Τα τραγούδια έχουν την δική τους ιστορία, αυτό είναι γνωστό. Τα περισσότερα είναι αυτόνομες οντότητες και γι’ αυτό αντέχουν στον χρόνο και στην φθορά του. Η επιτυχία τους δεν κρίνεται μόνο από τα νούμερα των πωλήσεων σε καταλόγους, βραβεύσεις και φουσκωμένους τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά από το πόσο μένουν μέσα μας, πόσο συντροφεύουν τις αναμνήσεις μας, τις γιορτές μας, την χαρά ή την λύπη μας.
Επειδή η μουσική δεν έχει σύνορα έτσι και πετυχημένα τραγούδια κυκλοφορούν παντού «ελεύθερα». Είναι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μια παγκόσμια γλώσσα επικοινωνίας που «σπάει» τα σύνορα και ενώνει καλλιτέχνες, δημιουργούς, τραγουδιστές, «είδη», «σκηνές» και κυρίως απλούς ανθρώπους, όπως είμαστε όλοι μας.
Βέβαια στον παγκόσμιο χάρτη της μουσικής κάποιοι τραγουδιστές εύχονται να γνώριζαν δέκα γλώσσες για να κάνουν τις επιτυχίες τους οι ίδιοι γνωστές στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτή την ματαιόδοξη αλλά κυρίως κενόδοξη επιθυμία, η σύγχρονη βιομηχανία της μουσικής έχει κατορθώσει να την προσφέρει σε πολλούς καλλιτέχνες.
Χαρακτηριστικό ελληνικό παράδειγμα, ο Νταλάρας που μάλλον έχει ξεπεράσει κάθε όριο και δεν θυμάται πλέον σε πόσες γλώσσες έχει τραγουδήσει, τον «συμφέρει» να θυμάται σε πόσες δεν έχει τραγουδήσει ακόμη. Ακολουθούν από κοντά η Βίκυ Λέανδρος και η Νάνα Μούσχουρη. Όσο για τους αλλοδαπούς σταρ και εκεί υπάρχει μεγάλη λίστα.
Θα σταθούμε όμως σε μερικές από τις χιλιάδες περιπτώσεις όπου «πετυχημένα» τραγούδια στο παγκόσμιο στερέωμα, διασκευάστηκαν σε άλλη γλώσσα με το αποτέλεσμα να είναι άλλες φορές πετυχημένο, άλλες φορές διασκεδαστικό, άλλες φορές για γέλια και για κλάματα, άλλες φορές μη αναγνωρίσιμο καθότι εξαρτάται από ποια μεριά του πλανήτη το ακούς, το υπόβαθρο ή ακόμα και τον τρόπο που σου «προσφέρετε». Το ταξίδι οπωσδήποτε έχει πάντα αξία, αφού καταφέρνει τις περισσότερες φορές να περνάς καλά, ευχάριστα και διασκεδαστικά.
Ajda Pekkan - Bambaşka Biri (I will survive) -1979 Τουρκία
Ξεκινάμε το ταξίδι από χώρα σε χώρα και από τραγούδι σε τραγούδι, με το τραγούδι της επιβίωσης. Μετά από 41 ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του, Οκτώβριος του 1978, επιβιώνει σε κάθε πάρτι σε κάθε ραδιοφωνική επιλογή και φυσικά σε κάθε ευκαιρία. Το “I will survive” της Gloria Gaynor είναι σίγουρα ο απόλυτος ύμνος διασκέδασης και εμψύχωσης κάθε πικραμένου, κάθε στενοχωρημένου, αλλά και όλων αυτών που δικαιούνται μια ευκαιρία στην ζωή τους. Αμέτρητες διασκευές, αμέτρητες διαφορετικές εκτελέσεις με το τραγούδι αυτό να έχει γίνει συνώνυμο με την Gloria Gaynor, σβήνοντας από πάνω της οπουδήποτε άλλη επιτυχία, κάνοντας το ταυτόσημο με την ίδια την καριέρα της. Πάμε όμως στην γείτονα Τουρκία και στην μεγάλη της σταρ Ajda Pekkan που η καριέρα της κοντεύει τα 60 χρόνια. Έχει πάρει επάξια τον τίτλο της “Superstar” & “Diva” της Τούρκικης ποπ μουσικής και η καριέρα της έχει ξεπεράσει σύνορα και όρια. Η ίδια σήμερα στα 73 της έχει χαρακτηριστεί ως ένας σύγχρονος Ντόριαν Γκρέϊ, αφού ό χρόνος έχει ξεχάσει να την αγγίξει. Τον Μάιο του 1979 κυκλοφορεί το άλμπουμ “Süper Star 2” και ανοίγει τον δίσκο με μια διασκευή στα Τούρκικα του “I wiil survive” ως “Bambaşka Biri”, σε ελεύθερη μετάφραση «Αυτός ο κάποιος άλλος». Τις περισσότερες φορές είναι αδύνατον οι ντόπιοι στιχουργοί να μεταφράζουν ακριβώς τους ξένους στίχους στην γλώσσα τους και να «βγαίνει» νόημα. Έτσι γράφονται ως γνωστόν στίχοι από την αρχή. Δεν έχει μάλλον και πολύ σημασία τι λένε οι «καινούργιοι» στίχοι, αφού το μυαλό επικεντρώνεται στον ρυθμό και την γνωστή μελωδία του τραγουδιού.
