago today…
https://www.youtube.com/watch?v=05ghKXVk7Ck
Mighty Oaks – Tell Me What You’re Thinking (Single – 17/01/2020)
Τέταρτη πρόγευση από το επερχόμενο άλμπουμ τους All Things Go που θα μας επισκεφτεί επίσης λίγο πριν τη γιορτή των ερωτευμένων. Μετράνε δέκα χρόνια και αυτή θα είναι η τρίτη δισκογραφική πρόταση μεγάλης διάρκειας του γκρουπ που αποκαλεί το Βερολίνο σπίτι του.
Little Big Town – Nightfall (LP: Nightfall – 17/01/2020)
Από την μετά τρία χρόνια νέα τους δουλειά, τον ένατο δίσκο του κουαρτέτου, το τρίτο τραγούδι που κυκλοφόρησε ως σιγκλ, στις 10 Ιανουαρίου, ενώ ήδη ξεκίνησε και η περιοδεία τους. Οι μελωδίες των τεσσάρων βραβευμένων με τέσσερα γκράμμι έως τώρα, αμερικανών αποτελούν τη δύναμή τους. Όχι πρωτοποριακοί αλλά πιστοί στην κληρονομιά του soft rock και της κάντρι.
Alex Ebert - Her Love (Single - 6/9/2019)
Ένα από τα πιο γλυκά χωρίς να φοβάσαι μήπως σου ανέβει το σάκχαρο τραγούδια που άκουσα τελευταίως. Λίγο αργοπορημένα αλλά έχει ένα διαχρονικό δεσμό μεταξύ σαξόφωνου και μπάσου, άκρως ερωτικούς στίχους που προκαλούν για μετάδοση του μόνο το βράδυ και ένα αντρικό φαλτσέτο που πάντα μου αρέσει. Το βίντεο κλιπ που τα γυρίσματα του μοιράστηκαν μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής, δείχνει ότι μερικές φορές το απλό όταν πηγαίνει γάντι στον ήχο, σε ωθεί πραγματικά να αγαπήσεις ένα κομμάτι. Αν είστε σινεφίλ ίσως είχατε προσέξει τη βραβευμένη με χρυσή σφαίρα μουσική του για την ταινία All Is Lost του 2013, με ένα εκπληκτικό θέμα και το εξίσου δυνατό, Dance Of Lilies.
Khruangbin & Leon Bridges - C-Side (Single – 14/01/2020)
Η συνεργασία έρχεται από τον αμερικανικό νότο, την πολιτεία του Τέξας συγκεκριμένα. Οι συντοπίτες, το τρίο και μια από τις σχετικά νέες και ελπιδοφόρες παρουσίες της σόουλ, αναμένεται τον ερχόμενο Φεβρουάριο να μας δώσουν ένα κοινό EP που θα φέρει τον τίτλο Texas Sun. Οι παλιομοδίτικοι ήχοι του εν λόγω κομματιού είναι σαν το σπιτικό φαγητό, all Time Classic.
José Feliciano - The Chain (Single – 17/01/2020)
Προκατειλημμένα πλησίασα, ίσως και λόγο της ιστορίας με τους Doors. Εννοώ μπορεί να τα έχει καταφέρει ο πορτορικανός και πάλι; Και όμως η απάντηση είναι θετική… Για μια στιγμή, ο παραγωγός δεν είναι αυτός που τον έβαλε να τραγουδήσει και το Light My Fire, εκεί στα μακρινά 60ς, 1968 συγκεκριμένα; Όντως, το όνομά του παραγωγού του Feliciano! είναι Rick Jarrard. Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο. Για τους νεότερους που μπαίνουν στο τριπάκι να ακουμπάνε στο παρελθόν με προσοχή και όχι αφοριστικά και κυνικά τους χαρίζω ένα ακόμα tip. Ο ίδιος παραγωγός βρίσκεται πίσω από δύο σημαντικές ηχογραφήσεις για το ροκ, τα Somebody To Love και White Rabbit. Εκπληκτικό ότι συνυπάρχουν στον ίδιο δίσκο, το σουρεαλιστικό μαξιλάρι των Jefferson Airplane, του 1967.