The Haunted - Vapeur Mauve (Purple Haze) -1968 Καναδάς
Έπρεπε να έρθει στην δεκαετία του ’80 η αναβίωση του Garage-rock και της ψυχεδέλειας για ν ‘ακούσουμε «άγνωστα διαμάντια» απ’ όλα τα πέρατα της γης. Καλά και κακά, ασήμαντα και σημαντικά, ενδιαφέροντα και αδιάφορα. Ένα από αυτά ήταν και οι Haunted από τον Καναδά. Μια από τις εκατοντάδες μπάντες της δεκαετίας του ’60, που αν δεν είχαν ακούσει Beatles, Rolling Stones, Kinks, Who και πολλούς άλλους δεν θα είχαν καταγραφεί ποτέ σε κανένα κατάστιχο και εμείς δεν θα είχαμε πληρώσει εκατοντάδες χιλιάρικα σε δραχμές για ν’ αγοράσουμε τις επανεκδόσεις της Voxx, Eva και «πειρατών» που είδαν «φώς και μπήκαν» στην νεόκοπη αγορά του ‘80. Αλλά ας είναι, έτσι έφτασε στα χέρια μου η πιο πάνω συλλογή. Οι Haunted ξεκινώντας από το Μόντρεαλ του Καναδά έκαναν, όπως πολλοί άλλοι, μερικά singles & EPs, σκόρπιες εμφανίσεις, μερικά μονόστηλα στις εφημερίδες, πριν εξαφανιστούν μέσα στην «μωβ ομίχλη» από την οποία εμφανίστηκαν. Πέρα από τα γνωστά standards της εποχής, η συλλογή κλείνει με το “Purple Haze” του Jimi Hendrix στα Γαλλικά, που βγήκε σαν single to 1968, με τον τίτλο “Vapeur Mauve”. Η εκτέλεση και η μετάφραση του στα Γαλλικά είναι «όλα τα λεφτά». Αν ο Hendrix ήταν Γάλλος μάλλον έτσι θ΄ ακούγονταν. Τώρα αν θα έκανε καριέρα ή όχι, άγνωστο.
Cindy & Bert -Der Hund Von Baskerville (Paranoid) -1971 Γερμανία
Το Γερμανικό ντουέτο και ζευγάρι στην ζωή, Cindy & Bert πέρα από μερικές σποραδικές επιτυχίες στην Γερμανία και την αποτυχημένη εμφάνιση τους στον διαγωνισμό της Eurovision το 1974, εκπροσωπώντας την χώρα τους Γερμανία, το πήρε απόφαση στην συνέχεια και στράφηκε στην παραγωγή δίσκων και δεν θα τους θυμόταν κανένας αν δεν είχαν την ατυχή ευτυχία για μας, να κάνουν την διασκευή – ο θεός να βάλει το χέρι του και το πόδι του – στα Γερμανικά του “Paranoid” των Black Sabbath. Το τραγούδι μεταλλάχθηκε κυριολεκτικά σε κάτι άλλο που μόνο οι Γερμανοί μπορούσαν να σκεφτούν και έγινε «Der Hund Von Baskerville»-«Το σκυλί των Βάσκερβιλ» από το γνωστό βιβλίο του συγγραφέα του Σέρλοκ Χολμς, Arthur Conan Doyle. Αυτή την «παρανοϊκή» διασκευή μόνο οι Γερμανοί «φίλοι» μας, θα μπορούσαν να μας την χαρίσουν. Η απόδοση του στα γερμανικά ξεπερνά την φαντασία και γι’ αυτό παρακάτω θα το απολαύσουμε «ζωντανά» από μια παρουσίαση του στην Γερμανική τηλεόραση με το κοινό να εκστασιάζεται και να χορεύει παραδομένο στον ρυθμό.