Thundercat - Black Qualls (feat. Steve Lacy & Steve Arrington) (Single – 15/01/2020)
Την άνοιξη θα βγει το νέο του άλμπουμ του καλιφορνέζου, με τίτλο It Is What It Is. Αυτό είναι ένα starter με συνοδεία δύο διαφορετικές γενιές μουσικών. Από τη μια τον νεαρό, είκοσι ενός χρονών, Lacy και την παλιά καραβάνα, τον Arrington, μέλος των Slave, ενός σόουλ/φανκ γκρουπ που ήταν μαζί τους την περίοδο, 1978 - 1981. Οι τρεις προηγούμενοι δίσκοι του βάζουν τις προσδοκίες μας ψηλά. Όποιος δηλώνει οπαδός της σόουλ αλλά και του σύγχρονου καλού RnB ας πλησιάσει άφοβα, το τραγούδι του πολύ καλού παραγωγού και μουσικού αποτελεί μια ιδανική επιλογή.
Joywave - Half Your Age (Single – 7/1/2020)
Ένα ακόμη ενδιαφέρων τραγούδι / υβρίδιο μεταξύ ποπ και ροκ, από την παρέα των αμερικάνων και ξανά με ένα έξυπνο οπτικό υλικό να το συνοδεύει. Όπως δηλαδή και πριν από δύο χρόνια στο It’s a Trip, https://www.apotis4stis5.com/news-f/27865-2017-11. Η αναμονή για το τρίτο τους άλμπουμ, Possession, θα τελειώσει κάπου στον Μάρτιο του 2020, ενώ ξεκινήσαμε να παίρνουμε γεύση από την νέα τους δουλειά ήδη από το καλοκαίρι του 2018. Έτσι η πιο πρόσφατη στιγμή τους, το Half Your Age, γίνεται το πέμπτο στη σειρά τραγούδι τους τον τελευταίο ενάμιση χρόνο σε παραγωγή του frontman του συγκροτήματος, Daniel Armbruster.
Cold War Kids - Complainer (3L Sereno Remix) (EP: Complainer (remixes) – 6/12/2019)
Η αυθεντική εκτέλεση του τραγουδιού βρίσκεται στον έβδομο δίσκο του γκρουπ από το Λογκ Μπιτς της Καλιφόρνια με τίτλο New Age Norms 1, κυκλοφορία του Νοεμβρίου του 2019. Εδώ μία από τις πέντε εκτελέσεις του κομματιού από το EP με τα ρεμιξ του.
John Moreland - When My Fever Breaks (Single – 17/01/2020)
Μερικές φορές το λίγο είναι περισσότερο. Εδώ το νέο φολκ τραγούδι που μας χαρίζει ο τριαντατετράχρονος από την Τούσλα , ανήκει σε αυτή την κατηγορία, με μια μελωδία σαν παλιά ψυχή. Του πήρε περίπου τρία χρόνια για να το ολοκληρώσει και είναι ένα από τα τραγούδια του επερχόμενου άλμπουμ του, LP5.
DJ Shadow – Firestorm (LP: Our Pathetic – 15/11/2019)
Ο κατά κόσμο κύριος Josh Davis, μπορεί να μείνει στην ιστορία της ηλεκτρονικής μουσικής μόνο και μόνο επειδή κυκλοφόρησε το κορυφαίο ντεμπούτο του, Entroducing… πριν είκοσι τρία χρόνια, το πρώτο εξ’ ολοκλήρου άλμπουμ βασισμένο αριστοτεχνικά στα σαμπλ. Έχοντας στο μυαλό μου ότι είναι δύσκολο να ισοφαρίσεις μια τέτοια εμβληματική για την ηλεκτρόνικα αρχή, προσεγγίζω το διπλό του άλμπουμ. Πρόκειται για τον έκτο δίσκο του που παρά τις όποιες αδυναμίες του έχει στιγμές που αντανακλούν την ιδιοφυία του δημιουργού του. Μια από αυτές είναι και το Firestorm. Ένας Ιδανικός επίλογος!
και όλα μαζί…