4M i Bijele Strijele - Ja Ljubim Je, Je (She Loves You)-1964 Κροατία
Στην δεκαετία του ’60 οι Beatles δίκαια είχαν κατακτήσει όλο τον κόσμο χωρίς αναγκαστικά να έχουν ταξιδέψει ή να έχουν εμφανιστεί παντού. Αυτό λοιπόν το «κενό» εκμεταλλεύτηκαν τα τοπικά γκρουπ κάθε χώρας προσπαθώντας τις περισσότερες φορές ατυχώς να γίνουν «χαλίφης στην θέση του χαλίφη». Μια από αυτές τις χώρες η ενωμένη ακόμη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, που στα ‘60s ήταν λίγο δύσκολο να ταξιδέψεις, να μάθεις από πρώτο χέρι ειδήσεις, πόσο μάλλον να δεις τους Beatles εκεί να παίζουν «ζωντανά». Έτσι οι Σέρβοι, Κροάτες, Μαυροβούνιοι και όλοι οι άλλοι έπρεπε ν’ αρκεστούν σε ντόπια υποκατάστατα, φυσικά με την άδεια πάντα της λογοκρισίας και του καθεστώτος. Το φωνητικό γκρουπ “4M” μαζί με την σύμπραξη ενός άλλου Κροάτικου beat γκρουπ των “Bijele Strijele”-«Άσπρα Βέλη» ανέλαβαν τον μουσικό «διαφωτισμό» των Γιουγκοσλάβων κυκλοφορώντας τραγούδια των Beatles μεταφρασμένα και τραγουδισμένα στην γλώσσα της χώρας τους. Το “She Loves You” γίνεται “Ja Ljubim Je, Je” και κάνει πάταγο στα νιάτα. Beatles να είναι και ας είναι σε όποια γλώσσα θέλει. Τα υπόλοιπα επί σκηνής.
Bistrock – L’ ecol du rock-n-roll (Sultans of swing) -1979 Γαλλία
Διασκευών, μεταγλώττισης και αυθαίρετων ερμηνειών συνέχεια, με την Γαλλία να παίρνει την σκυτάλη με το “Sultans of swing”-Dire Straits να γίνεται «Το σχολείο του Rock-n-Roll» - “L’ ecol du rock-n-roll” από τους Γάλλους Bistrock. Οι Γάλλοι μάλλον ήταν μια παρέα που μεταξύ εκδρομής, ποτού και τσιγάρου, είπαν, δεν βγάζουμε και ένα δίσκο για χαβαλέ και ότι κάτσει. Έτσι εκτός από «Το σχολείο του Rock-n-Roll» την επόμενη χρονιά ακολούθησε και το σκασιαρχείο με το “Cocaine” του J.J Cale πριν φάνε την τελική «αποβολή».
Tony Pinelli – Ο Έφορος (Sunny Afternoon) -1966 Ελλάδα
Θα μπορούσα να διαλέξω εκατοντάδες ελληνικές διασκευές ξένων τραγουδιών που πέρασαν στην «αθανασία» μέσα από τα «χρυσά χέρια» του Καρβέλα του Φοίβου και πολλών άλλων τυμβωρύχων της εγχώριας μουσικής βιομηχανίας αλλά πήγα λίγο πιο πίσω στα «αθώα» sixties όπου τα πράγματα είχαν περισσότερο αυθορμητισμό και περισσότερη πλάκα. Έπειτα και λόγω της περιόδου των φορολογικών δηλώσεων, το συγκεκριμένο κομμάτι είναι ακόμη πιο επίκαιρο. Ο Tony Pinelli είναι νομίζω ο πιο πετυχημένος ξένος τραγουδιστής που έκανε καριέρα στην Ελλάδα με πολύ ωραία φωνή και πολύ ωραίο στυλ. Μέσα στα τόσα ξένα και ελληνικά τραγούδια που είπε, θέλω να ξέρω ποιός ανεκδιήγητος παραγωγός και στιχουργός του πρότεινε την συγκεκριμένη διασκευή, γιατί αυτά που τραγούδα εδώ με τον τρόπο που τα τραγουδά, είμαι σίγουρος ότι δεν καταλαβαίνει γρι από το νόημα των ελληνικών στίχων που ξεστομίζει. Μεταξύ ερωτικής μπαλάντας και ποπ διάθεσης, ο εφοριακός του τραγουδιού μέσα από τα χείλη του Pinelli αποκτά άλλη διάθεση και χαρακτήρα. Αυτό που πέτυχε ο παραγωγός του δίσκου, εκτός από την ταυτόχρονα κυκλοφορία του “Sunny Afternoon”-Kinks στην Ελλάδα ήταν να βγάλει άκοπα, αυθόρμητο γέλιο.
Alberto Vasquez – Uno de Tandos (Uno dei Tandi) -1964 Μεξικό
Το τραγούδι “Uno Dei Tandi” του Ιταλού ηθοποιού και τραγουδιστή Joe Sentieri από τα 1961 μας έγινε γνωστό κυρίως από την Αγγλική του εκδοχή ως “I who have nothing” με την φωνή του Tom Jones της Shirley Bassey και άλλων πολλών. Η μελοδραματική του ταυτότητα ήταν κάτι που ταίριαζε στον Ιταλικό ταμπεραμέντο του Sentieri και όλων των άλλων Λατίνων crooner ερμηνευτών που επιχείρησαν πάνω του. Η εκτέλεση εδώ από τον Μεξικάνο ηθοποιό και τραγουδιστή Alberto Vasquez, βρίσκεται ακριβώς σ’ αυτό το κλίμα και στα καλλίτερα του. Ο Alberto Vasquez χαρακτηρίζεται ως το αντίστοιχο του Elvis Presley για την εποχή της άνθησης του Roll-n-Roll στο Μεξικό. Με μεγάλη καριέρα στο τραγούδι αλλά και στον κινηματογράφο, εκείνη την εποχή στο Μεξικό «έπαιζε» χωρίς αντίπαλο. Όμορφος, κομψός καλλιεργημένος, τρυφερός και με βελούδινη φωνή είχε όλα τα τυπικά αλλά και τα φυσικά προσόντα για να πάει μπροστά. Στην δικά μου εκτίμηση «φέρνει» περισσότερο στο στυλ και το «στήσιμο» του Cliff Richard παρά του Elvis Presley. Εκτιμήσεις. Το “Uno Dei Tandi” γίνεται “Uno de Tandos” στα χείλη του Alberto Vasquez και μέσα από την Μεξικάνικη δραματική κομεντί “Perdoname mi Vida”-«Συγχώρα με αγάπη μου» όπου δεν παίζει η Μάρθα Βούρτση αλλά η Angélica María, ο Alberto Vasquez της τραγουδά ότι πρέπει να γίνει ο ένας και μοναδικός απ’ όλους που πρέπει ν’ αγαπήσει. Η συνέχεια επί της οθόνης.
Karel Hala – Ma pout (My Way)-1972 Τσεχοσλοβακία
Στο ίδιο δραματικό στυλ και το επόμενο εμβληματικό τραγούδι, που αν και η ιστορία του ξεκινά από τον Paul Anka στα 1967 όταν άκουσε το Γαλλικό “Comme d'habitude” που τραγουδούσε ο Claude François και έγραψε στην συνέχεια εγγλέζικους στίχους πάνω του, παγκόσμια έγινε γνωστό από την φωνή του Frank Sinatra ως “My way”. Απ’ αυτό το τραγούδι και από άλλα πολλά μαθαίνουμε πως ακριβώς τραγούδα κάποιος με ώριμο τρόπο ένα τραγούδι, «απογειώνοντας» τους στίχους με την ερμηνεία του και την φωνή του, αφού έως και η τελευταία νότα που βγαίνει από το στόμα του Sinatra και ο τελευταίος φθόγγος και ανάσα έχει διαφορετική χροιά και νόημα μέσα του. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι το “My way”-«Ο τρόπος μου» γνώρισε και γνωρίζει άπειρες εκτελέσεις ως σήμερα. Ο Karel Hala ήταν ένας αξιόλογος Τσέχος τραγουδιστής και ηθοποιός του καιρού του με βελούδινη φωνή και αξιόλογη καριέρα. Στον δίσκο “Swing” του 1972 έχει «μαζέψει» κυρίως διασκευές ξένων επιτυχιών τραγουδισμένα στην γλώσσα του και μια από αυτές είναι το “My way” ως “Ma pout”. Απολαύστε το.
Athenians of Toronto – Έλα αγάπη μου κοντά (Light my fire) -1971 Καναδάς
Μια στάση και πάλι στον Καναδά, αυτή την φορά στο Τορόντο, αλλά όχι για κάποιο άγνωστο garage group αλλά για μια άγνωστη Ελληνοκαναδική μπάντα τους “ Athenians of Toronto”!!, όνομα και πράμα, έτοιμους στο εξώφυλλο να σαλπάρουν για Ελλάδα, που δεν ήρθαν όμως ποτέ. Φτιάχτηκαν το 1966 από τους αδελφούς Φιλιππαίους και έκαναν μια μικρή και σύντομη πορεία στον Καναδά και στις ΗΠΑ, συνοδεύοντας κυρίως έλληνες λαϊκούς καλλιτέχνες που περιόδευαν σ΄ αυτές τις χώρες, όπως Τσιτσάνη, Διονυσίου, Λύδια, Βιολάρη κα. Με ρεπερτόριο ελληνικό αλλά με ροκ ηχόχρωμα επηρεασμένοι από Beatles, Doors και Santana, έκαναν τα τραγούδια τους ν’ ακούγονται κάπως περίεργα.
Στο συγκεκριμένο έχουμε το “Light my fire”-Doors «μεταγλωττισμένο», διασκευασμένο και ελαφρώς παραποιημένο ως «Έλα αγάπη μου κοντά». Ακούγοντας το, η αγάπη μάλλον φεύγει μακριά.
Arno – Vous les femmes (Pobre Diable) -2013 Βέλγιο
Το 2014 παίζεται στην Ελλάδα το γαλλικό φιλμ «ΕΓΩ, Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΜΑΜΑ». Μια μεγάλη θεατρική επιτυχία στην Γαλλία που μεταφέρεται πολύ πετυχημένα και στο σινεμά κερδίζοντας (5) βραβεία Σεζάρ, (2) βραβεία στις Κάννες και πολλά άλλα ακόμα. Μια αλμοδοβαρική σκανδαλιάρικη κωμωδία ενηλικίωσης που με συναισθηματικό τρόπο πραγματεύεται την ισότητα των δύο φύλλων. Η ταινία ερευνά την υποκειμενική ιστορία ενός ηθοποιού που αναζητά μέσα από συναισθήματα το σμίλευμα του χαρακτήρα του που καθορίζει την διαδρομή του φύλου μέσα από το παραλήρημα αναζήτησης αυτής της ταυτότητας. Στο φιλμ ακούγεται το όχι και τόσο γνωστό τραγούδι του Julio Iglesias “Pobre Diablo”-1978 ακούστε το εδώ
Στα δικά μας κοινά Ελληνικά θα το μετέφραζα «Γι’ όλα φταίνε οι γυναίκες». O Βέλγος τραγουδιστής Arno, πιο γνωστός ίσως για την σύντομη πορεία του από τους νεοκυματικούς “T.C. Matic” στην δεκαετία του ’80, κυριολεκτικά μεταμορφώνει την easy-listening ερμηνεία του Iglesias σε μια ερμηνεία αρχαιοελληνικού τραγωδού που σκιαγραφεί βήμα προς βήμα τον αμφιταλαντευόμενο χαρακτήρα του πρωταγωνιστή, στο ρόλο της αδιέξοδης ολοκλήρωσης του σαν χαρακτήρα. Ο Arno το τραγουδά στα Γαλλικά και πετυχαίνει με την ιδιαίτερη φωνή και το ταλέντο του να γίνει το alter-ego του Γκιγιόμ Γκαγιέν, του συγγραφέα, σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή αυτής της ξεχωριστής ταινίας.
Seu Jorge – Space Oddity (David Bowie) -2005 Βραζιλία
Ακόμη μια ξεχωριστή περίπτωση τραγουδιστή-στιχουργού-ηθοποιού που ξεκινά μέσα από μια ταινία.
Στο φιλμ του Wes Anderson “The Life Aquatic with Steve Zissou”, μια δραματική κομεντί, φόρος τιμής στη ζωή και το έργο του Ζακ Κουστώ, με πρωταγωνιστή τον Bill Murray, που ήταν και υποψήφια το 2005 για χρυσή άρκτο στο φεστιβάλ του Βερολίνου, ο Βραζιλιάνος τραγουδιστής Seu Jorge κρατά στην ταινία ένα μικρό ρόλο. Μεγαλωμένος στις φαβέλες και στους δρόμους του Rio de Janeiro, μένοντας άστεγος για χρόνια ένιωσε την φτώχεια στο πετσί του από πολύ μικρός. Με μοναδική συντροφιά μια κιθάρα, τον ρυθμό της σάμπα και τους παιδικούς του ήρωες, μέσα από περιπλανήσεις και στερήσεις βρήκε τελικά τον δρόμο της επιτυχίας. Μην γνωρίζοντας σχεδόν καθόλου αγγλικά αλλά θαυμάζοντας τον David Bowie, διασκευάσει στα πορτογαλικά το εμβληματικό άλμπουμ “Ziggy Stardust” «μπερδεύοντας» τους στίχους στα πορτογαλικά με τέτοιο τρόπο που θα κάνει το ίδιο τον Bowie να δηλώσει πως τα τραγούδια του απέκτησαν ένα νέο επίπεδο ομορφιάς στις ακουστικές ερμηνείες του Seu Jorge. Πέντε από τα τραγούδια αυτά συμπεριλαμβάνονται στο soundtrack της ταινίας και ακούγονται ζωντανά από τον ίδιο τον Seu Jorge. Η ερμηνεία του «πολιτογραφεί» άνετα τον David Bowie ως Βραζιλιάνο βέρο, εσείς αποφασίστε μόνοι σας τι είναι αυτό που σας ταιριάζει.
Boom Pam – Alakazam (Abracadabra) -2010 Ισραήλ
Στον τελευταίο σταθμό στο Ισραήλ συναντάμε τους πολυσυλλεκτικούς “Boom Pam”. Παίρνοντας το όνομά τους από το ομώνυμο τραγούδι ενός Έλληνα μουσικού τον Ari San (Αριστείδης Σαϊσανάς) που γεννήθηκε στην Καλαμάτα αλλά μετανάστευσε στο Ισραήλ κάνοντας εκεί καριέρα, έχουν αναγκαστικά σχέση με Ελλάδα, Κύπρο, Τουρκία και όλες τις Μεσόγειες χώρες. Η μουσική τους είναι ένα μίγμα Βαλκανικού ήχου, Εβραϊκού φολκλόρ, Τούρκικου αμανέ, rock και surf ιδιώματος. Με όργανα κιθάρα, μπάσο, αρμόνιο, κρουστά και τούμπα και πολύ κέφι και μεράκι γι’ αυτό που κάνουν, έχουν οργώσει κλαμπ, μπαρ, εκδηλώσεις και φεστιβάλ σ’ όλο τον κόσμο. Αν και τα ηχοχρώματα που χρησιμοποιούν μου φέρνουν στο μυαλό τους Αμερικάνους sixties “Kaleidoscope” και τους τωρινούς “Beirut” δεν μπορώ ν ‘αποφύγω χαλαρές σχέσεις με τους δικούς «ξεφαντώστε γιατί χανόμαστε» “Locomondo” και τους λιγότερο γνωστούς “63 High” από την Θεσσαλονίκη.
Οι “Boom Pam” όμως είναι μια ακόμη ξεχωριστή περίπτωση, μπολιάζοντας το μείγμα της μουσικής τους με εξωτικά στοιχεία που παίρνουν από τις χώρες και τους μουσικούς που συνεργάζονται και επισκέπτονται, όπως η Selda Bağcan από την Τουρκία και άλλοι πολλοί. Εδώ διασκευάζουν το διάσημο hit των “Steve Miller Band”-“Abracadabra” ως “Alakazam” με τέτοιο τρόπο, που αν και δεν έχουν αλλάξει τους στίχους του από τα αγγλικά στα εβραϊκά, αλλάζοντας τελείως τον ρυθμό, τον τρόπο και το «άγγιγμα του», μετατρέποντας το σε surf-τσιφτετέλι, ακούγεται σαν να τραγουδούν όχι μόνο άλλο τραγούδι αλλά και σε άλλη γλώσσα.
Δείτε ακόμη:
>> Είμαστε για τα πανηγύρια ή κάνουμε εξαγωγή χιούμορ...; Μέρος 'Α
>> Γιορτές, καρναβάλια, πέταμα αετού, διασκεδάσεις και άλλα...πανηγύρια
>> Τσιγάρο και τέχνη στη μουσική αλλά... με εικόνες
>> Άν οι κωφοί τραγουδούν, οι τυφλοί ακούνε...;
>> Χριστούγεννα με άλμπουμ χωρίς σύνορα και Ταμπού...!
>> Πόλεμος, καλλίγραμμα πόδια και αλεξίπτωτα...!
>> Οι Pink Floyd σε κινούμενες περιπέτειες...
>> Το σώμα είναι ο ναός της ψυχής, αλλά ξέχασα τα κλειδιά στο σπίτι...
